display result search
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع "سنت های تربیتی خداوند"
یکی از اسماء پروردگار عالم "رب" است؛ همان اسمی که در نماز با آن پروردگار را به ربوبیتش حمد می کنیم . خداوند متعال به جهت مربی بودنش شیوه هایی را جهت تربیت مخلوقات معین می کند و سنت هایی را اعمال می کند که گاهی اوقات برای ما انسان ها تازگی دارد و عجیب است.
یکی از شیوه های تربیتی خداوند این است که بنده های خودش را در فشار و بلا و سختی قرار می دهد تا تربیت شوند و در همان سختی و مصیبت از انسان انتظار تکلیف هم دارد. شیطان هم کمین کرده است تا برای انسان چنین موقعیت امتحانی پیش بیاید تا بتواند انسان را فریب بدهد. اولیای الهی این مرحله را با موفقیت طی می کنند. بندگی کردن برای خدا در بلایا خیلی ارزشمند است.
پیامبر (ص) در کلامی فرموده اند: «من در قرآن آیه ای می دانم که اگر افراد به همین آیه عمل کنند برایشان کافی است و آن آیه دوم سوره طلاق است که می فرماید: اگر کسی با خدا معامله کند، در هر حالی خداوند راه را برایش باز می کند و از جایی که گمان نمی کند برایش روزی می فرستد.»
اگر کسی تکیه به خداوند کند، برایش کفایت می کند. معنای توکل بر خدا این است که تو بندگی کن و خدایی را به خدا بسپار. اگر کسی به این باور برسد که خداوند بر همه عالم مسلط است دیگر توکل برایش آسان می شود ولی اگر کسی در بلاها محجوب به اسباب شود محال است بتواند توکل کند.
یکی از اسماء پروردگار عالم "رب" است؛ همان اسمی که در نماز با آن پروردگار را به ربوبیتش حمد می کنیم . خداوند متعال به جهت مربی بودنش شیوه هایی را جهت تربیت مخلوقات معین می کند و سنت هایی را اعمال می کند که گاهی اوقات برای ما انسان ها تازگی دارد و عجیب است.
یکی از شیوه های تربیتی خداوند این است که بنده های خودش را در فشار و بلا و سختی قرار می دهد تا تربیت شوند و در همان سختی و مصیبت از انسان انتظار تکلیف هم دارد. شیطان هم کمین کرده است تا برای انسان چنین موقعیت امتحانی پیش بیاید تا بتواند انسان را فریب بدهد. اولیای الهی این مرحله را با موفقیت طی می کنند. بندگی کردن برای خدا در بلایا خیلی ارزشمند است.
پیامبر (ص) در کلامی فرموده اند: «من در قرآن آیه ای می دانم که اگر افراد به همین آیه عمل کنند برایشان کافی است و آن آیه دوم سوره طلاق است که می فرماید: اگر کسی با خدا معامله کند، در هر حالی خداوند راه را برایش باز می کند و از جایی که گمان نمی کند برایش روزی می فرستد.»
اگر کسی تکیه به خداوند کند، برایش کفایت می کند. معنای توکل بر خدا این است که تو بندگی کن و خدایی را به خدا بسپار. اگر کسی به این باور برسد که خداوند بر همه عالم مسلط است دیگر توکل برایش آسان می شود ولی اگر کسی در بلاها محجوب به اسباب شود محال است بتواند توکل کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است