display result search
- 1266
- 1000
- 1000
- 1000
زن مسلمان، قانون، ساختار و سبک زندگی، جلسه سوم
سخنرانی از استاد حسن رحیم‌پور ازغدی با موضوع «زن مسلمان، قانون، ساختار و سبک زندگی»، جلسه سوم، سال 1401
درباره فقه و اخلاق، اساسا فقه وظایف جوارحی است و اخلاق وظایف جوانحی. اخلاق بایدها و نبایدهای درونی و شخصیتی است که گرایش های وجود است. خصلت است اما فقه رفتار بیرونی است.
در نگاه اسلامی ما که نباید ظاهر و باطن را تکفیک کنیم و یا بین آنها تقابلی ایجاد کنیم. در واقع فقه باید تجلی ظاهری و جسمانی اخلاق باشد و اخلاق باطن فقه. او درباره چه باید بکنیم و چه نباید بکنیم و چه باید کرد و چه نباید کرد بحث می کند و در اخلاق درباره چرا باید کرد و نکرد و چگونه باید این کار را کرد و نکرد بحث می کنیم. شما نباید چرایی و چگونگی را از جسم عمل تفکیک بکنید. اینکه می گویند الاعمال بالنیات، یعنی عمل خارجی شما یک جسد است. اینکه تو چرا آن کار را انجام می دهی مهم است.
ما یک چیزی داریم بنام حسن و قبح فاعلی و حسن و قبح فعلی. حسن و قبح فعلی یعنی آن فعل و آن کار. کارد درستی است یا نادرست. با قطع نظر از اینکه چه کسی آن کار را دارد انجام می دهد و چرا انجام می دهد. خود آن کار آیا قابل ارزش گذاری هست؟ بله. ما قائل به حسن و قبح ذاتی اعمال هستیم. یعنی عمل خدمت به یتیم با عمل کلاهبرداری از یتیم و خوردن مال یتیم، این دو عمل با همدیگر یکی نیست. حالا هر کسی با هر نیتی این کار را انجام بدهد. یعنی این عمل حسن و درست است و این عمل غلط و قبیح است.
حالا نکته بعدی اینکه انسان این عملی را که انجام می دهد برای چه و کی انجام می دهد؟ اگر بعد از مردن بپرسند که عمر خود را صرف چه کردی؟
درباره فقه و اخلاق، اساسا فقه وظایف جوارحی است و اخلاق وظایف جوانحی. اخلاق بایدها و نبایدهای درونی و شخصیتی است که گرایش های وجود است. خصلت است اما فقه رفتار بیرونی است.
در نگاه اسلامی ما که نباید ظاهر و باطن را تکفیک کنیم و یا بین آنها تقابلی ایجاد کنیم. در واقع فقه باید تجلی ظاهری و جسمانی اخلاق باشد و اخلاق باطن فقه. او درباره چه باید بکنیم و چه نباید بکنیم و چه باید کرد و چه نباید کرد بحث می کند و در اخلاق درباره چرا باید کرد و نکرد و چگونه باید این کار را کرد و نکرد بحث می کنیم. شما نباید چرایی و چگونگی را از جسم عمل تفکیک بکنید. اینکه می گویند الاعمال بالنیات، یعنی عمل خارجی شما یک جسد است. اینکه تو چرا آن کار را انجام می دهی مهم است.
ما یک چیزی داریم بنام حسن و قبح فاعلی و حسن و قبح فعلی. حسن و قبح فعلی یعنی آن فعل و آن کار. کارد درستی است یا نادرست. با قطع نظر از اینکه چه کسی آن کار را دارد انجام می دهد و چرا انجام می دهد. خود آن کار آیا قابل ارزش گذاری هست؟ بله. ما قائل به حسن و قبح ذاتی اعمال هستیم. یعنی عمل خدمت به یتیم با عمل کلاهبرداری از یتیم و خوردن مال یتیم، این دو عمل با همدیگر یکی نیست. حالا هر کسی با هر نیتی این کار را انجام بدهد. یعنی این عمل حسن و درست است و این عمل غلط و قبیح است.
حالا نکته بعدی اینکه انسان این عملی را که انجام می دهد برای چه و کی انجام می دهد؟ اگر بعد از مردن بپرسند که عمر خود را صرف چه کردی؟
کاربر مهمان