display result search
- 321
- 1000
- 1000
- 1000
لزوم شناخت امام زمان علیه السلام، جلسه ششم
سخنرانی حجت الاسلام محمد سعیدی آریا با موضوع «لزوم شناخت امام زمان علیه السلام»، جلسه ششم، سال 1400
عزیزان حضرت حجت علیه السلام را ما نگاهمان، نگاه مثل پیغمبر نیست نسبت به ایشان که در دوران جاهلیت مردم این گونه نگاه می‌کردند. پیغمبری خواهد آمد و وقتی او می‌آید باید نسبت به او منعطف بود، باید دین او را پذیرفت. این‌ها قواعدی بود که از دین قبل از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم، دین مسیحیت و حتی دین حضرت موسی علیه السلام این مژده‌ها داده شده بود. وقتی که حضرت آمدند تکلیف این شد که به نحوی که به حضرت بگروند باشد. نه، این طور نیست. الان او هست، این جوری ما این مغالطه پیش نیاید که اگر زمان حضرت شد، حجت آمد، امامت از آن زمان شروع می‌شود. نه، او الان امام زمان است. تکالیفی که نسبت به امام گفتند همین الان است، من او را الان امام‌ام می‌بینم. پس این مسئله اول را توجه بکنیم. ظهور مثل مسئله بعثت نیست که پیامبر و پیامبریشان و اعلام پیامبریشان آن‌ها یک مطلب دیگر است. الان هست و امام من است و تمام تکالیفی که ان‌شاءالله ذکر می‌کنیم و وظایفی که داریم همین الان موجود است. این که امام از نظر من غایب است، نه این که من غایب از او باشم، از نظر من غایب است اصلاً فرقی در امامت امام نمی‌کند. مثل این که ما می‌گوییم وصیت داشتند امیرالمومنین علی علیه السلام و از حیث خلافت و این‌ها یا موقعی که دستشان بسته بود. در هر دو صورت امام که بودند حضرت، «مُفتَرَضُ الطاعَة» که بودند به این معنا، فرض است یعنی واجب است اطاعت ایشان. به این معنا را پس دقت بکنیم راجب امام حی، امامی که نسبت به او باید انعطاف داشت.
امام حاضر است، تویی که غایب هستی. چشم من توفیق دیدن ندارد. اگر من خورشید را نبینم، عبارت خودِ حضرت حجت علیه السلام است که من مثل خورشید پشت ابر هستم برای شما، استفاده این است، من روز را می‌فهمم روز است اگرچه خورشید را به چشمم نبینم. این تاثیری در روز بودن و تاثیری در استفاده از روشنایی روز ندارد، من استفاده می‌کنیم.
عزیزان حضرت حجت علیه السلام را ما نگاهمان، نگاه مثل پیغمبر نیست نسبت به ایشان که در دوران جاهلیت مردم این گونه نگاه می‌کردند. پیغمبری خواهد آمد و وقتی او می‌آید باید نسبت به او منعطف بود، باید دین او را پذیرفت. این‌ها قواعدی بود که از دین قبل از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم، دین مسیحیت و حتی دین حضرت موسی علیه السلام این مژده‌ها داده شده بود. وقتی که حضرت آمدند تکلیف این شد که به نحوی که به حضرت بگروند باشد. نه، این طور نیست. الان او هست، این جوری ما این مغالطه پیش نیاید که اگر زمان حضرت شد، حجت آمد، امامت از آن زمان شروع می‌شود. نه، او الان امام زمان است. تکالیفی که نسبت به امام گفتند همین الان است، من او را الان امام‌ام می‌بینم. پس این مسئله اول را توجه بکنیم. ظهور مثل مسئله بعثت نیست که پیامبر و پیامبریشان و اعلام پیامبریشان آن‌ها یک مطلب دیگر است. الان هست و امام من است و تمام تکالیفی که ان‌شاءالله ذکر می‌کنیم و وظایفی که داریم همین الان موجود است. این که امام از نظر من غایب است، نه این که من غایب از او باشم، از نظر من غایب است اصلاً فرقی در امامت امام نمی‌کند. مثل این که ما می‌گوییم وصیت داشتند امیرالمومنین علی علیه السلام و از حیث خلافت و این‌ها یا موقعی که دستشان بسته بود. در هر دو صورت امام که بودند حضرت، «مُفتَرَضُ الطاعَة» که بودند به این معنا، فرض است یعنی واجب است اطاعت ایشان. به این معنا را پس دقت بکنیم راجب امام حی، امامی که نسبت به او باید انعطاف داشت.
امام حاضر است، تویی که غایب هستی. چشم من توفیق دیدن ندارد. اگر من خورشید را نبینم، عبارت خودِ حضرت حجت علیه السلام است که من مثل خورشید پشت ابر هستم برای شما، استفاده این است، من روز را می‌فهمم روز است اگرچه خورشید را به چشمم نبینم. این تاثیری در روز بودن و تاثیری در استفاده از روشنایی روز ندارد، من استفاده می‌کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است