display result search
- 1010
- 1000
- 1000
- 1000
چگونه با عبادت تفریح کنیم؟ جلسه نهم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "چگونه با عبادت تفریح کنیم؟"، جلسه نهم، سال 1400
گاهی اوقات خیلی دشوار است که انسان بتواند نگرش خودش را نسبت به مسائل تغییر دهد اما لازم است که ما نگرش خودمان را نسبت به نماز تغییر بدهیم؛ چون نگاه رایج درباره نماز این نیست که نماز خواندن امری تفریحی است بلکه همه نماز خواندن را امری اجباری و از سر تکلیف می بینند و تصور بر این است که فقط افراد خاصی می توانند با نماز تفریح کنند.
نماز ذاتاً یک امر تفریحی است و اگر هم واجب شده است به این دلیل بوده که از دست ما نرود چون برای ما این تفریح ضروری است. خداوند انسان را در این دنیا قرار داده است که پر از سختی ها و مشکلات است و حتما برای تحمل این مشکلات پیش بینی لازم را کرده و عبادت را به عنوان راه حل تحمل مشکلات قرار داده است.
انسان همان طور که در کودکی نیاز به تفریح دارد در بزرگسالی هم در سطح خودش به تفریح احتیاج دارد. اگر از نظر منطقی بپذیریم که عبادت، تفریح است باید بتوانیم از نظر قلبی هم این را حفظ کنیم. یکی از راه های جا انداختن اینکه عبادت تفریح است، توجه به تفکر کردن است. دین هم از ما تفکر می خواهد و با فضیلت ترین عبادت ها همین تفکر کردن است. قرائت قرآن هم باید همراه تفکر باشد. دعا هم مانند قرآن برای تفکر کردن است. تمام متن دعاها منطقی است چون نتیجه تفکر است. ادعیه هم برای تفکر کردن است. ذکر هم همان تفکر و فکر کردن است. ذکر بدون فکر اصلا ذکر نمی شود. ذکر یعنی درباره موضوعی اندیشیدن. برای اینکه خودتان را به ذکر عادت دهید تکرار کنید. در روایت داریم، ذکر کلید انس است. یعنی انس راحت ترین راه کسب محبت است.
گاهی اوقات خیلی دشوار است که انسان بتواند نگرش خودش را نسبت به مسائل تغییر دهد اما لازم است که ما نگرش خودمان را نسبت به نماز تغییر بدهیم؛ چون نگاه رایج درباره نماز این نیست که نماز خواندن امری تفریحی است بلکه همه نماز خواندن را امری اجباری و از سر تکلیف می بینند و تصور بر این است که فقط افراد خاصی می توانند با نماز تفریح کنند.
نماز ذاتاً یک امر تفریحی است و اگر هم واجب شده است به این دلیل بوده که از دست ما نرود چون برای ما این تفریح ضروری است. خداوند انسان را در این دنیا قرار داده است که پر از سختی ها و مشکلات است و حتما برای تحمل این مشکلات پیش بینی لازم را کرده و عبادت را به عنوان راه حل تحمل مشکلات قرار داده است.
انسان همان طور که در کودکی نیاز به تفریح دارد در بزرگسالی هم در سطح خودش به تفریح احتیاج دارد. اگر از نظر منطقی بپذیریم که عبادت، تفریح است باید بتوانیم از نظر قلبی هم این را حفظ کنیم. یکی از راه های جا انداختن اینکه عبادت تفریح است، توجه به تفکر کردن است. دین هم از ما تفکر می خواهد و با فضیلت ترین عبادت ها همین تفکر کردن است. قرائت قرآن هم باید همراه تفکر باشد. دعا هم مانند قرآن برای تفکر کردن است. تمام متن دعاها منطقی است چون نتیجه تفکر است. ادعیه هم برای تفکر کردن است. ذکر هم همان تفکر و فکر کردن است. ذکر بدون فکر اصلا ذکر نمی شود. ذکر یعنی درباره موضوعی اندیشیدن. برای اینکه خودتان را به ذکر عادت دهید تکرار کنید. در روایت داریم، ذکر کلید انس است. یعنی انس راحت ترین راه کسب محبت است.
تاکنون نظری ثبت نشده است