display result search
- 405
- 1000
- 1000
- 1000
حقیقت دوران غیبت، جلسه دوم
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «حقیقت دوران غیبت»، جلسه دوم، سال 1400
در نگاه عمومی ابتدا انسان نگاهی که به دوران غیبت دارد دوران محرومیت است. دوران تاریکی است. دوران نبودن امام و فقدان امام است و شاید از این سنخ عنوان هایی که بعضی از آنها هم در روایات شریف وارد شده است و به آنها تأکید شده است. اما دسته دیگری از روایات ما داریم که نگاه آنها به دوران غیبت دوران نورانی است. دوران کمال است. افضل دوران است. در نظر خدا مرضی ترین دوره در مورد این دوره در روایات ما بیان شده است که در پیش خدای سبحان «أَقْرَبُ مَا یَکُونُ الْعِبَاد» هست. بندگان از همه اوقات به خدا در این دوران نزدیک تر هستند. خدای سبحان از بندگان در همه بندگان در این دوره راضی تر است. حالا روایت اینها را در محضر آنها خواهیم بود که نوع نگاه به غیبت دو دسته روایات وارد شده است. نگاه به این دو دسته روایات که وجه جمعی باید برای آن پیدا کرد با نگاه کلانی که به روایات می شود پیدا کرد و جمعی که از روایات استفاده می شود نشان می دهد که دوران غیبت برای عموم مردم متفاوت است. برخی از مردم کسانی هستند که مراقبه داشتند، توجه داشتند، حواس آنها جمع بوده است. برای اینها این دوران یک دوران کمال است. برای اینها یک دوران ثبات است. برای اینها این دوره یک دوره افضلیت است. ارضا است، یعنی پیش خدا این دوره خدا برای اینها راضی‌تر است. حتی به طوری که بعضی از روایات ما می فرماید که مردم در این دوره به حدی از فهم و عقل و معرفت می رسند که دوران غیبت برای آنها مثل شهود ائمه است. گاهی از بعضی از روایات استفاده می شود که «لَهُ غَیْبَةٌ و حَیْرَة» بعضی ها می گویند دوران غیبت، دوران حیرت است. دوران تاریکی است، دوران یأس است. دوران افسردگی است، دوران دست ما کوتاه بودن و خرما بر نخیل بودن است. در روایات ما هم به این اشاره شده است.
در نگاه عمومی ابتدا انسان نگاهی که به دوران غیبت دارد دوران محرومیت است. دوران تاریکی است. دوران نبودن امام و فقدان امام است و شاید از این سنخ عنوان هایی که بعضی از آنها هم در روایات شریف وارد شده است و به آنها تأکید شده است. اما دسته دیگری از روایات ما داریم که نگاه آنها به دوران غیبت دوران نورانی است. دوران کمال است. افضل دوران است. در نظر خدا مرضی ترین دوره در مورد این دوره در روایات ما بیان شده است که در پیش خدای سبحان «أَقْرَبُ مَا یَکُونُ الْعِبَاد» هست. بندگان از همه اوقات به خدا در این دوران نزدیک تر هستند. خدای سبحان از بندگان در همه بندگان در این دوره راضی تر است. حالا روایت اینها را در محضر آنها خواهیم بود که نوع نگاه به غیبت دو دسته روایات وارد شده است. نگاه به این دو دسته روایات که وجه جمعی باید برای آن پیدا کرد با نگاه کلانی که به روایات می شود پیدا کرد و جمعی که از روایات استفاده می شود نشان می دهد که دوران غیبت برای عموم مردم متفاوت است. برخی از مردم کسانی هستند که مراقبه داشتند، توجه داشتند، حواس آنها جمع بوده است. برای اینها این دوران یک دوران کمال است. برای اینها یک دوران ثبات است. برای اینها این دوره یک دوره افضلیت است. ارضا است، یعنی پیش خدا این دوره خدا برای اینها راضی‌تر است. حتی به طوری که بعضی از روایات ما می فرماید که مردم در این دوره به حدی از فهم و عقل و معرفت می رسند که دوران غیبت برای آنها مثل شهود ائمه است. گاهی از بعضی از روایات استفاده می شود که «لَهُ غَیْبَةٌ و حَیْرَة» بعضی ها می گویند دوران غیبت، دوران حیرت است. دوران تاریکی است، دوران یأس است. دوران افسردگی است، دوران دست ما کوتاه بودن و خرما بر نخیل بودن است. در روایات ما هم به این اشاره شده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است