display result search
- 7341
- 1000
- 1000
- 1000
تسلیم بودن در برابر مقدرات الهی
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین عالی با موضوع "تسلیم بودن در برابر مقدرات الهی"، کربلای معلی، سال 1397
از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند: «نشانه مومن چیست؟» ایشان فرمودند: «نشانه مومن این است که تسلیم خدا و دستورات الهی باشد و در خوشی و ناخوشی ها راضی به مقدرّات الهی باشد». شیطان خدا را به عنوان خالق قبول داشت اما وقتی که خداوند دستور سجده داد، سر باز زد و زیر بار تکلیف ودستور خدا نرفت. بعضی از انسان ها هم همین خصوصیتِ شیطان را دارند و زیر بار تکلیف نمی روند و این همان فرهنگ سکولار جهانی است که امروزه در جهان غالب است و ارتباط با خدا را رابطه ای شخصی می داند و نمی پذیرد که خدا و دین در عرصه اجتماع، سیاست و زندگی وارد شود.
برخی دیگر از انسان ها کسانی هستند که خدا را به عنوان خالق قبول دارند و هم در عالم تکوین و هم در عالم تشریع او را مدیر می دانند؛ اما بعضی مواقع با خدا درگیر می شوند و مدیریت خدا را ظلم و بی عدالتی می دانند و نمی پسندند؛ در حالی که روح دینداری تسلیمِ محض بودن در برابر پروردگار است.
دسته دیگر کسانی هستند که خدا را همه کاره عالم می دانند؛ چه در عالم تکوین که مقدرّات با خداست و چه در عالم تشریع که احکام با خداست و هیچ جا هم با خدا درگیر نمی شوند و از مدیریت او راضی هستند.
اگر پنج صفت خدا را باور داشته باشیم، هرگز دچار یأس و ناامیدی نمی شویم: اول اینکه باور داشته باشیم آن خدایی که این عالم را آفریده همه نیاز های ما را می داند و دانای مطلق است. دوم اینکه خداوند دارای قدرت مطلق است و اگر بخواهد چیزی تفضّل کند، چیزی از او کم نمی شود. سوم اینکه خداوند توانای بی نهایت است و احدی نمی تواند خدا را عاجز کند. چهارم اینکه مهربانی خداوند بی نهایت است. پنجم اینکه بخشندگی خداوند نیز بی نهایت هست؛ پس اگر گاهی حاجتی را به ما نمی دهد، نشان می دهد که ما را دوست دارد؛ چون بلا در زندگی اولیای الهی خیلی زیاد است.
ما اگر رو به خدا کنیم، خدا را می بینیم. همه وقایع عالم زیر نظر خداست و شانس و اتفاق معنی ندارد. وقتی امام حسین (ع) حرکت خود را از مدینه آغاز کردند، فرمودند: رضایت خداوند رضایت ماست. اباعبدالله (ع) در مقابل خداوند تسلیم محض بودند.
از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند: «نشانه مومن چیست؟» ایشان فرمودند: «نشانه مومن این است که تسلیم خدا و دستورات الهی باشد و در خوشی و ناخوشی ها راضی به مقدرّات الهی باشد». شیطان خدا را به عنوان خالق قبول داشت اما وقتی که خداوند دستور سجده داد، سر باز زد و زیر بار تکلیف ودستور خدا نرفت. بعضی از انسان ها هم همین خصوصیتِ شیطان را دارند و زیر بار تکلیف نمی روند و این همان فرهنگ سکولار جهانی است که امروزه در جهان غالب است و ارتباط با خدا را رابطه ای شخصی می داند و نمی پذیرد که خدا و دین در عرصه اجتماع، سیاست و زندگی وارد شود.
برخی دیگر از انسان ها کسانی هستند که خدا را به عنوان خالق قبول دارند و هم در عالم تکوین و هم در عالم تشریع او را مدیر می دانند؛ اما بعضی مواقع با خدا درگیر می شوند و مدیریت خدا را ظلم و بی عدالتی می دانند و نمی پسندند؛ در حالی که روح دینداری تسلیمِ محض بودن در برابر پروردگار است.
دسته دیگر کسانی هستند که خدا را همه کاره عالم می دانند؛ چه در عالم تکوین که مقدرّات با خداست و چه در عالم تشریع که احکام با خداست و هیچ جا هم با خدا درگیر نمی شوند و از مدیریت او راضی هستند.
اگر پنج صفت خدا را باور داشته باشیم، هرگز دچار یأس و ناامیدی نمی شویم: اول اینکه باور داشته باشیم آن خدایی که این عالم را آفریده همه نیاز های ما را می داند و دانای مطلق است. دوم اینکه خداوند دارای قدرت مطلق است و اگر بخواهد چیزی تفضّل کند، چیزی از او کم نمی شود. سوم اینکه خداوند توانای بی نهایت است و احدی نمی تواند خدا را عاجز کند. چهارم اینکه مهربانی خداوند بی نهایت است. پنجم اینکه بخشندگی خداوند نیز بی نهایت هست؛ پس اگر گاهی حاجتی را به ما نمی دهد، نشان می دهد که ما را دوست دارد؛ چون بلا در زندگی اولیای الهی خیلی زیاد است.
ما اگر رو به خدا کنیم، خدا را می بینیم. همه وقایع عالم زیر نظر خداست و شانس و اتفاق معنی ندارد. وقتی امام حسین (ع) حرکت خود را از مدینه آغاز کردند، فرمودند: رضایت خداوند رضایت ماست. اباعبدالله (ع) در مقابل خداوند تسلیم محض بودند.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان