display result search
- 1345
- 1000
- 1000
- 1000
شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق - جلسه دهم
سخنرانی از حجت الاسلام و المسلمین پناهیان با موضوع "شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق"، جلسه دهم، سال 1389
در فراز دیگری از دعای مکارم الاخلاق امام سجاد (ع) سه عبارت دیگر را بیان می کند. اول اینکه خدایا آن نیت خوبی که می خواهی به من بدهی به وفور در من قرار بده. دوم اینکه خدایا به لطف و کرم و عنایت خود نیت من را صحیح قرار بده. سوم اینکه خدایا به تدریج آن چه از خرابی هایی که در وجود من است را اصلاح فرما. موضوع دو مورد اول بهترین یقین و برترین نیت است. اما موضوع مورد سوم متفاوت است.
نکته مورد توجه این دعا این است که ماهیت لطف خدا مورد غفلت انسان است. امام سجاد (ع) در فراز دیگری خطاب به خداوند می فرماید: هنوز توانایی های خود را بتمامه به ما نشان نداده ای و انسان از درک لطف تو و آنچه نزد توست عاجز است. بایستی سطح یقینمان را نسبت به خداوند بالا ببریم تا باورهایمان تقویت شود. باور به لطف خدا انسان را به دعا کردن و دعا خواندن وادار می کند. اگر کسی نداند خداوند مهربان است، حتی استغفار هم نمی کند. بنابراین استغفار و ارتباط بهتر با خدا از نتایج باور به لطف و محبت خداست. لطف خداوند پایه و اساس همه مبانی اعتقادی است و اساسا فلسفه وجوب برخی عبادات لطف خدا بوده است.
اولیای خدا و ائمه (ع) نسبت به انسان بسیار محبت دارند و انسان اگر به این باور برسد، دیگر هیچ وقت در زندگی حس کمبود محبت نخواهد داشت. بنابراین امام زمان (عج) هم مومنین را دوست دارد و نسبت به آن ها محبت دارد. امام نسبت به شیعیان مانند مادر است نسبت به طفل شیرخوار.
در فراز دیگری از دعای مکارم الاخلاق امام سجاد (ع) سه عبارت دیگر را بیان می کند. اول اینکه خدایا آن نیت خوبی که می خواهی به من بدهی به وفور در من قرار بده. دوم اینکه خدایا به لطف و کرم و عنایت خود نیت من را صحیح قرار بده. سوم اینکه خدایا به تدریج آن چه از خرابی هایی که در وجود من است را اصلاح فرما. موضوع دو مورد اول بهترین یقین و برترین نیت است. اما موضوع مورد سوم متفاوت است.
نکته مورد توجه این دعا این است که ماهیت لطف خدا مورد غفلت انسان است. امام سجاد (ع) در فراز دیگری خطاب به خداوند می فرماید: هنوز توانایی های خود را بتمامه به ما نشان نداده ای و انسان از درک لطف تو و آنچه نزد توست عاجز است. بایستی سطح یقینمان را نسبت به خداوند بالا ببریم تا باورهایمان تقویت شود. باور به لطف خدا انسان را به دعا کردن و دعا خواندن وادار می کند. اگر کسی نداند خداوند مهربان است، حتی استغفار هم نمی کند. بنابراین استغفار و ارتباط بهتر با خدا از نتایج باور به لطف و محبت خداست. لطف خداوند پایه و اساس همه مبانی اعتقادی است و اساسا فلسفه وجوب برخی عبادات لطف خدا بوده است.
اولیای خدا و ائمه (ع) نسبت به انسان بسیار محبت دارند و انسان اگر به این باور برسد، دیگر هیچ وقت در زندگی حس کمبود محبت نخواهد داشت. بنابراین امام زمان (عج) هم مومنین را دوست دارد و نسبت به آن ها محبت دارد. امام نسبت به شیعیان مانند مادر است نسبت به طفل شیرخوار.
تاکنون نظری ثبت نشده است