display result search
- 535
- 1000
- 1000
- 1000
موثر بودن محبت اهلبیت از قانون و اخلاق، جلسه پنجم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان یا موضوع "راه افزایش محبت نسبت به اولیای خدا"، سال 98، جلسه پنجم
سوال رایج در میان خانواده های مذهبی این است که چگونه فرزندان مان را نماز خوان کنیم؟ جواب های متعددی هم داده شده است ولی شاید بتوان گفت بهترین جواب این است که ما اگر کودک مان را از هفت سالگی در همه ابعاد زندگی وادار به ادب کنیم و ادب را محور خانواده قرار دهیم و مبنای همه رفتارهایمان ادب باشد، فرزندمان هم مودب می شود.
اساسا فلسفه نماز هم ادب نسبت به پروردگار است. نماز به علاقه و ایمان و شکرگزاری و یاد خدا هم مربوط است ولی نه آنقدر که خیلی موثر واقع شود. نماز ذکر است، ولی ذکری است که محفوف به ادب است. اگر نماز را ذکر بدانیم، ذکر مودبانه است و اگر نماز را ایمان بدانیم، ایمان مودبانه است. اگر نماز برای محبت است باز نماز مقدم بر محبت است ولی ادب همیشگی است.
رعایت ادب بر تربیت دینی فرزندان موثر است و رفتار های مودبانه در همه ابعاد زندگی موثر است. ادب امری متفاوت از اخلاق است. وقتی ادب در تمام ابعاد زندگی رعایت شود، دشواری آن هم تقسیم می شود. ادب مهمتر از اخلاق است و رفتار انسان را تنظیم می کند. هنگامی که برای نماز می ایستیم در واقع ادب گفتگو با خدا را رعایت می کنیم.
محبت نسبت به ولی خدا از دین و عبادت و اخلاق و قانون مؤثر تر است. محبت موجب تسهیل دینداری است. برای افزایش محبت نسبت به ولی خدا، باید با محبت زندگی کردن را توسعه دهیم. چشم پوشی از عیوب دیگران، نمونه ای از گسترش محبت در زندگی است. به طور کلی اگر بر اساس محبت زندگی کنیم، محبت نسبت به اهلبیت (ع) هم زیاد می شود. حکومت امام زمان (عج) حکومتی بر اساس محبت است.
سوال رایج در میان خانواده های مذهبی این است که چگونه فرزندان مان را نماز خوان کنیم؟ جواب های متعددی هم داده شده است ولی شاید بتوان گفت بهترین جواب این است که ما اگر کودک مان را از هفت سالگی در همه ابعاد زندگی وادار به ادب کنیم و ادب را محور خانواده قرار دهیم و مبنای همه رفتارهایمان ادب باشد، فرزندمان هم مودب می شود.
اساسا فلسفه نماز هم ادب نسبت به پروردگار است. نماز به علاقه و ایمان و شکرگزاری و یاد خدا هم مربوط است ولی نه آنقدر که خیلی موثر واقع شود. نماز ذکر است، ولی ذکری است که محفوف به ادب است. اگر نماز را ذکر بدانیم، ذکر مودبانه است و اگر نماز را ایمان بدانیم، ایمان مودبانه است. اگر نماز برای محبت است باز نماز مقدم بر محبت است ولی ادب همیشگی است.
رعایت ادب بر تربیت دینی فرزندان موثر است و رفتار های مودبانه در همه ابعاد زندگی موثر است. ادب امری متفاوت از اخلاق است. وقتی ادب در تمام ابعاد زندگی رعایت شود، دشواری آن هم تقسیم می شود. ادب مهمتر از اخلاق است و رفتار انسان را تنظیم می کند. هنگامی که برای نماز می ایستیم در واقع ادب گفتگو با خدا را رعایت می کنیم.
محبت نسبت به ولی خدا از دین و عبادت و اخلاق و قانون مؤثر تر است. محبت موجب تسهیل دینداری است. برای افزایش محبت نسبت به ولی خدا، باید با محبت زندگی کردن را توسعه دهیم. چشم پوشی از عیوب دیگران، نمونه ای از گسترش محبت در زندگی است. به طور کلی اگر بر اساس محبت زندگی کنیم، محبت نسبت به اهلبیت (ع) هم زیاد می شود. حکومت امام زمان (عج) حکومتی بر اساس محبت است.
تاکنون نظری ثبت نشده است