display result search
- 560
- 1000
- 1000
- 1000
همه انسان ها محتاج شفاعت هستند
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «همه انسان ها محتاج شفاعت هستند»، سال 1401
یکی از شئون حضرت معصومه سلام الله علیه مقام شفاعت است. مقام شفاعت یکی از مقام هایی است که برای پیامبر صلوات الله علیه و آله است و در قرآن از آن به عنوان مقام محمود یاد شده است.
کار در قیامت بسیار سخت می شود. همه اهل محشر به اضطراب می افتند و مردم به سراغ حضرت آدم می آیند و ایشان مردم را به حضرت نوح حواله می دهد و همینطور هر پیامبر مردم را به پیامبر بعد از خود تا این که همه مردم را به حضرت محمد صلوات الله علیه و آله ارجاع می دهند و حضرت در مقابل باب الرحمان که یکی از درهای عام بهشت است به سجده می افتند و خداوند اجازه میدهند که برخیزند و هر که را می خواهند شفاعت کنند.
شفاعت کل مخصوص پیامبر صلوات الله علیه و آله است و در روایت است که هیچ کسی نیست که محتاج به دستگیری نبی اکرم نباشد. بعد از پیامبر سایرین به اندازه ای که در دستگاه نبی اکرم تقرب دارند اجازه دستگیری و شفاعت داده می شود و در روایت دارد که یک مؤمن به اندازه دو قبیله بزرگ را می تواند دستگیری کند.
شفاعت مقام تطهیر است و هیچ انسانی تا پاک نشود به بهشت نمی رود. بهشت وادی توحید و طهارت است و کسی که شفاعت می شود هم باید آمادگی پاک شدن را داشته باشد بنابراین شفاعت برای افرادی است که دست به حضرت داده اند و بیعت کرده اند و آماده شفاعت هستند.
پیامبر صلوات الله علیه و آله و همه انبیاء مأمورند که امت خود را پاک و تطهیر کنند و از آلودگی ها عبور دهند. انبیاء برای تطهیر مردم یک برنامه عمل در دنیا داده اند که همان دین است و افرادی که با انبیا راه آمدند و تطهیر شدند یک مرحله دیگری هم دارند که باید از آن هم عبور کنند تا وارد بهشت شوند.
پیروی از برنامه انبیاء در دنیا مقدمه شفاعت انبیاء در آخرت است. افرادی که در دنیا با انبیاء همراه نمی شوند در آخرت هم شفاعت نمی شوند و تأیید این مطلب این آیه قرآن است که می گوید انبیاء شفاعت نمی کنند مگر افرادی را که خدا از دین آنها راضی باشد و در روایات آمده است که شفاعت برای اهل کبائر است و افرادی که دینشان مورد رضایت خدا است ولی لغزش هایی داشته اند مورد شفاعت قرار می گیرد.
کسانی که دینشان مورد رضایت خدا است اهل بی مبالاتی در دین نیستند. یکی از نشانه های رضایت خدا از دین انسان ها این است که اهل بی‌مبالاتی نباشد و این افراد مورد شفاعت قرار می گیرند.
برخی در اعتقادات اهل افراط و تفریط هستند. برخی شفاعت را به قدری محدود می کنند که می گویند هیچ کس شفاعت نمی شود و همه باید با تلاش خودشان به بهشت بروند و برخی محدوده شفاعت را به قدری باز می گذارند که معتقدند که هر گناهی انجام دهیم انبیاء از ما شفاعت می کنند در حالی که هر دو این ها غلط است.
در روایات داریم که هیچ انسانی نیست که محتاج شفاعت نباشد. به گونه ای هم نیست که همه گنهکاران شفاعت شوند بلکه باید خدا دینش را بپسندد و اهل بی مبالاتی در دین نباشد.
انبیاء برای تطهیر امت خود آن ها را به وادی های سخت می برند. هیچ صحنه سختی نبوده مگر اینکه اول خود انبیاء به آن وارد می شدند و هیچ پیامبری نیست که با عافیت، امت خود را به وادی ایمان رسانده باشد زیرا ایمان از دل فتنه‌های سخت می گذرد.
برخی گمان می کنند که این فتنه ها عذاب الهی است. انسان وقتی وارد وادی ایمان می شود شیطان بر سر راه ایمان موانع ایجاد می کند و این عذاب نیست بلکه موانعی است که برای تطهیر انسان در مسیر فتح قرار می گیرد؛ راه فتح همراه با سختی است و باید بایستیم و مقاومت کنیم تا به فتح برسیم.
وقتی ما در مقابل شیاطین بزرگ و قدرت‌های بزرگ دنیا می ایستیم آنها هم بیکار نمی نشینند و میدان سخت می شود ولی باید بدانیم که این سختی عذاب نیست بلکه فتنه است و تحمل و مقاومت باعث تطهیر می شود.
اصل شفاعت مال پیامبر صلوات الله علیه و آله است و بعد نوبت به شیعیان کامل می رسد. شیعیان کامل همان اهل بیت علیهم السلام هستند و حضرت معصومه سلام الله علیها در این قسمت قرار دارند که امام صادق علیه السلام فرموند قم حرم ما اهل بیت است بنابراین اگر می خواهیم وارد حریم امام شویم باید از باب حضرت معصومه سلام الله علیها وارد شویم.
حرم حضرت معصومه سلام الله علیها باب بهشت و یک حرم فوق العاده است. شفاعت حضرت معصومه شأنی از شئون پیامبر صلوات الله علیه و اله و امیرالمؤمنین علیه السلام است و ایشان منزلتی از شفاعت همه معصومین علیهم السلام را دارند و واسطه هدایت و شفاعت ائمه هستند.
