display result search
- 1295
- 1000
- 1000
- 1000
حال خوب، جلسه سیزدهم
سخنرانی از حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «حال خوب»، جلسه سیزدهم، سال 1400
روانشناسان می گویند: گاهی راه حل برای بیرون آوردن یک انسان، از غم و اندوه و حال بد و یا ترسی که گرفتار آن شده این است که او را در اندوه یا خوف بزرگتر بیندازیم. ممکن است این طرح و راه حل جواب دهد ولی طرحی که خدا و اسلام برای انسان دارد، این است که انسان را در غم و اندوه و ترس بزرگتر نمی اندازد بلکه متوجه غم و اندوه و ترس بزرگتر می کند. می گوید چرا این غم و اندوه را انتخاب نمی کنی. غم و اندوه دنیا انتخابی خود انسان نیست. ولی غم و اندوه معنوی و الهی به گونه ای است که انسان باید آن را انتخاب کند و برای آن وقت قرار دهد. باید برای آن هزینه کند تا مثلا ترس از خدا را بگیرد و به قلب خودش جذب کند.
دنیا دار رنج و مشکلات است. ساختار دنیا اینگونه است. درخواست واقعی ما این است که خدایا علت غصه ها و ترس های ما را تغییر بده. زشت و بد است که انسان صرف غصه های دنیا بشود. کلا ترس ها و غم های دنیا مجازات است. کسی از خدا نترسد، خدا او را از همه چیز خواهد ترساند. وجود ما برای خداست و باید ذاکر خدا باشد. مجازات و پاداش از دنیا شروع می شود. ترس و اندوه دنیایی بلاهای مهلکی بر سر انسان می آورد. کائنات دارای شعور هستند و با انسان درگیر می شوند.
اگر رابطه خودت را با خدا درست کنی، خدا رابطه همه را با تو درست می کند. باید در جایگاهی که خدا ما را برای آن خلق کرده قرار بگیریم. غم و اندوه دنیا در اثر علاقه به دنیا است. هر نوع علاقه نابجایی به دنیا، متناسب با خودش هم اندوه و هم ترس ایجاد می کند. با نگاه تحقیر آمیز به آنها، اینها را از خودت دور و از دلت خارج کن. چیزی که دوست داری انفاق کن. این انفاق و خلاف دل تو را تغییر می دهد. حب دنیا ریشه بد حال شدن انسان است. انسان چه موجود بدبختی است اگر خدا را نشناسد.
روانشناسان می گویند: گاهی راه حل برای بیرون آوردن یک انسان، از غم و اندوه و حال بد و یا ترسی که گرفتار آن شده این است که او را در اندوه یا خوف بزرگتر بیندازیم. ممکن است این طرح و راه حل جواب دهد ولی طرحی که خدا و اسلام برای انسان دارد، این است که انسان را در غم و اندوه و ترس بزرگتر نمی اندازد بلکه متوجه غم و اندوه و ترس بزرگتر می کند. می گوید چرا این غم و اندوه را انتخاب نمی کنی. غم و اندوه دنیا انتخابی خود انسان نیست. ولی غم و اندوه معنوی و الهی به گونه ای است که انسان باید آن را انتخاب کند و برای آن وقت قرار دهد. باید برای آن هزینه کند تا مثلا ترس از خدا را بگیرد و به قلب خودش جذب کند.
دنیا دار رنج و مشکلات است. ساختار دنیا اینگونه است. درخواست واقعی ما این است که خدایا علت غصه ها و ترس های ما را تغییر بده. زشت و بد است که انسان صرف غصه های دنیا بشود. کلا ترس ها و غم های دنیا مجازات است. کسی از خدا نترسد، خدا او را از همه چیز خواهد ترساند. وجود ما برای خداست و باید ذاکر خدا باشد. مجازات و پاداش از دنیا شروع می شود. ترس و اندوه دنیایی بلاهای مهلکی بر سر انسان می آورد. کائنات دارای شعور هستند و با انسان درگیر می شوند.
اگر رابطه خودت را با خدا درست کنی، خدا رابطه همه را با تو درست می کند. باید در جایگاهی که خدا ما را برای آن خلق کرده قرار بگیریم. غم و اندوه دنیا در اثر علاقه به دنیا است. هر نوع علاقه نابجایی به دنیا، متناسب با خودش هم اندوه و هم ترس ایجاد می کند. با نگاه تحقیر آمیز به آنها، اینها را از خودت دور و از دلت خارج کن. چیزی که دوست داری انفاق کن. این انفاق و خلاف دل تو را تغییر می دهد. حب دنیا ریشه بد حال شدن انسان است. انسان چه موجود بدبختی است اگر خدا را نشناسد.
کاربر مهمان