display result search
- 784
- 1000
- 1000
- 1000
بنده نوازی پروردگار در ماه رمضان، بخش هفدهم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع "بنده نوازی پروردگار در ماه رمضان - مقام الهی امیرالمؤمنین (ع)" - بیست و یکم رمضان 1398
امامت در نزد خداوند جایگاه ویژه و والایی دارد. این عظمت برای انسان و درک او بسیار بزرگ است و او نمی تواند ارزش واقعی امامت را بفهمد. انسان ها نمی توانند به باطن یکدیگر دست پیدا کنند به همین خاطر نمی توانند خودشان برای خود امام و ولی انتخاب کنند. امام جامع تمام کمالات و فاقد همه ی نواقص است. تنها علی (ع) است که نمونه ی روشن یک انسان کامل است. بین او و خدایش هیچ واسطه ای نیست و او مانند خداوند در نوع خود یکتا و یگانه است.
بعد از انتخاب علی (ع) به امامت و اتفاق غدیر آیه نازل شد که با انتخاب علی دین کامل شد و نعمت تمام گردید. پس اگر انسان او را قبول کند دینش کامل است و اگر نه طاعات او بی فایده است. گفته می شود که وقتی خداوند آدم را آفرید و با قدرت خود به او حیات بخشید آدم متوجه طرف راست عرش شد که پنج نور در آنجا بودند. آنها مرتب در حال سجده به پروردگار بودند و لحظه ای از رکوع و سجود دست نمی کشیدند. خداوند به آدم گفت که من پیش از خلقت تو هیچ آدم خاکی خلق نکردم بکه اینها پنج انسان خاص از نسل تو هستند که من تو را به خاطر اینها خلق نموده ام. اگر اینها نبودند هیچ گاه تو را نمی آفریدم. هیچ کس نامی برای اینها انتخاب نکرده و نام آنها برگرفته از نام خودم است.
سوگند می خورم که هر کس به اندازه ی ارزنی کینه ای از ایشان داشته باشد، به عزتم قسم او را وارد جهنم می کنم و هر کس با اینها در یک مسیر قرار گیرد، نجاتش خواهم داد. ای آدم اگر به کمک من نیاز داری به اینان متوسل شو که از اینها عزیزتر و برتر نزد من وجود ندارد.
امامت در نزد خداوند جایگاه ویژه و والایی دارد. این عظمت برای انسان و درک او بسیار بزرگ است و او نمی تواند ارزش واقعی امامت را بفهمد. انسان ها نمی توانند به باطن یکدیگر دست پیدا کنند به همین خاطر نمی توانند خودشان برای خود امام و ولی انتخاب کنند. امام جامع تمام کمالات و فاقد همه ی نواقص است. تنها علی (ع) است که نمونه ی روشن یک انسان کامل است. بین او و خدایش هیچ واسطه ای نیست و او مانند خداوند در نوع خود یکتا و یگانه است.
بعد از انتخاب علی (ع) به امامت و اتفاق غدیر آیه نازل شد که با انتخاب علی دین کامل شد و نعمت تمام گردید. پس اگر انسان او را قبول کند دینش کامل است و اگر نه طاعات او بی فایده است. گفته می شود که وقتی خداوند آدم را آفرید و با قدرت خود به او حیات بخشید آدم متوجه طرف راست عرش شد که پنج نور در آنجا بودند. آنها مرتب در حال سجده به پروردگار بودند و لحظه ای از رکوع و سجود دست نمی کشیدند. خداوند به آدم گفت که من پیش از خلقت تو هیچ آدم خاکی خلق نکردم بکه اینها پنج انسان خاص از نسل تو هستند که من تو را به خاطر اینها خلق نموده ام. اگر اینها نبودند هیچ گاه تو را نمی آفریدم. هیچ کس نامی برای اینها انتخاب نکرده و نام آنها برگرفته از نام خودم است.
سوگند می خورم که هر کس به اندازه ی ارزنی کینه ای از ایشان داشته باشد، به عزتم قسم او را وارد جهنم می کنم و هر کس با اینها در یک مسیر قرار گیرد، نجاتش خواهم داد. ای آدم اگر به کمک من نیاز داری به اینان متوسل شو که از اینها عزیزتر و برتر نزد من وجود ندارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است