display result search
- 870
- 1000
- 1000
- 1000
عشق حقیقی - بخش چهارم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع عشق حقیقی - بخش چهارم - محرم 1397
کتاب خداوند همه ی انسان ها را مورد خطاب قرار می دهد و می گوید که ما را از روی عشق و محبت خلق کرده و هدایت می نماید. این نور به قدری زیاد است که می تواند همه ی ظلمت ها را از ما دور نماید و شرط آن این است که ما خود بخواهیم که هدایت شویم. انسان ها باید در گام اول اندیشه ی خود را اصلاح نمایند تا قلبشان روشن شود.
خداوند در کنار قرآن، معصومین (ع) را فرستاد تا ما را هدایت کرده و مفاهیم قرآن را به ما آموزش دهند. بین این دو تا ابد جدایی وجود ندارد و این دو تا قیامت با هم هستند. آلودگی های دنیا به هیچ وجه در نسل پاک معصومین جایی ندارند و آنها از ابتدا و حتی قبل از خلقت به شکل نور بوده اند و این امر تا همیشه ادامه دارد.
امام حسین (ع) نیز یکی از همین معصومین بوده که سراسر نور است. او عاشقانه خود را برای انسان ها و برای رضای خدا وقف کرد و هیچ چشم داشتی نداشت. او حتی در زمان جنگ به دشمنان نیز جفا نکرد و حقی را ناحق نکرد. ما باید مانند آیینه ای باشیم تا نور اولیاء را در خود منعکس نماییم.
در سوره ی حدید آمده که در قیامت همه ی مردان و زنان مؤمن را می بینی که نورشان پیشاپیش آنها در حرکت است. بشارت باد بر آنان بهشت هایی که در آن جاودان اند. این نور همان نور حسین (ع) است.
بنا بر روایات در قیامت به حضرت زهرا (س) از سوی خداوند خطاب می رسد که هر چه می خواهی بگو تا به تو بدهم. زهرا (س) می فرمایند که من در کربلا نبودم تا بر حسین (ع) گریه کنم. پس خیمه ای برایم بنا کنید تا برای حسین گریه کنم و در جرگه ی گریه کنندگان او قرار گیرم. این امر نشان از مقام بالای گریه کنندگان بر حسین (ع) دارد.
کتاب خداوند همه ی انسان ها را مورد خطاب قرار می دهد و می گوید که ما را از روی عشق و محبت خلق کرده و هدایت می نماید. این نور به قدری زیاد است که می تواند همه ی ظلمت ها را از ما دور نماید و شرط آن این است که ما خود بخواهیم که هدایت شویم. انسان ها باید در گام اول اندیشه ی خود را اصلاح نمایند تا قلبشان روشن شود.
خداوند در کنار قرآن، معصومین (ع) را فرستاد تا ما را هدایت کرده و مفاهیم قرآن را به ما آموزش دهند. بین این دو تا ابد جدایی وجود ندارد و این دو تا قیامت با هم هستند. آلودگی های دنیا به هیچ وجه در نسل پاک معصومین جایی ندارند و آنها از ابتدا و حتی قبل از خلقت به شکل نور بوده اند و این امر تا همیشه ادامه دارد.
امام حسین (ع) نیز یکی از همین معصومین بوده که سراسر نور است. او عاشقانه خود را برای انسان ها و برای رضای خدا وقف کرد و هیچ چشم داشتی نداشت. او حتی در زمان جنگ به دشمنان نیز جفا نکرد و حقی را ناحق نکرد. ما باید مانند آیینه ای باشیم تا نور اولیاء را در خود منعکس نماییم.
در سوره ی حدید آمده که در قیامت همه ی مردان و زنان مؤمن را می بینی که نورشان پیشاپیش آنها در حرکت است. بشارت باد بر آنان بهشت هایی که در آن جاودان اند. این نور همان نور حسین (ع) است.
بنا بر روایات در قیامت به حضرت زهرا (س) از سوی خداوند خطاب می رسد که هر چه می خواهی بگو تا به تو بدهم. زهرا (س) می فرمایند که من در کربلا نبودم تا بر حسین (ع) گریه کنم. پس خیمه ای برایم بنا کنید تا برای حسین گریه کنم و در جرگه ی گریه کنندگان او قرار گیرم. این امر نشان از مقام بالای گریه کنندگان بر حسین (ع) دارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است