display result search
- 3600
- 1000
- 1000
- 1000
ارتباط خدا با انسان - جلسه چهارم
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع "ارتباط خدا با انسان"، جلسه چهارم، 1398
رابطه ی خدا با انسان کامل ترین و محبت آمیزترین رابطه است و انسان نیز باید در مقابل سعی کند تا چنین رابطه ای را با خداوند داشته باشد. این ارتباط بر مبنای محبت و دوستی و رحمت بنا شده و هیچ گاه قطع شدنی نیست. اولیاء الهی نیز چنین بوده اند و آنها علاوه بر معصومیت، مهربانی دارند که به یُمن آن به این مقامات رسیده اند.
گفته شده که رسول خدا (ص) گاه برای اشقیاء نیز گریه می کرد و می فرمود که می دانم قرار است چه عذابی را تحمل کنند و دلم به حالشان می سوزد.
محبتی که در تمام عالم وجود دارد، تنها یک جزء از صد جزء رحمتی است که به دلیل گنجایش کم دنیا، به آن وارد نشده است. ما انسان ها معمولا در سختی ها به سراغ خدا و اولیاء می رویم و این روش بسیار غلط است. انسان باید در همه ی مواقع، به خداوند شوق داشته باشد. انسان ها با ایجاد ارتباط درست با خداوند، کم کم به سطوح بالاتر رسیده و به شکلی پیش می روند که از یک جایی به بعد دیگر طمعی به بهشت و یا ترسی از جهنم ندارند. آنها در این مرحله خدا را فقط به خاطر خودش عبادت می کنند و تسلیم فرمان او هستند. در قیامت که جلوه ی واقعی ائمه و اولیاء (ع) معلوم و آشکار گردد، بندگان دیگر تمایلی به بهشت مادی نداشته و همه به این سو روی می آورند.
رابطه ی خدا با انسان کامل ترین و محبت آمیزترین رابطه است و انسان نیز باید در مقابل سعی کند تا چنین رابطه ای را با خداوند داشته باشد. این ارتباط بر مبنای محبت و دوستی و رحمت بنا شده و هیچ گاه قطع شدنی نیست. اولیاء الهی نیز چنین بوده اند و آنها علاوه بر معصومیت، مهربانی دارند که به یُمن آن به این مقامات رسیده اند.
گفته شده که رسول خدا (ص) گاه برای اشقیاء نیز گریه می کرد و می فرمود که می دانم قرار است چه عذابی را تحمل کنند و دلم به حالشان می سوزد.
محبتی که در تمام عالم وجود دارد، تنها یک جزء از صد جزء رحمتی است که به دلیل گنجایش کم دنیا، به آن وارد نشده است. ما انسان ها معمولا در سختی ها به سراغ خدا و اولیاء می رویم و این روش بسیار غلط است. انسان باید در همه ی مواقع، به خداوند شوق داشته باشد. انسان ها با ایجاد ارتباط درست با خداوند، کم کم به سطوح بالاتر رسیده و به شکلی پیش می روند که از یک جایی به بعد دیگر طمعی به بهشت و یا ترسی از جهنم ندارند. آنها در این مرحله خدا را فقط به خاطر خودش عبادت می کنند و تسلیم فرمان او هستند. در قیامت که جلوه ی واقعی ائمه و اولیاء (ع) معلوم و آشکار گردد، بندگان دیگر تمایلی به بهشت مادی نداشته و همه به این سو روی می آورند.
کاربر مهمان