display result search
- 167
- 1000
- 1000
- 1000
نماز، سکوی پرواز، جلسه هفتم
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "نماز، سکوی پرواز _ تأخیر در نماز، محرومیت از شفاعت پیامبر"، جلسه هفتم، سال 1387
خداوند امر کرده است که نماز را به پا دارید، اگر انسان بخواهد موفق باشد باید به عظمت گوینده توجه کند و بداند که چه کسی دارد با او سخن می‌گوید. چون خداوند تعالی به همه ما محبت بی‌نهایت دارد، چون ما بندگان او هستیم و خداوند بااین حجم از محبتی که نسبت به ما دارد، این احکام را برای ما وضع کرده است. یعنی باطن تمام احکام، دوستی خداوند با بنده‌هایش است. اگر ما موفق به درک این مسئله نشویم در هنگام قرائت قرآن فهمی نخواهیم داشت. شیطان هم خیلی تلاش می‌کند که این مسئله را از ما بپوشاند و ما همیشه نسبت به این مسئله غافل بمانیم. اگر توجه به این مسئله نباشد انسان در مسیر سیر و سلوک شکست می‌خورد. در قرآن می‌فرماید: برای خدا خاضعانه به پا خیزید و این خیلی مهم است، یعنی توجه انسان به نمازش و مراقبت بر آن تا چیزی او را از نماز به خود سرگرم مشغول ندارد. انسان باید با نشاط و شادابی نماز بخواند، نه از روی بی‌حالی و کسالت. در روایتی از پیامبر داریم که ایشان می‌فرمایند: در قیامت شفاعت من به کسی که نمازش را به تاخیر می‌اندازد نمی‌رسد. کسی که نماز اول وقتش را به تاخیر می‌اندازد خیلی عملش قبیح است و حتی به قدری که از شفاعت پیامبر محروم می‌شود. رحمت و شفاعت در نماز اول وقت است. تنبلی و کسالت‌ها انسان را جهنمی می‌کند. در روایتی دیگر پیامبر اکرم فرمودند: بیشترین چیزی که بر امت خود می‌ترسم، تأخیر در نماز اول وقت است، چون این تأخیر منجر به عدم شفاعت می شود. ادب در مقابل پروردگار همین است که مراقب وقت نماز باشیم و به تأخیر نیندازیم. تعجیل و تأخیر در هر دو در نماز خوب نیست. پیامبر در کلام دیگر می‌فرمایند: هر وقت خداوند می‌خواهد یک بلایی را از آسمان بفرستد چند نفری ایمن هستند، یکی اهل قرآن، یعنی کسانی که با قرآن انس دارند. دوم کسانی که مراقب وقت نمازشان هستند و سوم کسانی که اهل آبادانی و ساختن مساجد هستند.
خداوند امر کرده است که نماز را به پا دارید، اگر انسان بخواهد موفق باشد باید به عظمت گوینده توجه کند و بداند که چه کسی دارد با او سخن می‌گوید. چون خداوند تعالی به همه ما محبت بی‌نهایت دارد، چون ما بندگان او هستیم و خداوند بااین حجم از محبتی که نسبت به ما دارد، این احکام را برای ما وضع کرده است. یعنی باطن تمام احکام، دوستی خداوند با بنده‌هایش است. اگر ما موفق به درک این مسئله نشویم در هنگام قرائت قرآن فهمی نخواهیم داشت. شیطان هم خیلی تلاش می‌کند که این مسئله را از ما بپوشاند و ما همیشه نسبت به این مسئله غافل بمانیم. اگر توجه به این مسئله نباشد انسان در مسیر سیر و سلوک شکست می‌خورد. در قرآن می‌فرماید: برای خدا خاضعانه به پا خیزید و این خیلی مهم است، یعنی توجه انسان به نمازش و مراقبت بر آن تا چیزی او را از نماز به خود سرگرم مشغول ندارد. انسان باید با نشاط و شادابی نماز بخواند، نه از روی بی‌حالی و کسالت. در روایتی از پیامبر داریم که ایشان می‌فرمایند: در قیامت شفاعت من به کسی که نمازش را به تاخیر می‌اندازد نمی‌رسد. کسی که نماز اول وقتش را به تاخیر می‌اندازد خیلی عملش قبیح است و حتی به قدری که از شفاعت پیامبر محروم می‌شود. رحمت و شفاعت در نماز اول وقت است. تنبلی و کسالت‌ها انسان را جهنمی می‌کند. در روایتی دیگر پیامبر اکرم فرمودند: بیشترین چیزی که بر امت خود می‌ترسم، تأخیر در نماز اول وقت است، چون این تأخیر منجر به عدم شفاعت می شود. ادب در مقابل پروردگار همین است که مراقب وقت نماز باشیم و به تأخیر نیندازیم. تعجیل و تأخیر در هر دو در نماز خوب نیست. پیامبر در کلام دیگر می‌فرمایند: هر وقت خداوند می‌خواهد یک بلایی را از آسمان بفرستد چند نفری ایمن هستند، یکی اهل قرآن، یعنی کسانی که با قرآن انس دارند. دوم کسانی که مراقب وقت نمازشان هستند و سوم کسانی که اهل آبادانی و ساختن مساجد هستند.
تاکنون نظری ثبت نشده است