display result search
- 555
- 1000
- 1000
- 1000
ماه شعبان ماه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی با موضوع «ماه شعبان ماه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم»، سال 1393
حلول ماه مبارک شعبان، ماه رسول الله، ماه رحمت مبارک باد. پیغمبر رحمه للعالمین است، ولی به مؤمنین رئوف و رحیم است، غیر از آن رحمت عامّه است و ماه شعبان پیغمبر ما هم سفره‌ی رأفت رسول الله و رحمت رحیمیّه آن بزرگوار است. لذا حضرت ایستادند و کسانی که لیاقت دارند آن بزرگوار را کمک کنند استنصار می‌کنند. فرمودند: «إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِی فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی» کمک می‌خواهد، إن‌شاء‌الله همه بیایید از حضرت بخواهیم که به ما هم توفیق دهند که به ایشان کمک کنیم. چون هیچ توفیقی بدون عنایت حق و جذبه‌ی رسول الله عملی نیست. یکی از مصادیق اعانت نبی مکرّم اسلام روزه است که حضرت امیر علیه السّلام فرمودند: از وقتی که من این ندا را از پیغمبر شنیدم، روزه‌ی ماه شعبان از من فوت نشد. روزه سمبل خودسازی است، چون آن کسی که مشخّصاً کفّ نفس در او است، مقابله‌ی با تمایلات و شهوات و کشش‌های نفسانی است، روزه است. روزه ترک است و مراتبی که دارد برای افراد خاصّ الخاص ترک خود است که در ماه شعبان باید از خود خداحافظی کند، می‌گوید تو برو، این ماه برای تو جایی ندارد، جای پیغمبر ما است، جا را بر پیغمبر تنگ نکن، بر اولیای الهی مزاحم نباش، خود را کنار بکش. گاهی آدم برای مجلس پیغمبر حضور پیدا می‌کند، در مدح رسول الله حرف می‌زند لکن به عمق جان خود مراجعه کند، می‌بیند که واقعاً می‌خواهد خود را نشان دهد، این مزاحمت پیغمبر است. هر کس سر سوزنی انانیّت دارد با پیغمبر همراه نیست؛ پیغمبر عبد مطلق است. آن‌جایی که پیغمبر است خدا است، پیغمبر جلوه است، آیه است، و هیچ نوع حجابی نیست، پیغمبر حجاب نیست.
ممکن است خدا بر زبان ما چیزی بگوید که دیگران هدایت شوند. «إِنَّ اللَّهَ یُؤَیِّدُ هَذَا الدِّینَ بِالرَّجُلِ الْفَاجِر» خیلی عجیب است. در تعبیر دیگری دارد که «إِنَّ اللَّهَ یُؤَیِّدُ هَذَا الدِّینَ بِأَقْوَامٍ لَا خَلَاقَ لَهُم» ممکن است کسی هیچ نصیبی از دین نداشته باشد، ولی به دین رواج دهد، پول خرج کند، امکانات خرج کند، قصد او خود است، ولی چاره‌ای ندارد جز این‌که در قالب ترویج دین باشد. یکی از عزیزان تعبیری داشته است گاهی آدم خود را در این ویترین نشان می‌دهد. درس و بحث و تبلیغ و نوشته‌ها ویترینی است که من را نشان می‌دهد. تا من هستم، من پیغمبر را نشان نمی‌دهم، خود را نشان می‌دهم.
حلول ماه مبارک شعبان، ماه رسول الله، ماه رحمت مبارک باد. پیغمبر رحمه للعالمین است، ولی به مؤمنین رئوف و رحیم است، غیر از آن رحمت عامّه است و ماه شعبان پیغمبر ما هم سفره‌ی رأفت رسول الله و رحمت رحیمیّه آن بزرگوار است. لذا حضرت ایستادند و کسانی که لیاقت دارند آن بزرگوار را کمک کنند استنصار می‌کنند. فرمودند: «إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِی فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی» کمک می‌خواهد، إن‌شاء‌الله همه بیایید از حضرت بخواهیم که به ما هم توفیق دهند که به ایشان کمک کنیم. چون هیچ توفیقی بدون عنایت حق و جذبه‌ی رسول الله عملی نیست. یکی از مصادیق اعانت نبی مکرّم اسلام روزه است که حضرت امیر علیه السّلام فرمودند: از وقتی که من این ندا را از پیغمبر شنیدم، روزه‌ی ماه شعبان از من فوت نشد. روزه سمبل خودسازی است، چون آن کسی که مشخّصاً کفّ نفس در او است، مقابله‌ی با تمایلات و شهوات و کشش‌های نفسانی است، روزه است. روزه ترک است و مراتبی که دارد برای افراد خاصّ الخاص ترک خود است که در ماه شعبان باید از خود خداحافظی کند، می‌گوید تو برو، این ماه برای تو جایی ندارد، جای پیغمبر ما است، جا را بر پیغمبر تنگ نکن، بر اولیای الهی مزاحم نباش، خود را کنار بکش. گاهی آدم برای مجلس پیغمبر حضور پیدا می‌کند، در مدح رسول الله حرف می‌زند لکن به عمق جان خود مراجعه کند، می‌بیند که واقعاً می‌خواهد خود را نشان دهد، این مزاحمت پیغمبر است. هر کس سر سوزنی انانیّت دارد با پیغمبر همراه نیست؛ پیغمبر عبد مطلق است. آن‌جایی که پیغمبر است خدا است، پیغمبر جلوه است، آیه است، و هیچ نوع حجابی نیست، پیغمبر حجاب نیست.
ممکن است خدا بر زبان ما چیزی بگوید که دیگران هدایت شوند. «إِنَّ اللَّهَ یُؤَیِّدُ هَذَا الدِّینَ بِالرَّجُلِ الْفَاجِر» خیلی عجیب است. در تعبیر دیگری دارد که «إِنَّ اللَّهَ یُؤَیِّدُ هَذَا الدِّینَ بِأَقْوَامٍ لَا خَلَاقَ لَهُم» ممکن است کسی هیچ نصیبی از دین نداشته باشد، ولی به دین رواج دهد، پول خرج کند، امکانات خرج کند، قصد او خود است، ولی چاره‌ای ندارد جز این‌که در قالب ترویج دین باشد. یکی از عزیزان تعبیری داشته است گاهی آدم خود را در این ویترین نشان می‌دهد. درس و بحث و تبلیغ و نوشته‌ها ویترینی است که من را نشان می‌دهد. تا من هستم، من پیغمبر را نشان نمی‌دهم، خود را نشان می‌دهم.
تاکنون نظری ثبت نشده است