display result search
- 1646
- 1000
- 1000
- 1000
نکاتی از سیره نبوی
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع "نکاتی از سیره نبوی "، سال 1399
عدم دسترسی به برخی امکانات دنیوی، دلیل اصلی جاهلیت اعراب حجاز نبود بلکه آنچه جاهلیت را تقویت می کرد این بود که به جای توجه به مبدأ اعلی در حال توجه به ظواهر بی ارزش دنیا و واسطه ها بودند. اعراب پیروزی را با کثرت و تعداد زیاد می دیدند و شکست را با جمعیت کم می دیدند. بسیاری از غرر و آیات توحیدی در هنگام جنگ های پیامبر اکرم (ص) نازل شده اند و خداوند از پیامبر اکرم (ص) می خواست که مسلمانان را تمرین دهد تا نگرش شان را تغییر دهند. رسول خدا برای تربیت و آموزش مسلمانان تلاش های زیادی کردند تا توانستند به مسلمانان بفهمانند که مبدأ اعلی تمامی امور خداوند تعالی است.
در جنگ احد به دلیل پیروزی حاصل از جنگ قبلی مسلمانان به خود مغرور شدند و برای جمع آوری غنائم تنگه احد را رها کردند و به دستورات پیامبر توجه نکردند و شکست سنگینی خوردند و همه فرار کردند و هیچکس به سخنان پیامبر توجه نکرد و همه نجات را در فرار می دیدند. در جنگ حنین هم چون تعدادشان زیاد بود باز هم به خود مغرور شدند و باز هم دچار شکست شدند تا بفهمند نباید به چیزی غیر از خدا متکی باشند و نصرت الهی را فراموش نکنند. رسول خدا با نگرانی چشم از دنیا فرو بستند و بعد از ایشان هم اتفاقات مهم زیادی رخ داد و محاسبات خطای زیادی هم شکل گرفت و حضرت فاطمه زهرا (س) وارد کارزار عظیمی شدند. خلافت از امیرالمؤمنین غصب شد و ایشان خانه نشین شدند اما با گذشت زمان حق مداری ایشان بر مردم روشن می شد. در جنگ صفین هم زمان جنگ طولانی شد و تعداد سپاهیان دشمن خیلی بالا بود و تعدادی از لشکریان فرار کردند اما در همین حال زنانی بودند که مردانه از امیرالمؤمنین دفاع می کردند و جلوی این مردها ایستادند و به آنها گفتند فرار کردن از جنگ جلوی کشته شدن شما را نمی گیرد بلکه خود را ذلیل و خار می کنید. امیرالمؤمنین مجاهد در راه خدا بودند که به دستور عمل می کردند. کوفیان در ابتدا از امام حسن (ع) نیز خیلی پرشور استقبال کردند اما وقتی قدرت معاویه و توان مالی او را دیدند و وسوسه ها را شنیدند، امام را رها کردند و به ایشان جفا کردند. امام حسن (ع) از زمان معاویه تا به حال همواره مظلوم بودند و هستند.
عدم دسترسی به برخی امکانات دنیوی، دلیل اصلی جاهلیت اعراب حجاز نبود بلکه آنچه جاهلیت را تقویت می کرد این بود که به جای توجه به مبدأ اعلی در حال توجه به ظواهر بی ارزش دنیا و واسطه ها بودند. اعراب پیروزی را با کثرت و تعداد زیاد می دیدند و شکست را با جمعیت کم می دیدند. بسیاری از غرر و آیات توحیدی در هنگام جنگ های پیامبر اکرم (ص) نازل شده اند و خداوند از پیامبر اکرم (ص) می خواست که مسلمانان را تمرین دهد تا نگرش شان را تغییر دهند. رسول خدا برای تربیت و آموزش مسلمانان تلاش های زیادی کردند تا توانستند به مسلمانان بفهمانند که مبدأ اعلی تمامی امور خداوند تعالی است.
در جنگ احد به دلیل پیروزی حاصل از جنگ قبلی مسلمانان به خود مغرور شدند و برای جمع آوری غنائم تنگه احد را رها کردند و به دستورات پیامبر توجه نکردند و شکست سنگینی خوردند و همه فرار کردند و هیچکس به سخنان پیامبر توجه نکرد و همه نجات را در فرار می دیدند. در جنگ حنین هم چون تعدادشان زیاد بود باز هم به خود مغرور شدند و باز هم دچار شکست شدند تا بفهمند نباید به چیزی غیر از خدا متکی باشند و نصرت الهی را فراموش نکنند. رسول خدا با نگرانی چشم از دنیا فرو بستند و بعد از ایشان هم اتفاقات مهم زیادی رخ داد و محاسبات خطای زیادی هم شکل گرفت و حضرت فاطمه زهرا (س) وارد کارزار عظیمی شدند. خلافت از امیرالمؤمنین غصب شد و ایشان خانه نشین شدند اما با گذشت زمان حق مداری ایشان بر مردم روشن می شد. در جنگ صفین هم زمان جنگ طولانی شد و تعداد سپاهیان دشمن خیلی بالا بود و تعدادی از لشکریان فرار کردند اما در همین حال زنانی بودند که مردانه از امیرالمؤمنین دفاع می کردند و جلوی این مردها ایستادند و به آنها گفتند فرار کردن از جنگ جلوی کشته شدن شما را نمی گیرد بلکه خود را ذلیل و خار می کنید. امیرالمؤمنین مجاهد در راه خدا بودند که به دستور عمل می کردند. کوفیان در ابتدا از امام حسن (ع) نیز خیلی پرشور استقبال کردند اما وقتی قدرت معاویه و توان مالی او را دیدند و وسوسه ها را شنیدند، امام را رها کردند و به ایشان جفا کردند. امام حسن (ع) از زمان معاویه تا به حال همواره مظلوم بودند و هستند.
کاربر مهمان