display result search
- 4503
- 1000
- 1000
- 1000
اعتقادات و باورهای دینی و نوع نگاه انسان به زندگی - بخش چهارم
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع اعتقادات و باورهای دینی و نوع نگاه انسان به زندگی، سال 1397
در ادامه بحث نگاه و باور انسان به زندگی، یکی از بهترین نگاه ها و باورها، نگاه و اعتقاد امام حسین است که در این نگاه است که انسان نه تنها کوچک نمی شود بلکه به سرافرازی و سربلندی می رسد و این گنج درونی است که همیشه با انسان است حتی بعد از مرگ. لیکن انسان باید نگاه و اعتقاد خود به زندگی را اصلاح و تربیت کند و بهترین اصلاح و تربیت این است که نگاه، باور و اعتقاد خود را حسینی کند.
در نگاه و اعتقاد حسینی به این عالم، اولین واقعیت این است که این ملک خدایی دارد و با دست رحمتش عالَم را آفریده و با همین دست، عالَم را اداره می کند. خلقت پرودگار عالم با بسم الله الرحمن الرحیم با اسم رحمت خود شروع شده است. خلقت انسان با اسم رحمت پروردگار شروع شده است. کمالات انسان نیز اعم از زیبایی، خوش صدایی، قدرت، علم، آبرو و ... جلوه ای از کمالات خداوند است. تمام موجودات از خود چیزی ندارند.
علت اینکه خداوند به همه موجودات به قدر و استعداد خودشان کمالات و جلوه ای از خود را داده است، از رحمانیت و رحیمیت خودش است. اگر در این عالم کسی رحم و لطف به دیگران می کند جلوه ای از رحمت خداوند است. لیکن اولین نگاه امام حسین (ع) این است که این عالم خدایی دارد که با دست رحمت خود، آن را اداره می کند.
خطیب به بیان صفت رحمت خداوند می پردازد و اشاره می کند انسانی که اشتباه و گناهی را مرتکب می شود تا هفت ساعت برای او گناه نوشته نمی شود تا وقت نماز برسد و از آنجا که نیکی ها بدهی را از بین می برد گناهی بر او نوشته نمی شود. و بسیاری مواقع خود حیاء هم باعث بخشش گناه می شود.
لیکن این دلیل نشود که انسان به خاطر رحمت زیاد خداوند دست به گناه و نافرمانی او بزند، در واقع این از مصادیق بارز ناسپاسی و ناشکری است.
نتیجه باور به این واقعیت که این عالم و ملک خدایی دارد و با رحمت خودش این عالم را اداره می کند، حسن ظن به خداوند است. این حسن ظن انسان به خداوند باعث می شود که خداوند همیشه از انسان محافظت کند. خداوند گمان و حسن نیت دیگران نسبت به خودش را تبدیل به سوء ظن نمی کند.
امام علی (ع) می فرمایند: بدترین مردم کسى است که مردم، به خاطر ترس از شرارت و بدى او، پرهیز و احترامش کنند.
در ادامه بحث نگاه و باور انسان به زندگی، یکی از بهترین نگاه ها و باورها، نگاه و اعتقاد امام حسین است که در این نگاه است که انسان نه تنها کوچک نمی شود بلکه به سرافرازی و سربلندی می رسد و این گنج درونی است که همیشه با انسان است حتی بعد از مرگ. لیکن انسان باید نگاه و اعتقاد خود به زندگی را اصلاح و تربیت کند و بهترین اصلاح و تربیت این است که نگاه، باور و اعتقاد خود را حسینی کند.
در نگاه و اعتقاد حسینی به این عالم، اولین واقعیت این است که این ملک خدایی دارد و با دست رحمتش عالَم را آفریده و با همین دست، عالَم را اداره می کند. خلقت پرودگار عالم با بسم الله الرحمن الرحیم با اسم رحمت خود شروع شده است. خلقت انسان با اسم رحمت پروردگار شروع شده است. کمالات انسان نیز اعم از زیبایی، خوش صدایی، قدرت، علم، آبرو و ... جلوه ای از کمالات خداوند است. تمام موجودات از خود چیزی ندارند.
علت اینکه خداوند به همه موجودات به قدر و استعداد خودشان کمالات و جلوه ای از خود را داده است، از رحمانیت و رحیمیت خودش است. اگر در این عالم کسی رحم و لطف به دیگران می کند جلوه ای از رحمت خداوند است. لیکن اولین نگاه امام حسین (ع) این است که این عالم خدایی دارد که با دست رحمت خود، آن را اداره می کند.
خطیب به بیان صفت رحمت خداوند می پردازد و اشاره می کند انسانی که اشتباه و گناهی را مرتکب می شود تا هفت ساعت برای او گناه نوشته نمی شود تا وقت نماز برسد و از آنجا که نیکی ها بدهی را از بین می برد گناهی بر او نوشته نمی شود. و بسیاری مواقع خود حیاء هم باعث بخشش گناه می شود.
لیکن این دلیل نشود که انسان به خاطر رحمت زیاد خداوند دست به گناه و نافرمانی او بزند، در واقع این از مصادیق بارز ناسپاسی و ناشکری است.
نتیجه باور به این واقعیت که این عالم و ملک خدایی دارد و با رحمت خودش این عالم را اداره می کند، حسن ظن به خداوند است. این حسن ظن انسان به خداوند باعث می شود که خداوند همیشه از انسان محافظت کند. خداوند گمان و حسن نیت دیگران نسبت به خودش را تبدیل به سوء ظن نمی کند.
امام علی (ع) می فرمایند: بدترین مردم کسى است که مردم، به خاطر ترس از شرارت و بدى او، پرهیز و احترامش کنند.
کاربر مهمان
کاربر مهمان