display result search
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع "یاد خدا - آزادی انسان در انتخاب راه زندگی"، بخش چهارم، سال 1398
آزادی انسان به معنای آزادی او در انتخاب درست و غلط است و نه هر آزادی که در دنیا وجود دارد. عقل که همان چراغ درون است، از جمله نعمت هایی است که خدا به انسان داده تا به وسیله ی آن خوب و بد را تشخیص دهد. البته این چراغ نور کاملی ندارد و برای کامل شدن نور عقل، انسان باید با اولیاء و انبیاء الهی همراه باشد و هدایت شود.
دین امری اجباری نیست اما خداوند جاده ی دین را برای ما هموار کرده تا ما با کمک عقل دریابیم که راه درست راهی است که با دینداری همراه باشد. اگر ما پیرو فرستادگان خداوند نباشیم رحمت الهی و شفاعت اولیاء به ما نمی رسد. انسان در دنیا پیرو هر چیز و هر کسی که باشد، برای او کار می کند و باید در نهایت از او توقع توجه و اجر داشته باشد. ما اگر در دنیا پیرو شیطان باشیم نمی توانیم در قیامت از خدا درخواست بخشش کنیم. امام علی (ع) می فرمایند که خوبی های انسان اگر در ارتباط با ائمه (ع) نباشد، قبول نمی شود اما بدی های انسان اگر در ارتباط با آنها باشد، بخشیده خواهد شد. یعنی انسان حتی اگر بد باشد بهتر است که با اولیاء در ارتباط باشد تا شاید مورد شفاعت قرار گیرد و آمرزیده شود.
خداوند به جلال و بزرگی خود قسم خورده که اهل توحید را گرفتار عذاب نخواهد کرد. خداوند در آیاتی از سوره ی رعد به این نکته اشاره می کند که خوب است که انسان بعد از مرگ مورد توجه و سلام و درود فرشتگان قرار گیرد و با امنیت و اطمینانی که از آنها می گیرد قیامت خوبی داشته باشد. پس از خدا و رسولش پیروی کنید تا مورد رحمت خدا قرار گیرید. در آیه ای دیگر از سوره ی حجرات نیز می فرماید که اگر اطاعت من و فرستادگانم را انتخاب کنید، هیچ کاستی در دنیا و آخرت نخواهید داشت.
و همینطور در سوره ی محمد نیز به این نکته اشاره کرده و می فرماید، از خدا و رسولش اطاعت کنید تا هیچ کوششی از شما باطل نشود.
همه ی این موارد نشان می دهد که اطاعت از خدا و رسولش باید سرلوحه ی همه ی امور زندگی دنیایی ما باشد و این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است.
آزادی انسان به معنای آزادی او در انتخاب درست و غلط است و نه هر آزادی که در دنیا وجود دارد. عقل که همان چراغ درون است، از جمله نعمت هایی است که خدا به انسان داده تا به وسیله ی آن خوب و بد را تشخیص دهد. البته این چراغ نور کاملی ندارد و برای کامل شدن نور عقل، انسان باید با اولیاء و انبیاء الهی همراه باشد و هدایت شود.
دین امری اجباری نیست اما خداوند جاده ی دین را برای ما هموار کرده تا ما با کمک عقل دریابیم که راه درست راهی است که با دینداری همراه باشد. اگر ما پیرو فرستادگان خداوند نباشیم رحمت الهی و شفاعت اولیاء به ما نمی رسد. انسان در دنیا پیرو هر چیز و هر کسی که باشد، برای او کار می کند و باید در نهایت از او توقع توجه و اجر داشته باشد. ما اگر در دنیا پیرو شیطان باشیم نمی توانیم در قیامت از خدا درخواست بخشش کنیم. امام علی (ع) می فرمایند که خوبی های انسان اگر در ارتباط با ائمه (ع) نباشد، قبول نمی شود اما بدی های انسان اگر در ارتباط با آنها باشد، بخشیده خواهد شد. یعنی انسان حتی اگر بد باشد بهتر است که با اولیاء در ارتباط باشد تا شاید مورد شفاعت قرار گیرد و آمرزیده شود.
خداوند به جلال و بزرگی خود قسم خورده که اهل توحید را گرفتار عذاب نخواهد کرد. خداوند در آیاتی از سوره ی رعد به این نکته اشاره می کند که خوب است که انسان بعد از مرگ مورد توجه و سلام و درود فرشتگان قرار گیرد و با امنیت و اطمینانی که از آنها می گیرد قیامت خوبی داشته باشد. پس از خدا و رسولش پیروی کنید تا مورد رحمت خدا قرار گیرید. در آیه ای دیگر از سوره ی حجرات نیز می فرماید که اگر اطاعت من و فرستادگانم را انتخاب کنید، هیچ کاستی در دنیا و آخرت نخواهید داشت.
و همینطور در سوره ی محمد نیز به این نکته اشاره کرده و می فرماید، از خدا و رسولش اطاعت کنید تا هیچ کوششی از شما باطل نشود.
همه ی این موارد نشان می دهد که اطاعت از خدا و رسولش باید سرلوحه ی همه ی امور زندگی دنیایی ما باشد و این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است.
کاربر مهمان