display result search
سخنرانی آیت الله مرحوم علی مشکینی با موضوع پیمان خداوند از بندگان و مساله سوال بعد از مرگ
خداوند تبارک و تعالی در سوره احزاب آیه هفتم می فرماید: ما از بندگانمان و از انبیاء بزرگ و اولی العزم پیمان گرفتیم که آنها برنامه من را به درستی به بشر ابلاغ کنند و مردم آن برنامه ها را بپذیرند و نتیجه این باشد که تا از صادقین سوال بشود.
خداوند با بیان این آیه مشخص می کند که یک برنامه ریزی مفصلی برای بشر از ازل طرح شده است و به وسیله انسان های پاک این برنامه ریزی به بشر ابلاغ شده است، و از ما انسانها هم پیمان گرفته شده برای پذیرش این برنامه و عمل به آن.
یکی از حوادث مهم انسان بعد از مرگش، سوال است. سوال یعنی بازجویی و به محاکمه کشیدن و خداوند دو گونه سوال برای آن عالم در نظر گرفته است. سوال ابتدایی خداوند به محض خروج روح از بدن و انتقال روح به عالم دیگر شروع می شود و آن عالم برزخ است. در آنجا از اعتقادات سوال می شود و از اعمال و اخلاق انسان سوال نمی شود. و این سوالات برای همه افراد هم نیست. و فقط برای نیکان محض و کافران و بدان محض است و اغلب مردم از آنها سوال نمی شود و عالم برزخ را درک نمی کنند.
گونه دیگر سوال که آن عمده سوالات است در عالم قیامت صورت می گیرد. از اخلاق رذیله و حسنه انسان و از اعمال ریز و درشت انسان سوال می شود. راجع به دوستان و فرزندان و خانواده اش سوال می شود.
اسماء خداوند برخی در این عالم عینیت پیدا می کند و برخی دیگر در عالم قیامت.
صدق فقط به معنای راستگویی زبان نیست. نام دیگر قیامت، روز صدق است. یعنی تمام اعمال، کردار، افکار و اخلاق و عقاید شما مطابق باشد با آن برنامه ی که برای شما تنظیم شده است. یعنی باید همه پندار و حرکات ما باید مطابق آن برنامه ای باشد که خدای متعال در عالم دیگر برای ما تهیه کرده بود.
بدترین بنده، کسی است که برده نفس است. یکی از کارهای انسان کامل باید این باشد که وقتی روز خود را سپری کرد، جایی را خلوت کند و با خود حدیث نفس کرده وسخن بگوید و خود و نفس خود را مواخذه کرده و در مقام سوال کردن از نفس خویش برآید.
خداوند تبارک و تعالی در سوره احزاب آیه هفتم می فرماید: ما از بندگانمان و از انبیاء بزرگ و اولی العزم پیمان گرفتیم که آنها برنامه من را به درستی به بشر ابلاغ کنند و مردم آن برنامه ها را بپذیرند و نتیجه این باشد که تا از صادقین سوال بشود.
خداوند با بیان این آیه مشخص می کند که یک برنامه ریزی مفصلی برای بشر از ازل طرح شده است و به وسیله انسان های پاک این برنامه ریزی به بشر ابلاغ شده است، و از ما انسانها هم پیمان گرفته شده برای پذیرش این برنامه و عمل به آن.
یکی از حوادث مهم انسان بعد از مرگش، سوال است. سوال یعنی بازجویی و به محاکمه کشیدن و خداوند دو گونه سوال برای آن عالم در نظر گرفته است. سوال ابتدایی خداوند به محض خروج روح از بدن و انتقال روح به عالم دیگر شروع می شود و آن عالم برزخ است. در آنجا از اعتقادات سوال می شود و از اعمال و اخلاق انسان سوال نمی شود. و این سوالات برای همه افراد هم نیست. و فقط برای نیکان محض و کافران و بدان محض است و اغلب مردم از آنها سوال نمی شود و عالم برزخ را درک نمی کنند.
گونه دیگر سوال که آن عمده سوالات است در عالم قیامت صورت می گیرد. از اخلاق رذیله و حسنه انسان و از اعمال ریز و درشت انسان سوال می شود. راجع به دوستان و فرزندان و خانواده اش سوال می شود.
اسماء خداوند برخی در این عالم عینیت پیدا می کند و برخی دیگر در عالم قیامت.
صدق فقط به معنای راستگویی زبان نیست. نام دیگر قیامت، روز صدق است. یعنی تمام اعمال، کردار، افکار و اخلاق و عقاید شما مطابق باشد با آن برنامه ی که برای شما تنظیم شده است. یعنی باید همه پندار و حرکات ما باید مطابق آن برنامه ای باشد که خدای متعال در عالم دیگر برای ما تهیه کرده بود.
بدترین بنده، کسی است که برده نفس است. یکی از کارهای انسان کامل باید این باشد که وقتی روز خود را سپری کرد، جایی را خلوت کند و با خود حدیث نفس کرده وسخن بگوید و خود و نفس خود را مواخذه کرده و در مقام سوال کردن از نفس خویش برآید.
تاکنون نظری ثبت نشده است