display result search
- 504
- 1000
- 1000
- 1000
اقامه فرهنگ ولایت اهل بیت و تحقق جلوه ای از عصر ظهور با زیارت اربعین، جلسه چهارم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "اقامه فرهنگ ولایت اهل بیت و تحقق جلوه ای از عصر ظهور با زیارت اربعین"، جلسه چهارم، سال 1392
شفاعت یک امر جاری در همه زندگی ما است و اختصاص به قیامت ندارد. نکته دوم این بود که شفاعت نبی اکرم، یک شفاعت عامی است که نسبت به همه مخلوقات وجود دارد و همه کسانی که در وادی درجات توحید و ولایت وارد می شوند؛ به شفاعت نبی اکرم نیاز دارند. یعنی فیض الهی باید از طرف ایشان جاری شود و کار را تمام کند. همه خوبان در هر درجه ای که باشند؛ نیازمند این شفاعت هستند. موضوع این شفاعت نیز هدایت، رفع حجاب و سیر در درجات توحید است که همان نجات از درکات جهنم و سیر در درجات رضوان و معرفت است. رفع این حجب و سیر در این درجات با عبادت معصوم محقق می شود.
خدای متعال در سوره هود می فرماید «الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَکیمٍ خَبیرٍ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ إِنَّنی لَکُمْ مِنْهُ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ»(هود/1و2) قرآن مقام احکامی دارد که توسط خدای متعال تفصیل داده شده است. خلاصه قرآن در مرحله احکام آن که همه قرآن تفصیل این مقام می باشد؛ همین یک نکته است که غیر او را عبادت نکنید . همه بشارت ها، بشارت به توحید است و همه انذار ها انذار از شرک است. حضرت در همین دو مقام از ما دستگیری می کنند. یعنی اولا ما را وارد وادی توحید می کنند و از شرک نجات می دهند و در قدم بعد ما را در وادی توحید سیر می دهند. معنای شفاعت نبی اکرم نیز همین است. ممکن است به اشتباه تصور شود شفاعت فقط در عالم آخرت و به هنگام ورود به بهشت و نجات از آتش می باشد، در حالی که ورود به بهشت یا جهنم به وسیله حضرت امیر علیه السلام، آخرین مرحله و تجلی این سیر است. البته لازمه چنین شفاعتی نیز این است که جنت، ذیل اختیار ایشان باشد و الا شفاعت و سیر در این جنت به وسیله ایشان بی معنا بود. فلذا وقتی در زیارت حضرت فاطمه معصومه علیها سلام می خوانیم «یا فاطمه اشفعینی فی الجنه» سخن از جنت تحت اختیار ایشان است. این جنت، ظاهری و باطنی دارد. باطن این بهشت از همین دنیا شروع می شود و باطن آن، درجات ولایت و توحید است. بنابراین حضرت می توانند ما را وارد حقیت این بهشت نمایند.
آن حقیقتی که در عاشورا از آن پرده برداشته شده همان «ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه» است. به اندازه ای که انسان به این دو بابِ شفاعت نبی اکرم ورود پیدا می کند؛ آثار و برکات آن حاصل می شود. سید الشهداء، از وادی عاشورا تک تک ما را صدا می زنند و هر کس به اندازه ظرفش و اجابتش با ایشان همراه می شود.
نبی اکرم انذار هایی دارند و خودشان هم ضامن سیر در این درجات و وصول به این بشارت ها هستند. آن بهشتی که حضرت به آن بشارت می دهند؛ کلمه توحید است. کلمه توحید چنان که قرآن می فرماید شجره پاکی است که فرع آن در آسمان است و البته اصل آن نیز فوق آسمان است. بر اساس روایات، اصل این درخت، اهل بیت و فرع آن، ولایت ایشان است. میوه این درخت نیز علم اهل بیت است. اگر کسی سمائی و وارد محیط ولایت اهل بیت علیهم السلام شد؛ سیر به سوی اصل، برای او ممکن می شود. اصل این شجره کنه نورانیت معصوم است که همان حقیت معرفت الله است. این اصل، همان کلمه لا اله الا الله است که به این شجره تفسیر شده است . هم ورود به این وادی با پیامبر ممکن است و هم سیر در این وادی با دو بابی است که ایشان گشوده اند.
وادی شرکی هم که حضرت از آن انذار می دهند؛ ولایت اهل باطل است. همه بت پرستی ها، اعم از بت پرستی های ظاهری که پرستش چوب و سنگ است یا همانند تمدن مادی، که دنیا پرستی است و یا تبعیت از هوای نفس، همه شیطان پرستی و پرستش اولیای طاغوت است و باطن همه آن ها نیز درکات جهنم است.
درجات بهشت هم چیزی جز ولایت امیر المؤمنین نیست. باطن لذات ظاهری بهشت از خمر و شیر و حور و ...، ولایت اهل بیت علیهم السلام است. همان طور که باطن آتش، حمیم، غسلین و زقوم و... هم ولایت اولیای طاغوت است. همه قرآن بیان شرک و توحید است و همه شرک و رذالت ها برمحور اولیای طاغوت است و از طرف دیگر همه توحید بر محور ولایت اولیای حق است. بنابراین همه شرک ها و توحید ها، مربوط به این دو وادی است.
