display result search
- 405
- 1000
- 1000
- 1000
راز امیدواری به آینده در تاریخ انقلاب اسلامی
سخنرانی استاد اصغر طاهرزاده با موضوع «راز امیدواری به آینده در تاریخ انقلاب اسلامی»، سال 1401
چهل منزل در نظر به آینده ای که باید با نگاهی سلوکی به آن ها نظر کرد تا خود را کمی ملموس تر در امروز خود احساس کنیم.
نظر به آینده ای که موجب امیدواری حقیقی است تا نه گرفتار توهّم زدگیِ غرب زدگان باشم و نه گرفتار ناامیدیِ قاعدین بر منازل و مناسک که با اعمال خود می خواهند پوچی خود را قابل تحمل کنند.
حضور در آینده با درک زمانه و روشن کردن راهی که در پیش است، فراهم می شود و غفلت از حضوری که در پیش است ،هماِن بی خردیِ و جِهلِ و نشِناختن زمانه است که در روایات از قول حضرت صادق« علیهالسلام» داریم: «عَلَى الْعَاقِلِ أَنْ یَکُونَ بَصِیراً بِزَمَانِهِ مُقْبلًا عَلَى شَأْنِه حَافظاً للسَانهِ» لازم است بر عاقل که نسبت به زمانه خود بصیر باشد و با پیش آمدها مطابق شأن و بصیرتی که دارد برخورد کند و حافظ زبان خود باشد تا مطابق زمانه اش سخن بگوید.
آیا جز این است که اهل نظر باید به امکان های زمانه بیندیشند و در طلب چشم انداز آینده باشند؟ زیرا بدون آن چشم انداز، آینده معنا ندارد و گرفتار تکرار زمانه می شویم.
در بستر حضور تاریخ توحیدی و آینده ای که گشوده م یشود خوب است به آیات 16 تا 7 سوره آل عمران نظر کنیم که می فرماید:
«وَ لاِ تحَْسَِبَنَ الَذِیِنَ قُتِلُوُا فی سَبیلِِ اللهَِ أَمْواتاً بَلْ أَحیْاءٌ عِندَْ رَبِهِمْ یُِرْزَقوٍُنَِ فَرِِحینَ بِِماٍ آتاهُمُ اللهَُ منِْ فَضلِْهِ وَ یَسْتبَِْشِرُونَ باِلَذینَ لمَْ یَلحَْقُُوا بهبِهِمْمْ منْ خَلْفهمْ ألَاَ خَوْفٌ عَلَیْهمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ یَسْتَبْشرُیَسْتَبْشِرُونَونَ بنعْمَبِنِعْمَةٍة منَ اللَه وَ فَضْل وَ أَنَ اللَهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُؤْمنینَ».
اولاً: می فرماید آن هایی که در راه خدا به قتل رسیده و به شهادت نایل شده اند دارای حیات خاصی هستند ماورای حیات دنیاییِ اهل دنیا و یا حیات برزخیِ مردگان. بلکه حیاتی که در نزد پروردگارشان هستند و از رزق خاصی بهره مند می گردند که بنده این حیات را سومین حیات می نامم با بهره مندی های خاصی که آن ها را راضی و شادمان کرده.
چهل منزل در نظر به آینده ای که باید با نگاهی سلوکی به آن ها نظر کرد تا خود را کمی ملموس تر در امروز خود احساس کنیم.
نظر به آینده ای که موجب امیدواری حقیقی است تا نه گرفتار توهّم زدگیِ غرب زدگان باشم و نه گرفتار ناامیدیِ قاعدین بر منازل و مناسک که با اعمال خود می خواهند پوچی خود را قابل تحمل کنند.
حضور در آینده با درک زمانه و روشن کردن راهی که در پیش است، فراهم می شود و غفلت از حضوری که در پیش است ،هماِن بی خردیِ و جِهلِ و نشِناختن زمانه است که در روایات از قول حضرت صادق« علیهالسلام» داریم: «عَلَى الْعَاقِلِ أَنْ یَکُونَ بَصِیراً بِزَمَانِهِ مُقْبلًا عَلَى شَأْنِه حَافظاً للسَانهِ» لازم است بر عاقل که نسبت به زمانه خود بصیر باشد و با پیش آمدها مطابق شأن و بصیرتی که دارد برخورد کند و حافظ زبان خود باشد تا مطابق زمانه اش سخن بگوید.
آیا جز این است که اهل نظر باید به امکان های زمانه بیندیشند و در طلب چشم انداز آینده باشند؟ زیرا بدون آن چشم انداز، آینده معنا ندارد و گرفتار تکرار زمانه می شویم.
در بستر حضور تاریخ توحیدی و آینده ای که گشوده م یشود خوب است به آیات 16 تا 7 سوره آل عمران نظر کنیم که می فرماید:
«وَ لاِ تحَْسَِبَنَ الَذِیِنَ قُتِلُوُا فی سَبیلِِ اللهَِ أَمْواتاً بَلْ أَحیْاءٌ عِندَْ رَبِهِمْ یُِرْزَقوٍُنَِ فَرِِحینَ بِِماٍ آتاهُمُ اللهَُ منِْ فَضلِْهِ وَ یَسْتبَِْشِرُونَ باِلَذینَ لمَْ یَلحَْقُُوا بهبِهِمْمْ منْ خَلْفهمْ ألَاَ خَوْفٌ عَلَیْهمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ یَسْتَبْشرُیَسْتَبْشِرُونَونَ بنعْمَبِنِعْمَةٍة منَ اللَه وَ فَضْل وَ أَنَ اللَهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُؤْمنینَ».
اولاً: می فرماید آن هایی که در راه خدا به قتل رسیده و به شهادت نایل شده اند دارای حیات خاصی هستند ماورای حیات دنیاییِ اهل دنیا و یا حیات برزخیِ مردگان. بلکه حیاتی که در نزد پروردگارشان هستند و از رزق خاصی بهره مند می گردند که بنده این حیات را سومین حیات می نامم با بهره مندی های خاصی که آن ها را راضی و شادمان کرده.
تاکنون نظری ثبت نشده است