display result search
- 2847
- 1000
- 1000
- 1000
معاد باوری در سیره امام حسین (ع)
سخنرانی حجت الاسلام رفیعی
کربلا بر یک مبانی اعتقادی استوار شده که تا امروز هم آن مبانی، نام امام حسین (ع) را زنده نگه داشته است و فقط تاریخ کربلا و مصائب آن را نباید دید.
قرآن کریم می فرماید: منکرین نسبت به قیامت دو دیدگاه داشتند؛ عده ای از ریشه قبول نداشتند که به آنها دهری می گفتند و عقیده داشتند که زندگی فقط این دنیا است. دسته دوم استبعاد می کردند و قرآن با استدلال با این دو گروه مقابله می کند.
آثار اعتقاد به معاد بدین شرح است:
1- اگر کسی اعتقاد به معاد داشته باشد عمل صالح برای خدا انجام می دهد.
2- اگر کسی باور به معاد داشته باشد کم فروشی نمی کند، ربا نمی دهد، گناه و ظلم نمی کند و به عبارت دیگر اعتقاد به معاد، مراقبت می آورد.
ائمه به هر بهانه ای معاد را یاد می کردند و حدود یک چهارم آیات قرآن در خصوص معاد است.
انسان می بایست هم وغم معاد داشته باشد. یاد معاد، اعتدال می آورد. مراقبت می آورد، انسان سازی می آورد.
هر کس صبح را شب کند با یاد معاد، سه اثر دارد:
1- خدا حس غنا و بی نیازی به او می دهد و دیگر حریص نیست.
2- مسیر برایش باز است و دچار سردرگمی نمی شود.
3- از دنیا نمی رود تا رزقش کامل شود. یعنی زودتر از اجلش از دنیا نمی رود.
در خطبه ها و کلمات امام حسین (ع) و یارانش مسئله قیامت بسیار زیاد بیان شده است. امام حسین در جلسه ای که با عمر سعد داشت در انتها برای بازداشتن از تصمیمش معاد را برای او یادآور شد و وارد بحث قیامت شد. در شب عاشورا هم وقتی همه گفتند می مانیم. آنوقت اباعبدالله منازل و جایگاهشان دربهشت را نشانشان داد.
امام حسین (ع) را فقط با ذکر مصائب اش نشناسید، اردوگاه امام حسین اردوگاه همه فضائل است که اینها را باید شناخت و معاد باوری یکی از آنهاست.
کربلا بر یک مبانی اعتقادی استوار شده که تا امروز هم آن مبانی، نام امام حسین (ع) را زنده نگه داشته است و فقط تاریخ کربلا و مصائب آن را نباید دید.
قرآن کریم می فرماید: منکرین نسبت به قیامت دو دیدگاه داشتند؛ عده ای از ریشه قبول نداشتند که به آنها دهری می گفتند و عقیده داشتند که زندگی فقط این دنیا است. دسته دوم استبعاد می کردند و قرآن با استدلال با این دو گروه مقابله می کند.
آثار اعتقاد به معاد بدین شرح است:
1- اگر کسی اعتقاد به معاد داشته باشد عمل صالح برای خدا انجام می دهد.
2- اگر کسی باور به معاد داشته باشد کم فروشی نمی کند، ربا نمی دهد، گناه و ظلم نمی کند و به عبارت دیگر اعتقاد به معاد، مراقبت می آورد.
ائمه به هر بهانه ای معاد را یاد می کردند و حدود یک چهارم آیات قرآن در خصوص معاد است.
انسان می بایست هم وغم معاد داشته باشد. یاد معاد، اعتدال می آورد. مراقبت می آورد، انسان سازی می آورد.
هر کس صبح را شب کند با یاد معاد، سه اثر دارد:
1- خدا حس غنا و بی نیازی به او می دهد و دیگر حریص نیست.
2- مسیر برایش باز است و دچار سردرگمی نمی شود.
3- از دنیا نمی رود تا رزقش کامل شود. یعنی زودتر از اجلش از دنیا نمی رود.
در خطبه ها و کلمات امام حسین (ع) و یارانش مسئله قیامت بسیار زیاد بیان شده است. امام حسین در جلسه ای که با عمر سعد داشت در انتها برای بازداشتن از تصمیمش معاد را برای او یادآور شد و وارد بحث قیامت شد. در شب عاشورا هم وقتی همه گفتند می مانیم. آنوقت اباعبدالله منازل و جایگاهشان دربهشت را نشانشان داد.
امام حسین (ع) را فقط با ذکر مصائب اش نشناسید، اردوگاه امام حسین اردوگاه همه فضائل است که اینها را باید شناخت و معاد باوری یکی از آنهاست.
تاکنون نظری ثبت نشده است