- 285
- 1000
- 1000
- 1000
سیر تکوّن عقاید شیعه، جلسه پنجاه و نهم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «سیر تکوّن عقاید شیعه»، جلسه پنجاه و نهم، سال 1402
دین به ما یاد داده است که قبل از اینکه وارد یک رخداد شویم، چگونه عمل کنیم. از عجایب این است که یک اتفاقی رخ میدهد، عدّهای قربة الی الله احساس تکلیف میکنند به چیزی که خدا نهی کرده است عمل کنند.
وقتی اسم عایشه و جمل بیاید میگویند عجب! برخلاف امر الهی که «وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ»، ایشان راه افتاد و رفت، بقیه را هم تحریک میکرد که راه بیفتید. «زید بن صوحان» سلام الله علیه به او گفت: چه به من میگویی که با من همراه شو و علی را یاری نکن؟! مرا به چیزی امر میکنی که خدا مرا از آن نهی کرده است. تو خودت باید در خانه بنشینی. و مرا از چیزی نهی میکنی که خدا به آن دستور داده است؟ تو خودت در تشخیص برعکس هستی! ما هم میگوییم: عجب! آیه دیدند، اما برعکس آیه انجام دادند.
زیاد رخ میدهد که در جامعهی ما هم اتفاقاتی رخ میدهد، در موضوعی که مردم علم ندارند، احساس تکلیف میکنند که فعلاً قربة الی الله به یک نفر فحشی بدهند، بعد هم هزار نوع بیچارگی دامان ما را میگیرد، آن هم در جایی که کار ما بیخود بود و تکلیفی نداشتیم، چون اصلاً طرف در آن موضوع علم نداشته است، اولین تکلیف، فرعِ علم در آن موضوع است، طرف باید اول علم داشته باشد. جالب است که ما یقهی آن خانم را میگیریم… همهی این موضوعات برای این است که از منطقِ دینداری فاصله گرفتهایم.
چند جلسه در دانشگاه امام صادق علیه السلام این موضوع را عرض کردم که زمانی آنقدر به ما «اسلام اجتماعی» گفتند… آنجا هم عرض کردیم که اسلام اجتماعی خیلی مهم است، ولی مقدّمهای دارد که اگر با آن مقدّمه حرکت نکنی، همهی حرکات شما خلاف شرع است. لازمهی قبل از این موضوع این است که شما باید دینداری فردی خودتان را بلد باشید، باید اهل رساله باشید، باید اهل تبعیّت از مرجع باشید. در بعضی از مسائل اجتماعی آنقدر مراجع را کتک زدهاند، طبعاً هر کسی از والدهی خود قهر کرده است فکر میکند از مراجع دیندارتر است.
در این موضوع حرف زیاد است، بعضی از کنشگران اجتماعی، واقعاً عرصه را به دین تنگ کردهاند. نمونهی این موضوع هم بعضی از رفتارها در امر به معروف و نهی از منکر است، که علما و مراجع آن کار را نهی از منکر نمیدانند، بعد عزیز ما، یک بچّه بیانیه مینویسد که شما خلافِ امیرالمؤمنین هستید! تو هنوز دست چپ و راست خودت را هم نمیشناسی، در امور دینداری، باید در هر کاری به سراغ مرجع تقلید رفت، دینداری هم برای خودش آدابی دارد.
دین به ما یاد داده است که قبل از اینکه وارد یک رخداد شویم، چگونه عمل کنیم. از عجایب این است که یک اتفاقی رخ میدهد، عدّهای قربة الی الله احساس تکلیف میکنند به چیزی که خدا نهی کرده است عمل کنند.
وقتی اسم عایشه و جمل بیاید میگویند عجب! برخلاف امر الهی که «وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ»، ایشان راه افتاد و رفت، بقیه را هم تحریک میکرد که راه بیفتید. «زید بن صوحان» سلام الله علیه به او گفت: چه به من میگویی که با من همراه شو و علی را یاری نکن؟! مرا به چیزی امر میکنی که خدا مرا از آن نهی کرده است. تو خودت باید در خانه بنشینی. و مرا از چیزی نهی میکنی که خدا به آن دستور داده است؟ تو خودت در تشخیص برعکس هستی! ما هم میگوییم: عجب! آیه دیدند، اما برعکس آیه انجام دادند.
زیاد رخ میدهد که در جامعهی ما هم اتفاقاتی رخ میدهد، در موضوعی که مردم علم ندارند، احساس تکلیف میکنند که فعلاً قربة الی الله به یک نفر فحشی بدهند، بعد هم هزار نوع بیچارگی دامان ما را میگیرد، آن هم در جایی که کار ما بیخود بود و تکلیفی نداشتیم، چون اصلاً طرف در آن موضوع علم نداشته است، اولین تکلیف، فرعِ علم در آن موضوع است، طرف باید اول علم داشته باشد. جالب است که ما یقهی آن خانم را میگیریم… همهی این موضوعات برای این است که از منطقِ دینداری فاصله گرفتهایم.
چند جلسه در دانشگاه امام صادق علیه السلام این موضوع را عرض کردم که زمانی آنقدر به ما «اسلام اجتماعی» گفتند… آنجا هم عرض کردیم که اسلام اجتماعی خیلی مهم است، ولی مقدّمهای دارد که اگر با آن مقدّمه حرکت نکنی، همهی حرکات شما خلاف شرع است. لازمهی قبل از این موضوع این است که شما باید دینداری فردی خودتان را بلد باشید، باید اهل رساله باشید، باید اهل تبعیّت از مرجع باشید. در بعضی از مسائل اجتماعی آنقدر مراجع را کتک زدهاند، طبعاً هر کسی از والدهی خود قهر کرده است فکر میکند از مراجع دیندارتر است.
در این موضوع حرف زیاد است، بعضی از کنشگران اجتماعی، واقعاً عرصه را به دین تنگ کردهاند. نمونهی این موضوع هم بعضی از رفتارها در امر به معروف و نهی از منکر است، که علما و مراجع آن کار را نهی از منکر نمیدانند، بعد عزیز ما، یک بچّه بیانیه مینویسد که شما خلافِ امیرالمؤمنین هستید! تو هنوز دست چپ و راست خودت را هم نمیشناسی، در امور دینداری، باید در هر کاری به سراغ مرجع تقلید رفت، دینداری هم برای خودش آدابی دارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است