display result search
سخنرانی آیت الله محمدعلی جاودان با موضوع «خودتان را محاسبه کنید»، سال 1396
یک دستوری فرموده اند، اسمش را گذاشته اند محاسبه. دستور ائمه به ماست که خودتان را محاسبه کنید، اعمال تان را. این را معمول و رسم بود که اینهایی که تازه می خواستند این کار را انجام بدهند، شب می نشستند از صبحی که از خواب برخاسته بود را می نوشت که چکار کردم. مثلا فرض کن نیم ساعت نشستیم با هم کلاسم صحبت کردیم، صحبت مان هم این بود. صحبت درست بود، نادرست بود، بیهوده بود. مفید بود. مثلا غذا کجا خوردم. نمازم را کی خواندم. این مقدمه می‌شد برای یک چیزی و آن چیز این بود که آدم مراقبه پیدا بکند. مراقبه پیدا کند یعنی خودش با خودش. دیگر نه لازم است ثبتش کنیم، نه بنویسیم. اگر آدم به جایی می رسید که بتواند مراقبه داشته باشد، یعنی هرکاری می خواهد بکند، حساب کند، بکند. حساب کند، بکند. این خیلی است. هرکاری می کند، حساب کند، بکند. با این آدم به یک چیز تازه ای می‌رسید و آن این بود که آدم صاحب اراده می‌شد. حوادث او را نمی‌برد. او تعیین می‌کرد که چه کند. حوادث هم پیش می‌آید، باز هم او تعیین می‌کند که در برابر این حادثه چه کنم. اگر آدم به اینجا برسد، به دریچه نجات رسیده است. یک فرمایشی مرحوم امام در کتاب چهل حدیث از استادشان مرحوم آیت الله شاه آبادی نقل می‌کنند. می‌فرمایند فرق انسان و سایر جانداران در این است که انسان صاحب اراده است.
یک دستوری فرموده اند، اسمش را گذاشته اند محاسبه. دستور ائمه به ماست که خودتان را محاسبه کنید، اعمال تان را. این را معمول و رسم بود که اینهایی که تازه می خواستند این کار را انجام بدهند، شب می نشستند از صبحی که از خواب برخاسته بود را می نوشت که چکار کردم. مثلا فرض کن نیم ساعت نشستیم با هم کلاسم صحبت کردیم، صحبت مان هم این بود. صحبت درست بود، نادرست بود، بیهوده بود. مفید بود. مثلا غذا کجا خوردم. نمازم را کی خواندم. این مقدمه می‌شد برای یک چیزی و آن چیز این بود که آدم مراقبه پیدا بکند. مراقبه پیدا کند یعنی خودش با خودش. دیگر نه لازم است ثبتش کنیم، نه بنویسیم. اگر آدم به جایی می رسید که بتواند مراقبه داشته باشد، یعنی هرکاری می خواهد بکند، حساب کند، بکند. حساب کند، بکند. این خیلی است. هرکاری می کند، حساب کند، بکند. با این آدم به یک چیز تازه ای می‌رسید و آن این بود که آدم صاحب اراده می‌شد. حوادث او را نمی‌برد. او تعیین می‌کرد که چه کند. حوادث هم پیش می‌آید، باز هم او تعیین می‌کند که در برابر این حادثه چه کنم. اگر آدم به اینجا برسد، به دریچه نجات رسیده است. یک فرمایشی مرحوم امام در کتاب چهل حدیث از استادشان مرحوم آیت الله شاه آبادی نقل می‌کنند. می‌فرمایند فرق انسان و سایر جانداران در این است که انسان صاحب اراده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است