display result search
سخنرانی استاد شهید مرتضی مطهری با موضوع نفی خرافه
برخی از مردم نسبت به اموری احساس خوبی ندارند و با اعتقاد به برخی تفکر های غلط به خرافه گویی و خرافه پرستی می پردازند. برای مثال برخی عدد سیزده را عددی نحس و بد دانسته و این عدد را محکوم می کنند. در حالی که سیزده تنها یک عدد است. عددی که به وسیله ی انسان ها خلق شده و در محاسبات آنها استفاده می شود. برخی از انسان ها گناهان و خطاهای خود را به این عدد و خرافه هایی از این دست ارتباط می دهند و به این شکل عمل خود را توجیه می کنند.
به طور کلی دو خصوصیت در انسان ها وجود دارد که سبب پیدایش افکاری این چنین می شود:
1. بشر خودخواه است. او به خاطر گریز از مسئولیت هایی که ممکن است برایش پیش بیاید، به دنبال دلایلی می گردد تا آنها را به عنوان سبب بدبختی خود برای دیگران بازگو نماید. او در حقیقت می خواهد جهل خود را پنهان کند.
2. بشر تنبل است.
انسان های تنبل برای فرار کردن از جستجو و تلاش در زندگی به خرافه پرستی روی می آورد تا راحت تر پیش برود.
به طور کلی انسان باید علت همه ی دردها و مشکلاتش را در اعمال خودش جستجو کند. دین اسلام با خرافه و خرافه پرستی مخالف بوده و آن را نفی می کند. نحسی در عدد و یا هر چیز دیگری ریشه در اعمال ما انسان ها دارد. اگر انسان ها بنیان همه ی امور را از سوی خداوند بدانند و رو به سوی غیر نیاورند دیگر احتیاجی به بیان خرافه نیست. ایمان محکم یکی از چیزهایی است که خرافه را از بین می برد.
برخی از مردم نسبت به اموری احساس خوبی ندارند و با اعتقاد به برخی تفکر های غلط به خرافه گویی و خرافه پرستی می پردازند. برای مثال برخی عدد سیزده را عددی نحس و بد دانسته و این عدد را محکوم می کنند. در حالی که سیزده تنها یک عدد است. عددی که به وسیله ی انسان ها خلق شده و در محاسبات آنها استفاده می شود. برخی از انسان ها گناهان و خطاهای خود را به این عدد و خرافه هایی از این دست ارتباط می دهند و به این شکل عمل خود را توجیه می کنند.
به طور کلی دو خصوصیت در انسان ها وجود دارد که سبب پیدایش افکاری این چنین می شود:
1. بشر خودخواه است. او به خاطر گریز از مسئولیت هایی که ممکن است برایش پیش بیاید، به دنبال دلایلی می گردد تا آنها را به عنوان سبب بدبختی خود برای دیگران بازگو نماید. او در حقیقت می خواهد جهل خود را پنهان کند.
2. بشر تنبل است.
انسان های تنبل برای فرار کردن از جستجو و تلاش در زندگی به خرافه پرستی روی می آورد تا راحت تر پیش برود.
به طور کلی انسان باید علت همه ی دردها و مشکلاتش را در اعمال خودش جستجو کند. دین اسلام با خرافه و خرافه پرستی مخالف بوده و آن را نفی می کند. نحسی در عدد و یا هر چیز دیگری ریشه در اعمال ما انسان ها دارد. اگر انسان ها بنیان همه ی امور را از سوی خداوند بدانند و رو به سوی غیر نیاورند دیگر احتیاجی به بیان خرافه نیست. ایمان محکم یکی از چیزهایی است که خرافه را از بین می برد.
تاکنون نظری ثبت نشده است