display result search
- 1221
- 1000
- 1000
- 1000
مهمترین راه پیشگیری از سقوط انسان و نابودی جامعه، جلسه چهارم
سخنرانی از حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «مهمترین راه پیشگیری از سقوط انسان و نابودی جامعه»، جلسه چهارم، سال 1399
ما انسان ها کمال طلب هستیم. کمال طلبی اگر به معنای اصلی خود بیان شود، به این معناست که ما همه چیز خواه و بی نهایت طلب هستیم و از هیچ چیزی در رسیدن به آن هدف دریغ نمی کنیم و اگر بی نهایت نباشیم، نمی توانیم خداوند متعال را پرستش کنیم. اما چه می شود که این انسانِ همه چیز خواه و بی نهایت طلب، در مسیر کمال طلبی خود متوقف می شود و نه تنها متوقف می شود، بلکه به قدرت طلبان زورگو یاری می دهد که بشر را به بردگی بکشند و برای آنها نیرو و قدرت می شود.
یکی از زمان های توقف انسان زمانی است که انسان بخواهد محافظه کارانه عمل کند و آنچه دارد را برای خود نگه دارد و این به خاطر این است که چیز بهتری را از دست ندهد. این از مواقع سقوط انسان است؛ یعنی اینکه انسان همه چیز را برای خود بداند. یعنی هر چه را به انسان بدهند در هیچ راهی خرج نکند، این رفتار باعث نابود او می شود. حال سوال این است که چرا خداوند متعال بوسیله چیزهای مختلف، تعلقاتمان را از ما می گیرد؟ برای اینکه خداوند یک ویژگی به انسان داده است و در قرآن می فرماید: «من تو را بخاطر این ویژگی آفریده ام.» این ویژگی حق انتخاب است. حال حق انتخاب در چه صورتی حقیقت می پذیرد؟ زمانی که دو چیز دوست داشتنی در برابر انسان بگذارند و بگویند کدام را انتخاب می کند؟!
ما انسان ها کمال طلب هستیم. کمال طلبی اگر به معنای اصلی خود بیان شود، به این معناست که ما همه چیز خواه و بی نهایت طلب هستیم و از هیچ چیزی در رسیدن به آن هدف دریغ نمی کنیم و اگر بی نهایت نباشیم، نمی توانیم خداوند متعال را پرستش کنیم. اما چه می شود که این انسانِ همه چیز خواه و بی نهایت طلب، در مسیر کمال طلبی خود متوقف می شود و نه تنها متوقف می شود، بلکه به قدرت طلبان زورگو یاری می دهد که بشر را به بردگی بکشند و برای آنها نیرو و قدرت می شود.
یکی از زمان های توقف انسان زمانی است که انسان بخواهد محافظه کارانه عمل کند و آنچه دارد را برای خود نگه دارد و این به خاطر این است که چیز بهتری را از دست ندهد. این از مواقع سقوط انسان است؛ یعنی اینکه انسان همه چیز را برای خود بداند. یعنی هر چه را به انسان بدهند در هیچ راهی خرج نکند، این رفتار باعث نابود او می شود. حال سوال این است که چرا خداوند متعال بوسیله چیزهای مختلف، تعلقاتمان را از ما می گیرد؟ برای اینکه خداوند یک ویژگی به انسان داده است و در قرآن می فرماید: «من تو را بخاطر این ویژگی آفریده ام.» این ویژگی حق انتخاب است. حال حق انتخاب در چه صورتی حقیقت می پذیرد؟ زمانی که دو چیز دوست داشتنی در برابر انسان بگذارند و بگویند کدام را انتخاب می کند؟!
تاکنون نظری ثبت نشده است