display result search
- 750
- 1000
- 1000
- 1000
ولایت اهلبیت (ع)، راه نجات از ظلمات، جلسه یازدهم
سخنرانی از آیت الله حسین انصاریان با موضوع «ولایت اهلبیت (ع)، راه نجات از ظلمات»، جلسه یازدهم، سال 1400
در کتاب شریف کافی نقل شده پروردگار عالم شب های جمعه چند گروه را دعوت می کند برای اینکه کار آنها را سر و سامان بدهد. بیماران، زندانیان، اسیران، گرفتاران و گنهکاران از دعوت شده ها هستند که هر گروه به تناسب وضعیت خود، از وجود مبارک او حل مشکل خود را بخواهد.
درخواست کننده و گدا نباید از عنایت و لطف و احسان و محبت پروردگار نا امید باشد چرا که صریحا خدا در قرآن می فرماید جز کافران کسی از رحمت خداوند نا امید نباشد. نا امیدی کافران حتی به قیامت هم می کشد. رحمت خداوند فراگیر است. چیزی در این جهان هستی از رحمت خداوند بیرون نیست. چرا خداوند قادر متعال عجله و شتابی در انتقام گرفتن از گناهکاران ندارد؟ مهلتی که گنهکاران دارند برای این است که در این مهلت بیدار و بینا بشوند و به عاقبت کار خود توجه داشته باشد و نهایتا توبه کنند که اگر توبه کنند یقینا خداوند آنها را مورد آمرزش و رحمت خود قرار می دهد. این درگه ما درگه نومیدی نیست و نبوده است. سابقه هم ندارد از زمان آدم تا رسول خدا و از رسول خدا تا الآن گنهکاری به سوی او برگردد و خداوند او را مورد عفو وبخشش و آمرزش خود قرار ندهد.
روایت عجیبی نقل شده است که در محضر امام رضا علیه السلام سخن از جنگ جمل به میان آمد که داستان این جنگ را همه می دانید. در فواصل بحث کسی با تلخی و عصبانیت گفت جملی ها خدا اول تا آخر شماها را لعنت کند. امام فرمودند به چه دلیل؟ آن فرد جوابی نداشت برای گفتن. امام فرمود هر وقت گروهی را لعنت می کنی بگو، مگر آنهایی که توبه کرده اند. آن فرد گفت مگر شمشیر کشیدن به روی امیرمومنان توبه دارد؟ امام فرمودند بله توبه دارد. آن کسانی که بیدار شدند و توانستند توبه کنند، خداوند توبه آنها را پذیرفت.
پذیرش توبه گنهکاران یک سابقه تاریخی انسانی دارد. مگر پروردگار توبه حر بن یزید ریاحی را نپذیرفت؟ گناه او سبک و آسان بود؟ اما خدا بنا ندارد دست رد به سینه تائب بزند و روی از گنهکار برگرداند.
در کتاب شریف کافی نقل شده پروردگار عالم شب های جمعه چند گروه را دعوت می کند برای اینکه کار آنها را سر و سامان بدهد. بیماران، زندانیان، اسیران، گرفتاران و گنهکاران از دعوت شده ها هستند که هر گروه به تناسب وضعیت خود، از وجود مبارک او حل مشکل خود را بخواهد.
درخواست کننده و گدا نباید از عنایت و لطف و احسان و محبت پروردگار نا امید باشد چرا که صریحا خدا در قرآن می فرماید جز کافران کسی از رحمت خداوند نا امید نباشد. نا امیدی کافران حتی به قیامت هم می کشد. رحمت خداوند فراگیر است. چیزی در این جهان هستی از رحمت خداوند بیرون نیست. چرا خداوند قادر متعال عجله و شتابی در انتقام گرفتن از گناهکاران ندارد؟ مهلتی که گنهکاران دارند برای این است که در این مهلت بیدار و بینا بشوند و به عاقبت کار خود توجه داشته باشد و نهایتا توبه کنند که اگر توبه کنند یقینا خداوند آنها را مورد آمرزش و رحمت خود قرار می دهد. این درگه ما درگه نومیدی نیست و نبوده است. سابقه هم ندارد از زمان آدم تا رسول خدا و از رسول خدا تا الآن گنهکاری به سوی او برگردد و خداوند او را مورد عفو وبخشش و آمرزش خود قرار ندهد.
روایت عجیبی نقل شده است که در محضر امام رضا علیه السلام سخن از جنگ جمل به میان آمد که داستان این جنگ را همه می دانید. در فواصل بحث کسی با تلخی و عصبانیت گفت جملی ها خدا اول تا آخر شماها را لعنت کند. امام فرمودند به چه دلیل؟ آن فرد جوابی نداشت برای گفتن. امام فرمود هر وقت گروهی را لعنت می کنی بگو، مگر آنهایی که توبه کرده اند. آن فرد گفت مگر شمشیر کشیدن به روی امیرمومنان توبه دارد؟ امام فرمودند بله توبه دارد. آن کسانی که بیدار شدند و توانستند توبه کنند، خداوند توبه آنها را پذیرفت.
پذیرش توبه گنهکاران یک سابقه تاریخی انسانی دارد. مگر پروردگار توبه حر بن یزید ریاحی را نپذیرفت؟ گناه او سبک و آسان بود؟ اما خدا بنا ندارد دست رد به سینه تائب بزند و روی از گنهکار برگرداند.
تاکنون نظری ثبت نشده است