display result search
- 1235
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر سوره ی عنکبوت، جلسه هفتم
سخنرانی از حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع «تفسیر سوره ی عنکبوت»، جلسه هفتم، سال 1400
« وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.» خط قرمزی که در برخورد و رفتار با پدر است این است که اگر آنها از شما خواستند که مشرک شوید یا واجبات را کنار بگذارید، اطاعت از پدر و مادر جایز نیست. اگر فرزندی ایمان به خدا آورد و پدر و مادرش او را طرد کردند خدا می فرماید ناراحت نباشد. ما او را به خاطر این مقاومتش جزء صالحین قرار می دهیم.
« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ ۚ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ.» بعضی مردم (از راه نفاق) می‌گویند: ما به خدا ایمان آوردیم، و چون رنج و آزاری در راه خدا ببینند فتنه و عذاب خلق را با عذاب خدا برابر شمرند (یعنی همان قدر که ترس عذاب خدا آنها را از کفر به ایمان می‌خواند ترس عذاب مردم هم از ایمان به کفر می‌کشد) و هر گاه ظفر و نصرتی از جانب خدایت (به مؤمنان) رسید (آن منافقان) گویند: ما هم با شما (و هم آیین شما) بودیم. آیا خدا بر آنچه در دلهای خلایق است داناتر نیست؟
دو سه گونه منافق داریم.
یک منافق منافق اعتقادی است که مشرک است. سوره منافقون راجع به اینهاست.
یک گونه منافق دیگر منافق عملی است. کسی که دروغ می گوید، کسی که بد قولی می کند و کسی که خیانت در امانت می کند. نماز می خوانند ولی با کسالت همراه است.
ایمان امتحان دارد. هر ادعایی باید ثابت شود. اگر کسی گفت که ایمان آورده ام، باید این ایمان را در آزمون ها نیز نشان دهد.
رسول خدا فرمودند: « سه چیز در هر کس باشد ایمانش کامل است: یک انسانی که در مسیر خدا از سرزنش و سختی نترسد. در مسیر حق از کمی رهرو نترسید. دو، مومن واقعی کسی است که در کارش ریا نباشد و کارهایش فقط برای رضا خدا باشد. سه اگر دو تا صحنه برای کسی پیش آمد. یکی برای دنیا و یکی برای آخرت، مومن واقعی کسی است که امر آخرت را بر دنیا ترجیح بدهد.»
امام سجاد فرمود: « مومن را در پنج جا می توان شناخت. تقوا در خلوت، صدقه در نداری، صبر در مصیبت، حلم و بردباری در هنگام غضب، راستگویی در حالی که دارای هزینه است(صدق در ترس).»
« وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.» خط قرمزی که در برخورد و رفتار با پدر است این است که اگر آنها از شما خواستند که مشرک شوید یا واجبات را کنار بگذارید، اطاعت از پدر و مادر جایز نیست. اگر فرزندی ایمان به خدا آورد و پدر و مادرش او را طرد کردند خدا می فرماید ناراحت نباشد. ما او را به خاطر این مقاومتش جزء صالحین قرار می دهیم.
« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ ۚ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ.» بعضی مردم (از راه نفاق) می‌گویند: ما به خدا ایمان آوردیم، و چون رنج و آزاری در راه خدا ببینند فتنه و عذاب خلق را با عذاب خدا برابر شمرند (یعنی همان قدر که ترس عذاب خدا آنها را از کفر به ایمان می‌خواند ترس عذاب مردم هم از ایمان به کفر می‌کشد) و هر گاه ظفر و نصرتی از جانب خدایت (به مؤمنان) رسید (آن منافقان) گویند: ما هم با شما (و هم آیین شما) بودیم. آیا خدا بر آنچه در دلهای خلایق است داناتر نیست؟
دو سه گونه منافق داریم.
یک منافق منافق اعتقادی است که مشرک است. سوره منافقون راجع به اینهاست.
یک گونه منافق دیگر منافق عملی است. کسی که دروغ می گوید، کسی که بد قولی می کند و کسی که خیانت در امانت می کند. نماز می خوانند ولی با کسالت همراه است.
ایمان امتحان دارد. هر ادعایی باید ثابت شود. اگر کسی گفت که ایمان آورده ام، باید این ایمان را در آزمون ها نیز نشان دهد.
رسول خدا فرمودند: « سه چیز در هر کس باشد ایمانش کامل است: یک انسانی که در مسیر خدا از سرزنش و سختی نترسد. در مسیر حق از کمی رهرو نترسید. دو، مومن واقعی کسی است که در کارش ریا نباشد و کارهایش فقط برای رضا خدا باشد. سه اگر دو تا صحنه برای کسی پیش آمد. یکی برای دنیا و یکی برای آخرت، مومن واقعی کسی است که امر آخرت را بر دنیا ترجیح بدهد.»
امام سجاد فرمود: « مومن را در پنج جا می توان شناخت. تقوا در خلوت، صدقه در نداری، صبر در مصیبت، حلم و بردباری در هنگام غضب، راستگویی در حالی که دارای هزینه است(صدق در ترس).»
تاکنون نظری ثبت نشده است