display result search
سخنرانی از حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «حال خوب»، جلسه چهارم، سال 1400
بحث حال خوب برای سه گروه می تواند بحث مفیدی باشد. یکی گروهی که دارای حال بد هستند و به دنبال خوب کردن حال خود هستند. گروه بعدی کسانی هستند که می خواهند در برابر بد شدن حال خوبشان مراقبت داشته باشند. گروه بعدی کسانی هستند که به دنبال حال خوب تر هستند.
حال خیلی خوب یک انرژی مضاعف و یک نشاط فوق العاده به انسان می دهد و به فکر انسان توانایی بالایی داده و چشم انسان را باز می کند. قرآن در مورد آدم های بد می گوید این ها نه می شنوند و نه می بینند و نه زبان سخن گفتن دارند. ما کر نیستیم ولی به چه اندازه شنوا هستیم؟! کور نیستیم ولی به چه اندازه قادر به دیدن هستیم؟! گنگ نیستیم ولی چه قدر حقایق را می توانیم بیان کنیم؟! اولیای الهی نمی توانند به حال خوب کم قناعت کنند. اگر دارای حال خوب کم باشند، غصه دل آنها را می گیرد و از درِ خانه خدا تمنای حال خیلی خوب را می کنند. برای خدا حال خوب به عنوان شاخص سعادت انسان خیلی مهم است.
خوف یکی از عوامل حال بد انسان است. اولین عاملی که حال انسان را بد می کند، بیش از حزن، خوف است. در قرآن در عبارت «لا خَوفٌ عَلَیهِم وَلا هُم یَحزَنونَ» "خوف" مقدم شده است. هم از نظر سنی انسان اول تجربه خوف دارد و هم در امتحانات الهی «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ» خوف مقدم بر بلاها و امتحانات دیگر شده است. عامل اندوه هم خود خوف است.
ترس در درجه اول یک عکس العمل طبیعی و نجات بخش است. انسان از خطر و ضرر می ترسد و لذا پیشگیری می کند تا لطمه نخورد. ولی اینکه انسان فقط بترسد و بر اثر این ترس کنجکاوی خود را کنار بگذارد، قدرت ریسک نداشته باشد، احساس امنیتی در وجودش نباشد و لحظه شادی نداشته باشد، این خیلی چیز بدی است.
اگر انسان در دل خود ترس را تکرار کند، تبدیل به یک روحیه و یک صفتی که بر دیگر صفات انسان غلبه دارد، خواهد شد. ترس اندازه دارد و موارد لازم برای ترس هم مشخص است.
حال بد انسان، انسان را از چشم خدا می اندازد. انسان مانند انسان گنهکار، با حال بد از خدا دور می شود. خدا انسان خائف و دلشکسته و غمگین را تحویل می گیرد ولی به شرطی که درست بترسد. هر غم و ترسی، غم و ترس بجایی نیست. ترس نابجا ممکن است به انسان قساوت قلب بدهد. ترس از خدا و دوری از گناه به انسان نورانیت می دهد. ترس از خدا خیلی محبت خدا را به انسان می چشاند و کسی که از غیر خدا بترسد، از ترس از خدا محروم می شود.
بحث حال خوب برای سه گروه می تواند بحث مفیدی باشد. یکی گروهی که دارای حال بد هستند و به دنبال خوب کردن حال خود هستند. گروه بعدی کسانی هستند که می خواهند در برابر بد شدن حال خوبشان مراقبت داشته باشند. گروه بعدی کسانی هستند که به دنبال حال خوب تر هستند.
حال خیلی خوب یک انرژی مضاعف و یک نشاط فوق العاده به انسان می دهد و به فکر انسان توانایی بالایی داده و چشم انسان را باز می کند. قرآن در مورد آدم های بد می گوید این ها نه می شنوند و نه می بینند و نه زبان سخن گفتن دارند. ما کر نیستیم ولی به چه اندازه شنوا هستیم؟! کور نیستیم ولی به چه اندازه قادر به دیدن هستیم؟! گنگ نیستیم ولی چه قدر حقایق را می توانیم بیان کنیم؟! اولیای الهی نمی توانند به حال خوب کم قناعت کنند. اگر دارای حال خوب کم باشند، غصه دل آنها را می گیرد و از درِ خانه خدا تمنای حال خیلی خوب را می کنند. برای خدا حال خوب به عنوان شاخص سعادت انسان خیلی مهم است.
خوف یکی از عوامل حال بد انسان است. اولین عاملی که حال انسان را بد می کند، بیش از حزن، خوف است. در قرآن در عبارت «لا خَوفٌ عَلَیهِم وَلا هُم یَحزَنونَ» "خوف" مقدم شده است. هم از نظر سنی انسان اول تجربه خوف دارد و هم در امتحانات الهی «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ» خوف مقدم بر بلاها و امتحانات دیگر شده است. عامل اندوه هم خود خوف است.
ترس در درجه اول یک عکس العمل طبیعی و نجات بخش است. انسان از خطر و ضرر می ترسد و لذا پیشگیری می کند تا لطمه نخورد. ولی اینکه انسان فقط بترسد و بر اثر این ترس کنجکاوی خود را کنار بگذارد، قدرت ریسک نداشته باشد، احساس امنیتی در وجودش نباشد و لحظه شادی نداشته باشد، این خیلی چیز بدی است.
اگر انسان در دل خود ترس را تکرار کند، تبدیل به یک روحیه و یک صفتی که بر دیگر صفات انسان غلبه دارد، خواهد شد. ترس اندازه دارد و موارد لازم برای ترس هم مشخص است.
حال بد انسان، انسان را از چشم خدا می اندازد. انسان مانند انسان گنهکار، با حال بد از خدا دور می شود. خدا انسان خائف و دلشکسته و غمگین را تحویل می گیرد ولی به شرطی که درست بترسد. هر غم و ترسی، غم و ترس بجایی نیست. ترس نابجا ممکن است به انسان قساوت قلب بدهد. ترس از خدا و دوری از گناه به انسان نورانیت می دهد. ترس از خدا خیلی محبت خدا را به انسان می چشاند و کسی که از غیر خدا بترسد، از ترس از خدا محروم می شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است