display result search
- 1427
- 1000
- 1000
- 1000
تحول آفرینی امام حسین (ع)، جلسه دوم
سخنرانی حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع "تحول آفرینی امام حسین (ع)"، جلسه دوم، سال 1399
تحول آفرینی نهضت کربلا و عاشورا مسئله مهمی است. یکی از اسباب اصلی تحول، تفکر است. انسان اگر در هر امری اندیشه کند، تحول اتفاق می افتد و یکی از ویژگی های اولوالالباب این است که بسیار اهل تفکر و اندیشه هستند. یکی دیگر از اسباب تحول، برخورد های اخلاقی هست یعنی با دیگران با خوشرویی و گشاده رویی برخورد کنیم. گاهی منشأ یک تحول می تواند یک برخورد مناسب از یک شخص خاص باشد. عامل دیگر تحول انذار و ترساندن است که سبب تحول در انسانها می شود. عامل دیگر تحول، خواندن تاریخ و سرگذشت هاست که باعث تحول می‌شود.
تحول یک نیاز ضروری است. رکود خطرناک است و در جا زدن مقدمه یک سقوط است. امید هم به نوعی ممکن است سبب تحول شود و ناامیدی هم موجب رکود و توقف است. در کربلا هم امید بود و هم ناامیدی. بعضی افراد دائما در حال تزریق ناامیدی به دیگران هستند. امید عامل اصلی و محرک رشد و ترقی است. انسان با امید به لقاءالله عمل صالح انجام می دهد. گاهی اوقات هم زمینه های یأس فراهم می شود و انسان را مأیوس می کند.
پنج عامل امید آفرین:
اول، توکل و حسن ظن نسبت به خدا که موجب امید است.
دوم، توجه داشتن به وعده های الهی است.
سوم، توجه به نقاط قوت است. چون توجه به نقاط ضعف موجب یأس می شود.
چهارم،توجه به نقاط ضعف دشمنان است.
پنجم، مراجعه به نمونه های تاریخی و آیات قرآن است.
تحول آفرینی نهضت کربلا و عاشورا مسئله مهمی است. یکی از اسباب اصلی تحول، تفکر است. انسان اگر در هر امری اندیشه کند، تحول اتفاق می افتد و یکی از ویژگی های اولوالالباب این است که بسیار اهل تفکر و اندیشه هستند. یکی دیگر از اسباب تحول، برخورد های اخلاقی هست یعنی با دیگران با خوشرویی و گشاده رویی برخورد کنیم. گاهی منشأ یک تحول می تواند یک برخورد مناسب از یک شخص خاص باشد. عامل دیگر تحول انذار و ترساندن است که سبب تحول در انسانها می شود. عامل دیگر تحول، خواندن تاریخ و سرگذشت هاست که باعث تحول می‌شود.
تحول یک نیاز ضروری است. رکود خطرناک است و در جا زدن مقدمه یک سقوط است. امید هم به نوعی ممکن است سبب تحول شود و ناامیدی هم موجب رکود و توقف است. در کربلا هم امید بود و هم ناامیدی. بعضی افراد دائما در حال تزریق ناامیدی به دیگران هستند. امید عامل اصلی و محرک رشد و ترقی است. انسان با امید به لقاءالله عمل صالح انجام می دهد. گاهی اوقات هم زمینه های یأس فراهم می شود و انسان را مأیوس می کند.
پنج عامل امید آفرین:
اول، توکل و حسن ظن نسبت به خدا که موجب امید است.
دوم، توجه داشتن به وعده های الهی است.
سوم، توجه به نقاط قوت است. چون توجه به نقاط ضعف موجب یأس می شود.
چهارم،توجه به نقاط ضعف دشمنان است.
پنجم، مراجعه به نمونه های تاریخی و آیات قرآن است.
کاربر مهمان
کاربر مهمان