display result search
- 760
- 1000
- 1000
- 1000
امیرالمؤمنین (ع) و حضرت فاطمه (س) - بخش پنجم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع "امیرالمؤمنین (ع) و حضرت فاطمه (س)"، بخش پنجم، (قرآن، سند حقایق عالم) فاطمیه 1398
سند همه ی حقایق دنیای تکوینی و عالم تشریعی در قرآن وجود دارد. نام دیگر قرآن حق است و این به معنای واقعیت ثابت و پابرجاست. از زمان نزول قرآن تا به امروز نظر دانشمندان نسبت به دنیا تغییر پیدا کرده است در حالی که این حقایق قبلا در قرآن بیان شده بود. نظریات ثابت شده ی دانشمندان امروز، قرن ها قبل در این کتاب آسمانی ذکر شده بود و امروز یکی یکی رمزگشایی می شود.
اعراب در آن زمان حتی سواد خواندن و نوشتن نداشتند و گمراه بودند که قرآن در میان آنان نازل شد. خدا در این کتاب نُه پیشنهاد برای زندگی سعادتمند به انسان ها داده و این ها موجب شد تا عده ی بسیاری جذب این دین و این کتاب شوند. اولین و مهمترین آنها کنار گذاشتن آدم کشی بود. با رعایت این مورد امنیت در میان آنها رواج یافت و در ادامه علاقه مند به این دین الهی شدند.
دومین مورد جلوگیری از بردن آبروی افراد در میان یکدیگر بود که موجب می شد تا مانع انجام بسیاری از گناهان شود.
ریختن آبروی انسان ها بسیار ناپسند بوده و همواره اولیاء و فرستادگان الهی ما را از آن منع کرده اند. بنا بر روایات و در محشر انسان ها به دو دسته تقسیم می شوند. اهل سعادت و اهل شقاوت. اهل سعادت با همراهی اولیاء به سعادت رسیده اند اما اهل شقاوت با دست خود، خود را به دوزخ کشانده اند.
سند همه ی حقایق دنیای تکوینی و عالم تشریعی در قرآن وجود دارد. نام دیگر قرآن حق است و این به معنای واقعیت ثابت و پابرجاست. از زمان نزول قرآن تا به امروز نظر دانشمندان نسبت به دنیا تغییر پیدا کرده است در حالی که این حقایق قبلا در قرآن بیان شده بود. نظریات ثابت شده ی دانشمندان امروز، قرن ها قبل در این کتاب آسمانی ذکر شده بود و امروز یکی یکی رمزگشایی می شود.
اعراب در آن زمان حتی سواد خواندن و نوشتن نداشتند و گمراه بودند که قرآن در میان آنان نازل شد. خدا در این کتاب نُه پیشنهاد برای زندگی سعادتمند به انسان ها داده و این ها موجب شد تا عده ی بسیاری جذب این دین و این کتاب شوند. اولین و مهمترین آنها کنار گذاشتن آدم کشی بود. با رعایت این مورد امنیت در میان آنها رواج یافت و در ادامه علاقه مند به این دین الهی شدند.
دومین مورد جلوگیری از بردن آبروی افراد در میان یکدیگر بود که موجب می شد تا مانع انجام بسیاری از گناهان شود.
ریختن آبروی انسان ها بسیار ناپسند بوده و همواره اولیاء و فرستادگان الهی ما را از آن منع کرده اند. بنا بر روایات و در محشر انسان ها به دو دسته تقسیم می شوند. اهل سعادت و اهل شقاوت. اهل سعادت با همراهی اولیاء به سعادت رسیده اند اما اهل شقاوت با دست خود، خود را به دوزخ کشانده اند.
کاربر مهمان