display result search
- 1714
- 1000
- 1000
- 1000
سیره حضرت خدیجه (س)
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین رفیعی با موضوع "سیره حضرت خدیجه (س)"، سال 1398
بانو خدیجه کبری (س) بیشتر در دوران سختی و صعوبت و مشکلات پیامبر (ص) همراه او بودند و دوران عظمت و درخشش پیامبر را درک نکردند. 15 سال قبل از بعثت که قرآن کریم این دوران را جاهلیت اولی می نامد دورانی فساد و خرابی بود و از نظر مسائل اخلاقی تبرج داشتند و فساد فراوان بود و از لحاظ اقتصادی اهل ربا بودند. از نظر اجتماعی دائما در حال جنگ بودند. در چنین جامعه ای خدیجه ای که طاهره نامیده می شود موحد بود و طهارت اخلاقی داشت. او تاجری بود که اموالش را در راه حلال قرار می داد. عایشه می گوید: امکان نداشت پیامبر (ص) از خانه بیرون برود و یادی از خدیجه کبری (س) نکند.
حضرت خدیجه کبری (س) بانویی خردمند، خویشتن دار و بزرگوار بودند. ایشان استقامت اعتقادی داشتند و بسیار از پیامبر حمایت و دفاع می کردند و با همه سختی ها اعتقادشان را از دست ندادند؛ زیرا بعلت ازدواج با پیامبر، زنان مکه حضرت خدیجه را از خودشان طرد کردند. آیت الله مکارم شیرازی می فرمایند: «خدیجه کبری مصداق کامل کسی است که در مسیر حق از کمیِ رهروان حق نترسید و مومن کسی است که از سرزنش سرزنشگران نمی ترسد. خدیجه کبری (س) کسی است که هرگز در دفاع از رسول خدا تردید نکرد.» خدیجه کبری یک کارفرما بود و هزاران نیرو زیر دست او بودند؛ ولی اجازه حرام خوری و ربا نمی دادند. ایشان با این همه مکنت بر همه سختی های پیامبر در شعب ابی طالب طاقت آورد و پا به پای پیامبر بود.
عفت یعنی خویشتن داری. در قرآن به دو نوع عفت اشاره شده است: 1. عفت جنسی 2. عفت اقتصادی. خدیجه کبری یک بانوی عفیفه بودند و استقامت و عفت دو ویژگی بارز این بانو بود.
بانو خدیجه کبری (س) بیشتر در دوران سختی و صعوبت و مشکلات پیامبر (ص) همراه او بودند و دوران عظمت و درخشش پیامبر را درک نکردند. 15 سال قبل از بعثت که قرآن کریم این دوران را جاهلیت اولی می نامد دورانی فساد و خرابی بود و از نظر مسائل اخلاقی تبرج داشتند و فساد فراوان بود و از لحاظ اقتصادی اهل ربا بودند. از نظر اجتماعی دائما در حال جنگ بودند. در چنین جامعه ای خدیجه ای که طاهره نامیده می شود موحد بود و طهارت اخلاقی داشت. او تاجری بود که اموالش را در راه حلال قرار می داد. عایشه می گوید: امکان نداشت پیامبر (ص) از خانه بیرون برود و یادی از خدیجه کبری (س) نکند.
حضرت خدیجه کبری (س) بانویی خردمند، خویشتن دار و بزرگوار بودند. ایشان استقامت اعتقادی داشتند و بسیار از پیامبر حمایت و دفاع می کردند و با همه سختی ها اعتقادشان را از دست ندادند؛ زیرا بعلت ازدواج با پیامبر، زنان مکه حضرت خدیجه را از خودشان طرد کردند. آیت الله مکارم شیرازی می فرمایند: «خدیجه کبری مصداق کامل کسی است که در مسیر حق از کمیِ رهروان حق نترسید و مومن کسی است که از سرزنش سرزنشگران نمی ترسد. خدیجه کبری (س) کسی است که هرگز در دفاع از رسول خدا تردید نکرد.» خدیجه کبری یک کارفرما بود و هزاران نیرو زیر دست او بودند؛ ولی اجازه حرام خوری و ربا نمی دادند. ایشان با این همه مکنت بر همه سختی های پیامبر در شعب ابی طالب طاقت آورد و پا به پای پیامبر بود.
عفت یعنی خویشتن داری. در قرآن به دو نوع عفت اشاره شده است: 1. عفت جنسی 2. عفت اقتصادی. خدیجه کبری یک بانوی عفیفه بودند و استقامت و عفت دو ویژگی بارز این بانو بود.
کاربر مهمان
کاربر مهمان