سخنرانی حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع "اختیار در هدایت پذیری"، سال 1402
آیه 272 سوره بقره میفرماید: لَیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ. (ای رسول بر تو دعوت خلق است و) هدایت خلق بر تو نیست، خدا هر که را خواهد هدایت کند. و هر قسم انفاق و احسان کنید درباره خویش کردهاید، و نبایست انفاق کنید جز در راه رضای خدا، و هر انفاق و احسانی کنید از خدا پاداش تمام به شما رسد و هرگز به شما ستم نخواهد رسید. خداوند در این آیه میفرماید: پیغمبر تو به زور نمیتوانی کسی را هدایت کنی، هدایت یک امر اجباری نیست بلکه امری اختیاریست و کسی باید بپذیرد تا هدایت شود. ما نمیتوانیم با زور کسی را مجبور به ایمان کنیم، چون اصلاً ایمان یک امر قلبی است و باید از روی درک و فهم باشد. خدا راه را نشان داده است و هر کسی مختار است راه درست یا راه نادرست را برود. در تفاسیر آمده است که مسلمانان به غیر مسلمانان کمک نمیکردند و به آنها انفاق نمیکردند و میگفتند اینها که مسلمان نیستند و به فقرای آنان یاری نمیرساندند، تا بلکه از گرسنگی و فقر مجبور شوند به دین اسلام ایمان بیاورند. دلیل نزول این آیه همین است که به آنها میفهماند که چنین کاری نکنند و انسان گرسنه نیاز به کمک دارد چه مسلمان باشد و چه غیر مسلمان. ما فراوان در روایات داریم که ائمه و امیرالمومنین به فقرا چه مسلمان چه غیر مسلمان کمک میکردند. در روایات آمده است که زکات به 9 گروه تعلق میگیرد و یکی از آنها کافرانی هستند که وقتی به آنها زکات داده میشود، قلبهایشان جذب میشود و خوشحال میشوند. پس این آیه به پیامبر میگوید شما گروکشی نکنید چون اسلام باید قلبی باشد نه جبری. انفاق باید به خاطر خدا باشد نه برای هیچ چیز دیگری. هر کسی که انفاق کند به خاطر خودش است و هر انفاقی که میشود به انسان برمیگردد. دعوت به هدایت کار پیغمبر است، اما هدایت شدن کار شخص است. در قرآن داریم که لا اکراه فی الدین یعنی دین کراهت پذیر نیست.دین یک امر عقلی و استدلالی است.
آیه 272 سوره بقره میفرماید: لَیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ فَلِأَنْفُسِکُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ. (ای رسول بر تو دعوت خلق است و) هدایت خلق بر تو نیست، خدا هر که را خواهد هدایت کند. و هر قسم انفاق و احسان کنید درباره خویش کردهاید، و نبایست انفاق کنید جز در راه رضای خدا، و هر انفاق و احسانی کنید از خدا پاداش تمام به شما رسد و هرگز به شما ستم نخواهد رسید. خداوند در این آیه میفرماید: پیغمبر تو به زور نمیتوانی کسی را هدایت کنی، هدایت یک امر اجباری نیست بلکه امری اختیاریست و کسی باید بپذیرد تا هدایت شود. ما نمیتوانیم با زور کسی را مجبور به ایمان کنیم، چون اصلاً ایمان یک امر قلبی است و باید از روی درک و فهم باشد. خدا راه را نشان داده است و هر کسی مختار است راه درست یا راه نادرست را برود. در تفاسیر آمده است که مسلمانان به غیر مسلمانان کمک نمیکردند و به آنها انفاق نمیکردند و میگفتند اینها که مسلمان نیستند و به فقرای آنان یاری نمیرساندند، تا بلکه از گرسنگی و فقر مجبور شوند به دین اسلام ایمان بیاورند. دلیل نزول این آیه همین است که به آنها میفهماند که چنین کاری نکنند و انسان گرسنه نیاز به کمک دارد چه مسلمان باشد و چه غیر مسلمان. ما فراوان در روایات داریم که ائمه و امیرالمومنین به فقرا چه مسلمان چه غیر مسلمان کمک میکردند. در روایات آمده است که زکات به 9 گروه تعلق میگیرد و یکی از آنها کافرانی هستند که وقتی به آنها زکات داده میشود، قلبهایشان جذب میشود و خوشحال میشوند. پس این آیه به پیامبر میگوید شما گروکشی نکنید چون اسلام باید قلبی باشد نه جبری. انفاق باید به خاطر خدا باشد نه برای هیچ چیز دیگری. هر کسی که انفاق کند به خاطر خودش است و هر انفاقی که میشود به انسان برمیگردد. دعوت به هدایت کار پیغمبر است، اما هدایت شدن کار شخص است. در قرآن داریم که لا اکراه فی الدین یعنی دین کراهت پذیر نیست.دین یک امر عقلی و استدلالی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است