display result search
- 707
- 1000
- 1000
- 1000
ولایت اهلبیت (ع)، راه نجات از ظلمات، جلسه دوازدهم
سخنرانی از آیت الله حسین انصاریان با موضوع «ولایت اهلبیت (ع)، راه نجات از ظلمات»، جلسه دوازدهم، سال 1400
دو مسئله که برای مومن حیاتی است و به دنیا و‌آخرت او ارتباط دارد. هم در قرآن و هم در روایات و هم در دعاها مطرح است.
یکی مسئله معرفت است. یک سلسله حقایق است که قرآن ارائه کرده است که اگر ما به آنها معرفت و شناخت نداشته باشیم در دنیا و آخرت تهیدست خواهیم بود. در آیات قرآن به مسئله شناخت، دانستن، معرفت و.. از این دست تأکید فراوان شده است.
خدواند وقتی آدم را آفرید اولین نعمت معنوی عظیمی که بعد از عقل به او ارزانی و عنایت کرد، معرفت بود.
«وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِکَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِی بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ»
و خدا همه اسماء را به آدم یاد داد، آن گاه حقایق آن اسماء را در نظر فرشتگان پدید آورد و فرمود: اسماء اینان را بیان کنید اگر شما در دعوی خود صادقید.
انسان با سرمایه معرفت هم می تواند در حد نیاز خودش هم دنیا و هم آخرت خود را آباد کند.
انسان اگر معرفت به اینکه چگونه رزق خود را فراهم کند را نداشت، اگر نیاز های بدن خود را نمی شناخت، اگر آگاهی به چگونگی تأمین لباس، منزل، مرکب و... نداشت در اصل دنیایی نداشت. معرفت ما محدود است و معرفتی که خدا به آدم داد فوق معرفت فرشتگان است. شروع این علم و معرفت از آدم و معلم آن خود پروردگار بوده است.
شروع تمدن از یک پیغمبر به نام آدم بوده که انبیاء بعد هم به معرفت این آدم اضافه شدند و کردند. مسئله دوم امام صادق علیه السلام می فرماید میوه مسئله اول است و آن محبت است. هیچ وقت انسان به مجهول محبت پیدا نمی کند. اصلا بدون سفر در عرصه معرفت محبت به وجود نمی آید.
دو مسئله که برای مومن حیاتی است و به دنیا و‌آخرت او ارتباط دارد. هم در قرآن و هم در روایات و هم در دعاها مطرح است.
یکی مسئله معرفت است. یک سلسله حقایق است که قرآن ارائه کرده است که اگر ما به آنها معرفت و شناخت نداشته باشیم در دنیا و آخرت تهیدست خواهیم بود. در آیات قرآن به مسئله شناخت، دانستن، معرفت و.. از این دست تأکید فراوان شده است.
خدواند وقتی آدم را آفرید اولین نعمت معنوی عظیمی که بعد از عقل به او ارزانی و عنایت کرد، معرفت بود.
«وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِکَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِی بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ»
و خدا همه اسماء را به آدم یاد داد، آن گاه حقایق آن اسماء را در نظر فرشتگان پدید آورد و فرمود: اسماء اینان را بیان کنید اگر شما در دعوی خود صادقید.
انسان با سرمایه معرفت هم می تواند در حد نیاز خودش هم دنیا و هم آخرت خود را آباد کند.
انسان اگر معرفت به اینکه چگونه رزق خود را فراهم کند را نداشت، اگر نیاز های بدن خود را نمی شناخت، اگر آگاهی به چگونگی تأمین لباس، منزل، مرکب و... نداشت در اصل دنیایی نداشت. معرفت ما محدود است و معرفتی که خدا به آدم داد فوق معرفت فرشتگان است. شروع این علم و معرفت از آدم و معلم آن خود پروردگار بوده است.
شروع تمدن از یک پیغمبر به نام آدم بوده که انبیاء بعد هم به معرفت این آدم اضافه شدند و کردند. مسئله دوم امام صادق علیه السلام می فرماید میوه مسئله اول است و آن محبت است. هیچ وقت انسان به مجهول محبت پیدا نمی کند. اصلا بدون سفر در عرصه معرفت محبت به وجود نمی آید.
تاکنون نظری ثبت نشده است