display result search
- 199
- 1000
- 1000
- 1000
عطر خوش زندگی، جلسه بیست و هشتم
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «عطر خوش زندگی»، جلسه بیست و هشتم، سال 1402
وعده ای داده شد راجع به اوقات فراغت فرزندان؛ لذا در این جلسه به علت در پیش بودن تعطیلات نوروزی مقداری راجع به این موضوع صحبت می کنیم. اینکه والدین باید چه کار کنند تا از فرصت طلایی ایام نوروز به خوبی استفاده کنند؟
اصل و قاعده اوقات فراغت را در ابتدا بیان کنیم که آیا فراغت به همان معنای متصور است که بچه ها را رها کنیم، برنامه ای نداشته باشند، تا هر وقت می خواهند بخوابند و ... یا خیر؟ در قرآن وقتی فراغت مطرح می شود خداوند می فرمایند : «فَإذَِا فرَغَتَ فَٱنصَب» یعنی وقتی فارغ شدید به کار مهمتری بپردازید. یعنی فراغت از نگاه قرآن و مکتب عظیم اسلام به این معنا نیست وقتی بچه ها فراغت پیدا می کنند رها شوند، لَم دهند تا ظهر تلویزیون ببینند! فراغت به معنای خوش‌گذرانی و رهاسازی بچه ها نیست. بلکه فراغت به این معنا است که ما یک فرصت طلایی در اختیار داریم، به آن کارهایی بپردازیم که در ایام عادی نمی توانیم انجام دهیم. مثلا ایام عادی بچه ها مدرسه می روند، تکلیف دارند، خسته می شوند، در این ایام روی آن کارهایی متمرکز شویم که برخی بارها و تکالیف از روی دوش بچه ها برداشته شده است.
بحث امروز را به دو شکل می شود ارائه داد، یک شکل قاعده ای است که بگوییم قاعده فراغت چه هست. در بخشی دیگر مصداقی بحث شود که بگوییم چه کارهایی انجام دهیم. تلاش ما این است که امروز به هر دو بخش بپردازیم. قبل از بیان بحث مایل هستم یک ذهنیتی برای شما مخاطبان ایجاد کنم شاید مفید واقع شود. تربیت اصلا به این معنا نیست که بچه ها را رها کنیم ،آقا بالاسری نداشته باشند! قدیمی ها تعبیری داشتند می گفتند بچه ها باید سر سفره پدر و مادر بزرگ شوند .منظور از این تعبیر سر سفره، غذا نیست، یعنی چنانچه سر سفره همه کنار هم هستند و با هم هستند و حواسمان به هم هست، با هم باشیم. سر سفره مادر حواسش به همه جنبه ها هست، بچه غذا نخورد، کم بخورد، سالاد نخورد و ... . در تربیت نیز والدین باید پای کار باشند. وقتی مادر شدم، وقتی پدر شدم نباید بچه ها را رها کنم که هر کاری دلشان خواست انجام دهند، بلکه اصلا ندانیم چه کاری انجام می دهند!
وعده ای داده شد راجع به اوقات فراغت فرزندان؛ لذا در این جلسه به علت در پیش بودن تعطیلات نوروزی مقداری راجع به این موضوع صحبت می کنیم. اینکه والدین باید چه کار کنند تا از فرصت طلایی ایام نوروز به خوبی استفاده کنند؟
اصل و قاعده اوقات فراغت را در ابتدا بیان کنیم که آیا فراغت به همان معنای متصور است که بچه ها را رها کنیم، برنامه ای نداشته باشند، تا هر وقت می خواهند بخوابند و ... یا خیر؟ در قرآن وقتی فراغت مطرح می شود خداوند می فرمایند : «فَإذَِا فرَغَتَ فَٱنصَب» یعنی وقتی فارغ شدید به کار مهمتری بپردازید. یعنی فراغت از نگاه قرآن و مکتب عظیم اسلام به این معنا نیست وقتی بچه ها فراغت پیدا می کنند رها شوند، لَم دهند تا ظهر تلویزیون ببینند! فراغت به معنای خوش‌گذرانی و رهاسازی بچه ها نیست. بلکه فراغت به این معنا است که ما یک فرصت طلایی در اختیار داریم، به آن کارهایی بپردازیم که در ایام عادی نمی توانیم انجام دهیم. مثلا ایام عادی بچه ها مدرسه می روند، تکلیف دارند، خسته می شوند، در این ایام روی آن کارهایی متمرکز شویم که برخی بارها و تکالیف از روی دوش بچه ها برداشته شده است.
بحث امروز را به دو شکل می شود ارائه داد، یک شکل قاعده ای است که بگوییم قاعده فراغت چه هست. در بخشی دیگر مصداقی بحث شود که بگوییم چه کارهایی انجام دهیم. تلاش ما این است که امروز به هر دو بخش بپردازیم. قبل از بیان بحث مایل هستم یک ذهنیتی برای شما مخاطبان ایجاد کنم شاید مفید واقع شود. تربیت اصلا به این معنا نیست که بچه ها را رها کنیم ،آقا بالاسری نداشته باشند! قدیمی ها تعبیری داشتند می گفتند بچه ها باید سر سفره پدر و مادر بزرگ شوند .منظور از این تعبیر سر سفره، غذا نیست، یعنی چنانچه سر سفره همه کنار هم هستند و با هم هستند و حواسمان به هم هست، با هم باشیم. سر سفره مادر حواسش به همه جنبه ها هست، بچه غذا نخورد، کم بخورد، سالاد نخورد و ... . در تربیت نیز والدین باید پای کار باشند. وقتی مادر شدم، وقتی پدر شدم نباید بچه ها را رها کنم که هر کاری دلشان خواست انجام دهند، بلکه اصلا ندانیم چه کاری انجام می دهند!
تاکنون نظری ثبت نشده است