شفاعت یک امر جاری در همه زندگی ما است و اختصاص به قیامت ندارد. نکته دوم این بود که شفاعت نبی اکرم، یک شفاعت عامی است که نسبت به همه مخلوقات وجود دارد و همه کسانی که در وادی درجات توحید و ولایت وارد می شوند؛ به شفاعت نبی اکرم نیاز دارند. یعنی فیض الهی باید از طرف ایشان جاری شود و کار را تمام کند. همه خوبان در هر درجه ای که باشند؛ نیازمند این شفاعت هستند. موضوع این شفاعت نیز هدایت، رفع حجاب و سیر در درجات توحید است که همان نجات از درکات جهنم و سیر در درجات رضوان و معرفت است. رفع این حجب و سیر در این درجات با عبادت معصوم محقق می شود.
خدای متعال در سوره هود می فرماید «الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَکیمٍ خَبیرٍ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ إِنَّنی لَکُمْ مِنْهُ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ»(هود/1و2) قرآن مقام احکامی دارد که توسط خدای متعال تفصیل داده شده است. خلاصه قرآن در مرحله احکام آن که همه قرآن تفصیل این مقام می باشد؛ همین یک نکته است که غیر او را عبادت نکنید . همه بشارت ها، بشارت به توحید است و همه انذار ها انذار از شرک است. حضرت در همین دو مقام از ما دستگیری می کنند. یعنی اولا ما را وارد وادی توحید می کنند و از شرک نجات می دهند و در قدم بعد ما را در وادی توحید سیر می دهند. معنای شفاعت نبی اکرم نیز همین است. ممکن است به اشتباه تصور شود شفاعت فقط در عالم آخرت و به هنگام ورود به بهشت و نجات از آتش می باشد، در حالی که ورود به بهشت یا جهنم به وسیله حضرت امیر علیه السلام، آخرین مرحله و تجلی این سیر است. البته لازمه چنین شفاعتی نیز این است که جنت، ذیل اختیار ایشان باشد و الا شفاعت و سیر در این جنت به وسیله ایشان بی معنا بود. فلذا وقتی در زیارت حضرت فاطمه معصومه علیها سلام می خوانیم «یا فاطمه اشفعینی فی الجنه» سخن از جنت تحت اختیار ایشان است. این جنت، ظاهری و باطنی دارد. باطن این بهشت از همین دنیا شروع می شود و باطن آن، درجات ولایت و توحید است. بنابراین حضرت می توانند ما را وارد حقیت این بهشت نمایند.
آن حقیقتی که در عاشورا از آن پرده برداشته شده همان «ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه» است. به اندازه ای که انسان به این دو بابِ شفاعت نبی اکرم ورود پیدا می کند؛ آثار و برکات آن حاصل می شود. سید الشهداء، از وادی عاشورا تک تک ما را صدا می زنند و هر کس به اندازه ظرفش و اجابتش با ایشان همراه می شود.
نبی اکرم انذار هایی دارند و خودشان هم ضامن سیر در این درجات و وصول به این بشارت ها هستند. آن بهشتی که حضرت به آن بشارت می دهند؛ کلمه توحید است. کلمه توحید چنان که قرآن می فرماید شجره پاکی است که فرع آن در آسمان است و البته اصل آن نیز فوق آسمان است. بر اساس روایات، اصل این درخت، اهل بیت و فرع آن، ولایت ایشان است. میوه این درخت نیز علم اهل بیت است. اگر کسی سمائی و وارد محیط ولایت اهل بیت علیهم السلام شد؛ سیر به سوی اصل، برای او ممکن می شود. اصل این شجره کنه نورانیت معصوم است که همان حقیت معرفت الله است. این اصل، همان کلمه لا اله الا الله است که به این شجره تفسیر شده است . هم ورود به این وادی با پیامبر ممکن است و هم سیر در این وادی با دو بابی است که ایشان گشوده اند.
وادی شرکی هم که حضرت از آن انذار می دهند؛ ولایت اهل باطل است. همه بت پرستی ها، اعم از بت پرستی های ظاهری که پرستش چوب و سنگ است یا همانند تمدن مادی، که دنیا پرستی است و یا تبعیت از هوای نفس، همه شیطان پرستی و پرستش اولیای طاغوت است و باطن همه آن ها نیز درکات جهنم است.
درجات بهشت هم چیزی جز ولایت امیر المؤمنین نیست. باطن لذات ظاهری بهشت از خمر و شیر و حور و ...، ولایت اهل بیت علیهم السلام است. همان طور که باطن آتش، حمیم، غسلین و زقوم و... هم ولایت اولیای طاغوت است. همه قرآن بیان شرک و توحید است و همه شرک و رذالت ها برمحور اولیای طاغوت است و از طرف دیگر همه توحید بر محور ولایت اولیای حق است. بنابراین همه شرک ها و توحید ها، مربوط به این دو وادی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است