display result search
- 1719
- 1000
- 1000
- 1000
نماز و طاعت الهی - بخش اول
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع "نماز و طاعت الهی - عبادت هدف نهایی خلقت" - بخش اول - فاطمیه 98
دقت در آفرینش، انسان را به این نتیجه می رساند که این خلقت به خاطر خداوندی است که دارای صفات نیک است و همه ی این صفات در حد کمال است. اندیشه کردن در این باره عبادت است و روح انسان و حقیقت او در این اندیشه تحت تأثیر قرار دارد و این موضوع ربطی به جسم انسان نخواهد داشت.
امام علی (ع) می فرمایند که اصل و حقیقت انسان خرد اوست.
یک لحظه ای این اندیشه کردن برابر با هزاران سال عبادت جسمانی انسان است. نتیجه ی این عبادت این است که انسان بفهمد و درک کند که این خلقت بیهوده آفریده نشده است و حتما هدفی دنبال می شده است.
خداوند به آدم فرمود که هر چه نیکی که برای خود می خواهی برای دیگران نیز بخواه و آنچه از بدی ها که از آن دوری می کنی برای دیگران نیز نخواه. انسان باایمان بدی ها را با خوبی حواب می دهد و در مقابل خوبی ها خوبی خواهد کرد.
خداوند به انسان می فرماید که همه ی نعمت ها را برای تو آفریدم ولی تو را برای خودم آفریدم و این نشان از اهمیت وجود انسان و جایگاه او نزد خدا دارد. پس ما نیز وظیفه داریم تا شکر او را به جا آوریم و این تفاوت ما با حیوانات را نشان می دهد.
انسان اگر در مسیر طاعت الهی قرار گیرد به مقاماتی خواهد رسید که لقاء الله، رضوان الله، رحمت الله و قرب الله نمونه هایی از این مقامات است.
هدف خدا این است که ما را در مسیر درست قرار دهد و قرب الهی انتهای این راه الهی است.
دقت در آفرینش، انسان را به این نتیجه می رساند که این خلقت به خاطر خداوندی است که دارای صفات نیک است و همه ی این صفات در حد کمال است. اندیشه کردن در این باره عبادت است و روح انسان و حقیقت او در این اندیشه تحت تأثیر قرار دارد و این موضوع ربطی به جسم انسان نخواهد داشت.
امام علی (ع) می فرمایند که اصل و حقیقت انسان خرد اوست.
یک لحظه ای این اندیشه کردن برابر با هزاران سال عبادت جسمانی انسان است. نتیجه ی این عبادت این است که انسان بفهمد و درک کند که این خلقت بیهوده آفریده نشده است و حتما هدفی دنبال می شده است.
خداوند به آدم فرمود که هر چه نیکی که برای خود می خواهی برای دیگران نیز بخواه و آنچه از بدی ها که از آن دوری می کنی برای دیگران نیز نخواه. انسان باایمان بدی ها را با خوبی حواب می دهد و در مقابل خوبی ها خوبی خواهد کرد.
خداوند به انسان می فرماید که همه ی نعمت ها را برای تو آفریدم ولی تو را برای خودم آفریدم و این نشان از اهمیت وجود انسان و جایگاه او نزد خدا دارد. پس ما نیز وظیفه داریم تا شکر او را به جا آوریم و این تفاوت ما با حیوانات را نشان می دهد.
انسان اگر در مسیر طاعت الهی قرار گیرد به مقاماتی خواهد رسید که لقاء الله، رضوان الله، رحمت الله و قرب الله نمونه هایی از این مقامات است.
هدف خدا این است که ما را در مسیر درست قرار دهد و قرب الهی انتهای این راه الهی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است