یکی از شئون حضرت معصومه سلام الله علیه مقام شفاعت است. مقام شفاعت یکی از مقام هایی است که برای پیامبر صلوات الله علیه و آله است و در قرآن از آن به عنوان مقام محمود یاد شده است.
کار در قیامت بسیار سخت می شود. همه اهل محشر به اضطراب می افتند و مردم به سراغ حضرت آدم می آیند و ایشان مردم را به حضرت نوح حواله می دهد و همینطور هر پیامبر مردم را به پیامبر بعد از خود تا این که همه مردم را به حضرت محمد صلوات الله علیه و آله ارجاع می دهند و حضرت در مقابل باب الرحمان که یکی از درهای عام بهشت است به سجده می افتند و خداوند اجازه میدهند که برخیزند و هر که را می خواهند شفاعت کنند.
شفاعت کل مخصوص پیامبر صلوات الله علیه و آله است و در روایت است که هیچ کسی نیست که محتاج به دستگیری نبی اکرم نباشد. بعد از پیامبر سایرین به اندازه ای که در دستگاه نبی اکرم تقرب دارند اجازه دستگیری و شفاعت داده می شود و در روایت دارد که یک مؤمن به اندازه دو قبیله بزرگ را می تواند دستگیری کند.
شفاعت مقام تطهیر است و هیچ انسانی تا پاک نشود به بهشت نمی رود. بهشت وادی توحید و طهارت است و کسی که شفاعت می شود هم باید آمادگی پاک شدن را داشته باشد بنابراین شفاعت برای افرادی است که دست به حضرت داده اند و بیعت کرده اند و آماده شفاعت هستند.
پیامبر صلوات الله علیه و آله و همه انبیاء مأمورند که امت خود را پاک و تطهیر کنند و از آلودگی ها عبور دهند. انبیاء برای تطهیر مردم یک برنامه عمل در دنیا داده اند که همان دین است و افرادی که با انبیا راه آمدند و تطهیر شدند یک مرحله دیگری هم دارند که باید از آن هم عبور کنند تا وارد بهشت شوند.
پیروی از برنامه انبیاء در دنیا مقدمه شفاعت انبیاء در آخرت است. افرادی که در دنیا با انبیاء همراه نمی شوند در آخرت هم شفاعت نمی شوند و تأیید این مطلب این آیه قرآن است که می گوید انبیاء شفاعت نمی کنند مگر افرادی را که خدا از دین آنها راضی باشد و در روایات آمده است که شفاعت برای اهل کبائر است و افرادی که دینشان مورد رضایت خدا است ولی لغزش هایی داشته اند مورد شفاعت قرار می گیرد.
کسانی که دینشان مورد رضایت خدا است اهل بی مبالاتی در دین نیستند. یکی از نشانه های رضایت خدا از دین انسان ها این است که اهل بی‌مبالاتی نباشد و این افراد مورد شفاعت قرار می گیرند.
برخی در اعتقادات اهل افراط و تفریط هستند. برخی شفاعت را به قدری محدود می کنند که می گویند هیچ کس شفاعت نمی شود و همه باید با تلاش خودشان به بهشت بروند و برخی محدوده شفاعت را به قدری باز می گذارند که معتقدند که هر گناهی انجام دهیم انبیاء از ما شفاعت می کنند در حالی که هر دو این ها غلط است.
در روایات داریم که هیچ انسانی نیست که محتاج شفاعت نباشد. به گونه ای هم نیست که همه گنهکاران شفاعت شوند بلکه باید خدا دینش را بپسندد و اهل بی مبالاتی در دین نباشد.
انبیاء برای تطهیر امت خود آن ها را به وادی های سخت می برند. هیچ صحنه سختی نبوده مگر اینکه اول خود انبیاء به آن وارد می شدند و هیچ پیامبری نیست که با عافیت، امت خود را به وادی ایمان رسانده باشد زیرا ایمان از دل فتنه‌های سخت می گذرد.
برخی گمان می کنند که این فتنه ها عذاب الهی است. انسان وقتی وارد وادی ایمان می شود شیطان بر سر راه ایمان موانع ایجاد می کند و این عذاب نیست بلکه موانعی است که برای تطهیر انسان در مسیر فتح قرار می گیرد؛ راه فتح همراه با سختی است و باید بایستیم و مقاومت کنیم تا به فتح برسیم.
وقتی ما در مقابل شیاطین بزرگ و قدرت‌های بزرگ دنیا می ایستیم آنها هم بیکار نمی نشینند و میدان سخت می شود ولی باید بدانیم که این سختی عذاب نیست بلکه فتنه است و تحمل و مقاومت باعث تطهیر می شود.
اصل شفاعت مال پیامبر صلوات الله علیه و آله است و بعد نوبت به شیعیان کامل می رسد. شیعیان کامل همان اهل بیت علیهم السلام هستند و حضرت معصومه سلام الله علیها در این قسمت قرار دارند که امام صادق علیه السلام فرموند قم حرم ما اهل بیت است بنابراین اگر می خواهیم وارد حریم امام شویم باید از باب حضرت معصومه سلام الله علیها وارد شویم.
حرم حضرت معصومه سلام الله علیها باب بهشت و یک حرم فوق العاده است. شفاعت حضرت معصومه شأنی از شئون پیامبر صلوات الله علیه و اله و امیرالمؤمنین علیه السلام است و ایشان منزلتی از شفاعت همه معصومین علیهم السلام را دارند و واسطه هدایت و شفاعت ائمه هستند.
تاکنون نظری ثبت نشده است