display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع "عدالت جنسیتی زن و مرد در خانواده"، سال 1402
خداوند متعال در قرآن می‌فرماید «یا ایها الذین انا خلقناکم من الذکر و الانثی». خداوند متعال انسان را از یک زن و یک مرد آفریده و آن منشا خلقت انسان که آدم و حوا بودن دو جنسیت کاملاً متفاوتی داشتند و این دو جنس مرد و زن مکمل یکدیگر هستند. در علم امروز هم این مسئله اثبات شده است که زن و مرد هر یک ویژگی‌های به خصوصی دارند و هر دو مکمل و تکمیل کننده یکدیگر هستند. در نتیجه نظام آفرینش در کنار هم رشد و کمال را تجربه می‌کنند. در دنیای امروز عده‌ای در تلاش برای برهم زدن این قاعده هستند و مسئله برابری جنسیتی را مطرح می‌کنند و می‌خواهند به همه بقبولانند که این دو جنس مرد و زن برابر هستند. اما ما معتقدیم این‌ها دو جنس متفاوت هستند، به لحاظ اخلاقی و رفتاری. مانند دو نیمه یک سیب که هر یک تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. درست است که ماده اولیه هر دو یعنی مرد و زن یکی است ولی در خصوصیات و ویژگی‌ها از هم متفاوت می‌شوند و چون با همدیگر متفاوت هستند باید هر کدام در جایگاه حقیقی خودشان قرار بگیرند. ولی اگر هر کدام از زن و مرد در جایگاه معین خود نباشند، نظام خانواده دچار آسیب خواهد شد. در غرب زن‌ها مانند مردان هستند و هنگامی که ازدواج می‌کنند، اینطور نیست که واجب النفقه همسرشان باشند بلکه باید نصف هزینه‌های زندگی را زن بدهد و به خاطر برابری جنسیتی هیچ ملاحظاتی نسبت به زن‌ها ندارند و کارها و مشاغل کاملاً مردانه را هم به زن‌ها می‌سپارند و خانواده و فرزندان در چنین خانواده‌هایی دچار خلأ عاطفی هستند، چون عدالت جنسیتی در آن رعایت نشده است. آسیب دیگری که در این خانواده‌ها هست این است که ما وقتی به نظام خانواده نگاه می‌کنیم برای مرد و زن هر کدام کارکردهایی تعریف شده است، در خانواده موفق اعضای خانواده، اعم از همسر و فرزندان با یکدیگر مشارکت می‌کنند و همه نسبت به امور خانه احساس مسئولیت می‌کنند. مرد باید مانند یک نگهبان از جسم و روح همسرش مراقبت کند. خانم‌ها اگر در معرض آسیب‌های روحی قرار بگیرند به راحتی جبران نمی‌شود، چون خانم‌ها جنسشان لطیف و ریحانه‌ای است و به راحتی دچار آسیب می‌شوند. اگر مدیریت نظام خانواده بهم بریزد، جایگاه مرد هم تضعیف می‌شود و دیگر فرزندان حرف شنوی از پدر نخواهند داشت و این خود آسیب بزرگیست.
خداوند متعال در قرآن می‌فرماید «یا ایها الذین انا خلقناکم من الذکر و الانثی». خداوند متعال انسان را از یک زن و یک مرد آفریده و آن منشا خلقت انسان که آدم و حوا بودن دو جنسیت کاملاً متفاوتی داشتند و این دو جنس مرد و زن مکمل یکدیگر هستند. در علم امروز هم این مسئله اثبات شده است که زن و مرد هر یک ویژگی‌های به خصوصی دارند و هر دو مکمل و تکمیل کننده یکدیگر هستند. در نتیجه نظام آفرینش در کنار هم رشد و کمال را تجربه می‌کنند. در دنیای امروز عده‌ای در تلاش برای برهم زدن این قاعده هستند و مسئله برابری جنسیتی را مطرح می‌کنند و می‌خواهند به همه بقبولانند که این دو جنس مرد و زن برابر هستند. اما ما معتقدیم این‌ها دو جنس متفاوت هستند، به لحاظ اخلاقی و رفتاری. مانند دو نیمه یک سیب که هر یک تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. درست است که ماده اولیه هر دو یعنی مرد و زن یکی است ولی در خصوصیات و ویژگی‌ها از هم متفاوت می‌شوند و چون با همدیگر متفاوت هستند باید هر کدام در جایگاه حقیقی خودشان قرار بگیرند. ولی اگر هر کدام از زن و مرد در جایگاه معین خود نباشند، نظام خانواده دچار آسیب خواهد شد. در غرب زن‌ها مانند مردان هستند و هنگامی که ازدواج می‌کنند، اینطور نیست که واجب النفقه همسرشان باشند بلکه باید نصف هزینه‌های زندگی را زن بدهد و به خاطر برابری جنسیتی هیچ ملاحظاتی نسبت به زن‌ها ندارند و کارها و مشاغل کاملاً مردانه را هم به زن‌ها می‌سپارند و خانواده و فرزندان در چنین خانواده‌هایی دچار خلأ عاطفی هستند، چون عدالت جنسیتی در آن رعایت نشده است. آسیب دیگری که در این خانواده‌ها هست این است که ما وقتی به نظام خانواده نگاه می‌کنیم برای مرد و زن هر کدام کارکردهایی تعریف شده است، در خانواده موفق اعضای خانواده، اعم از همسر و فرزندان با یکدیگر مشارکت می‌کنند و همه نسبت به امور خانه احساس مسئولیت می‌کنند. مرد باید مانند یک نگهبان از جسم و روح همسرش مراقبت کند. خانم‌ها اگر در معرض آسیب‌های روحی قرار بگیرند به راحتی جبران نمی‌شود، چون خانم‌ها جنسشان لطیف و ریحانه‌ای است و به راحتی دچار آسیب می‌شوند. اگر مدیریت نظام خانواده بهم بریزد، جایگاه مرد هم تضعیف می‌شود و دیگر فرزندان حرف شنوی از پدر نخواهند داشت و این خود آسیب بزرگیست.
تاکنون نظری ثبت نشده است