display result search
- 1121
- 1000
- 1000
- 1000
شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق - جلسه هشتم
سخنرانی از حجت الاسلام و المسلمین پناهیان با موضوع "شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق"، جلسه هشتم، سال 1389
در فراز اول از دعای مکارم الاخلاق امام سجاد(ع) به ابعاد مختلف وجود انسان اشاره می کند و برای هر بعدی از ابعاد وجود انسان که ارتباط با معنویت پیدا می کنند دعای ویژه ای دارد. این دعاها همه در اوج هستند و به همه ابعاد وجودی انسان توجه دارند.
ظرف ایمان قلب انسان است. امام سجاد (ع) در آغاز از خداوند متعال طلب ایمان کردند تا خداوند کامل ترینِ ایمان را عنایت کند. ایشان در فراز بعد برترینِ یقین ها را از خداوند مسئلت داشتند.
در فراز سوم، امام سجاد (ع) بهترین نیت ها و اعمال که مربوط به قلب است را مسئلت کردند. اساسا دین و ایمان مربوط به انسان های حداکثری است؛ زیرا دین به درد انسان هایی نمی خورد که به حداقل قانع هستند؛ امام سجاد (ع) هم از هر چیزی بهترینش را طلب می کند. انسان های حداقلی و حداکثری در دعا کردن متفاوت هستند. انسان های حداقلی معمولا خیلی دعا نمی کنند؛ مگر زمانی که رو به نابودی باشند. اگر کسی در اوج بندگی نباشد که دعا نمی کند.
ارزش همه اعمال ما به نیات ماست؛ ولی ما باید برای خود عمل هم ارزش قائل شویم. انسان باید اول آگاهی، سپس گرایش و ایمان و در مرحله بعد عمل صالح داشته باشد. عمل اولویت و تاثیر گذاری بیشتری بر اصلاح گرایش دارد؛ همیشه حداقل گرایشی هست که عملی را انجام دهیم و همیشه حداقل معرفتی هست که منجر به عمل شود. عمل کردن به آگاهی عامل افزایش آگاهی است و عمل – هرچند اندک باشد – در افزایش آگاهی موثر است؛ بنابراین باید به عملِ کم خودمان هم بها بدهیم. در ثواب و گناه هم اعمال - هرچند اندک باشند - موثر هستند.
در فراز اول از دعای مکارم الاخلاق امام سجاد(ع) به ابعاد مختلف وجود انسان اشاره می کند و برای هر بعدی از ابعاد وجود انسان که ارتباط با معنویت پیدا می کنند دعای ویژه ای دارد. این دعاها همه در اوج هستند و به همه ابعاد وجودی انسان توجه دارند.
ظرف ایمان قلب انسان است. امام سجاد (ع) در آغاز از خداوند متعال طلب ایمان کردند تا خداوند کامل ترینِ ایمان را عنایت کند. ایشان در فراز بعد برترینِ یقین ها را از خداوند مسئلت داشتند.
در فراز سوم، امام سجاد (ع) بهترین نیت ها و اعمال که مربوط به قلب است را مسئلت کردند. اساسا دین و ایمان مربوط به انسان های حداکثری است؛ زیرا دین به درد انسان هایی نمی خورد که به حداقل قانع هستند؛ امام سجاد (ع) هم از هر چیزی بهترینش را طلب می کند. انسان های حداقلی و حداکثری در دعا کردن متفاوت هستند. انسان های حداقلی معمولا خیلی دعا نمی کنند؛ مگر زمانی که رو به نابودی باشند. اگر کسی در اوج بندگی نباشد که دعا نمی کند.
ارزش همه اعمال ما به نیات ماست؛ ولی ما باید برای خود عمل هم ارزش قائل شویم. انسان باید اول آگاهی، سپس گرایش و ایمان و در مرحله بعد عمل صالح داشته باشد. عمل اولویت و تاثیر گذاری بیشتری بر اصلاح گرایش دارد؛ همیشه حداقل گرایشی هست که عملی را انجام دهیم و همیشه حداقل معرفتی هست که منجر به عمل شود. عمل کردن به آگاهی عامل افزایش آگاهی است و عمل – هرچند اندک باشد – در افزایش آگاهی موثر است؛ بنابراین باید به عملِ کم خودمان هم بها بدهیم. در ثواب و گناه هم اعمال - هرچند اندک باشند - موثر هستند.
تاکنون نظری ثبت نشده است