display result search
سخنرانی حجت الاسلام حبیب الله فرحزاد با موضوع «خدایا مرا با عقوبت و کیفرت ادب نکن»، سال 1402
قتل‌عام چند هزار زن و کودک فلسطینی و ویران‌سازی بیمارستان‌ها، معابد، خانه‌ها و بستن آب و غذا به روی مردم بی‌دفاع، اوج نسل‌کشی است.
در دعای ابوحمزه ثمالی می‌خوانیم؛ «إِلهِی لَاتُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِک»، خدایا مرا با عقوبت و کیفرت ادب نکن؛ چرا که این نوع ادب‌کردن برای انسان‌های وحشی و حیوان‌صفتی است که روح پذیرش را ازدست‌داده‌اند.
خداوند متعال برخی را با تازیانه عقوبت و کیفر اعمال تنبیه و کسانی که وجدانی بیدار دارند را با موعظه، نصیحت و تذکر متنبه می‌سازد. کسی که در وجودش رذائل نفوذ کرده باشد، بدون زور و تازیانه کیفر اعمال آدم نمی‌شود؛ خداوند متعال انسان‌های بد چموش را با عقوبت تنبیه می‌کند.
امام صادق علیه‌السلام می فرماید: «إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ أدَّبَ نَبِیَّهُ على مَحَبَّتِهِ». ذات اقدس الهی پیامبرش را بر مهر و محبّت خویش تربیت نمود. خداوند کسی را که دوست داشته باشد با محبت و لطف خود تربیت می‌کند؛ چرا که انسان‌های عاقل، باوجدان و باتقوا از روح پذیرش برخوردارند.
پذیرش مهم‌ترین رویه انسان‌های باوجدان در مقابل آزمون‌ها است. حضرت آدم با خوردن گندم و شیطان با عدم سجده، بر خود ظلم کردند که حضرت آدم باتوجه به روح پذیرشش رویه توبه را در پیش گرفت و تکبر ابلیس مانعی بزرگ برای شکل‌گیری روحیه پذیرش در او شد.
در حجم وصف‌ناپذیر پرونده‌های حقوقی کشور دقت کنید. حداکثر یکی از دو طرف حق می‌گوید و برخی ذی حق هستند و برخی نیز زیاده‌خواه و نابحق. اگر انسان در تمام فرازها و مراحل زندگی‌اش در مسیر خود راه برود، قطعاً تزاحم و تصادفی شکل نخواهد گرفت.
امام باقر علیه‌السلام می فرماید: «و اللّه، ما یَنْجو مِن الذَّنْبِ إلاّ مَن أقَرَّ بهِ» کسی که نزد بارگاه الهی به گناه خود اقرار کند، به رهایی دست خواهد یافت. اقرار به گناه نزد نفس و پیشگاه خداوند متعال ادب بزرگی است که انسان را در مسیر توبه قرار می‌دهد؛ تکبر و غرور بزرگ‌ترین صفت شیطانی در مقابل تجلی روح پذیرش و قرار به گناه است.
قتل‌عام چند هزار زن و کودک فلسطینی و ویران‌سازی بیمارستان‌ها، معابد، خانه‌ها و بستن آب و غذا به روی مردم بی‌دفاع، اوج نسل‌کشی است.
در دعای ابوحمزه ثمالی می‌خوانیم؛ «إِلهِی لَاتُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِک»، خدایا مرا با عقوبت و کیفرت ادب نکن؛ چرا که این نوع ادب‌کردن برای انسان‌های وحشی و حیوان‌صفتی است که روح پذیرش را ازدست‌داده‌اند.
خداوند متعال برخی را با تازیانه عقوبت و کیفر اعمال تنبیه و کسانی که وجدانی بیدار دارند را با موعظه، نصیحت و تذکر متنبه می‌سازد. کسی که در وجودش رذائل نفوذ کرده باشد، بدون زور و تازیانه کیفر اعمال آدم نمی‌شود؛ خداوند متعال انسان‌های بد چموش را با عقوبت تنبیه می‌کند.
امام صادق علیه‌السلام می فرماید: «إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ أدَّبَ نَبِیَّهُ على مَحَبَّتِهِ». ذات اقدس الهی پیامبرش را بر مهر و محبّت خویش تربیت نمود. خداوند کسی را که دوست داشته باشد با محبت و لطف خود تربیت می‌کند؛ چرا که انسان‌های عاقل، باوجدان و باتقوا از روح پذیرش برخوردارند.
پذیرش مهم‌ترین رویه انسان‌های باوجدان در مقابل آزمون‌ها است. حضرت آدم با خوردن گندم و شیطان با عدم سجده، بر خود ظلم کردند که حضرت آدم باتوجه به روح پذیرشش رویه توبه را در پیش گرفت و تکبر ابلیس مانعی بزرگ برای شکل‌گیری روحیه پذیرش در او شد.
در حجم وصف‌ناپذیر پرونده‌های حقوقی کشور دقت کنید. حداکثر یکی از دو طرف حق می‌گوید و برخی ذی حق هستند و برخی نیز زیاده‌خواه و نابحق. اگر انسان در تمام فرازها و مراحل زندگی‌اش در مسیر خود راه برود، قطعاً تزاحم و تصادفی شکل نخواهد گرفت.
امام باقر علیه‌السلام می فرماید: «و اللّه، ما یَنْجو مِن الذَّنْبِ إلاّ مَن أقَرَّ بهِ» کسی که نزد بارگاه الهی به گناه خود اقرار کند، به رهایی دست خواهد یافت. اقرار به گناه نزد نفس و پیشگاه خداوند متعال ادب بزرگی است که انسان را در مسیر توبه قرار می‌دهد؛ تکبر و غرور بزرگ‌ترین صفت شیطانی در مقابل تجلی روح پذیرش و قرار به گناه است.
تاکنون نظری ثبت نشده است