display result search
- 1316
- 1000
- 1000
- 1000
مثال های قرآنی (بخش سوم) - آیه ی 117 سوره ی آل عمران
سخنرانی آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی با موضوع مثال های قرآنی (بخش سوم) - آیه ی 117 سوره ی آل عمران
خداوند می فرماید که انفاق در زندگی گناهکاران به منزله ی زراعتی پربار است که ناگهان با وزیدن بادی سخت، همه اش ار بین می رود و نابود می گردد. این باد همان ظلمی است که به دیگران روا می کنند. این انفاق با انفاق انسان های با ایمان تفاوت دارد :
1. انفاق در راه غیر خدا
برای مثال تهیه ی ابزار جنگی برای به راه انداختن جنگ هایی که غیر اسلامی و گاه ضد اسلام است.
2. انفاق برای ریا و تظاهر
انگیزه ی غیرخدایی داشتن
3. انفاق با منت و آزار و اذیت
این انسان ها با این انفاق ها در ابتدا به خودشان ستم کرده و باطل را تقویت نموده اند.
با نگاهی به داستان های قرآن متوجه می شویم که عذاب های خداوند معمولا از طریق همان نعمتی بوده که به مردم ارزانی داشته است. این نشان می دهد که گاه عامل حیات انسان ها می تواند عامل مرگ آنها شود و این نتیجه ی رفتار نادرست آنها است. نعمت زیاد موجب مستی و سرکشی انسان ها می شود و قوم سباء نونه ای روشن بر این مدعا هستند.
گاه انسان ها می گویند که فلسفه ی بلاهای دنیا با عدالت خدواند تناقض دارد در حالی که پاسخ این موضوع را نمی دانند. در قرآن این موضوع بیان شده است و دلایلی برای این امر بیان شده است. یکی از این دلایل بیدار شدن انسانی است که در خواب نادانی خود فرو رفته است. مثال این موضوع دست انداز هایی است که در خیابان ها وجود دارد و از بسیاری از تصادف ها جلوگیری می کند.
خداوند می فرماید که انفاق در زندگی گناهکاران به منزله ی زراعتی پربار است که ناگهان با وزیدن بادی سخت، همه اش ار بین می رود و نابود می گردد. این باد همان ظلمی است که به دیگران روا می کنند. این انفاق با انفاق انسان های با ایمان تفاوت دارد :
1. انفاق در راه غیر خدا
برای مثال تهیه ی ابزار جنگی برای به راه انداختن جنگ هایی که غیر اسلامی و گاه ضد اسلام است.
2. انفاق برای ریا و تظاهر
انگیزه ی غیرخدایی داشتن
3. انفاق با منت و آزار و اذیت
این انسان ها با این انفاق ها در ابتدا به خودشان ستم کرده و باطل را تقویت نموده اند.
با نگاهی به داستان های قرآن متوجه می شویم که عذاب های خداوند معمولا از طریق همان نعمتی بوده که به مردم ارزانی داشته است. این نشان می دهد که گاه عامل حیات انسان ها می تواند عامل مرگ آنها شود و این نتیجه ی رفتار نادرست آنها است. نعمت زیاد موجب مستی و سرکشی انسان ها می شود و قوم سباء نونه ای روشن بر این مدعا هستند.
گاه انسان ها می گویند که فلسفه ی بلاهای دنیا با عدالت خدواند تناقض دارد در حالی که پاسخ این موضوع را نمی دانند. در قرآن این موضوع بیان شده است و دلایلی برای این امر بیان شده است. یکی از این دلایل بیدار شدن انسانی است که در خواب نادانی خود فرو رفته است. مثال این موضوع دست انداز هایی است که در خیابان ها وجود دارد و از بسیاری از تصادف ها جلوگیری می کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است