display result search
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "تربیت فرزند"، جلسه اول
ما گاهی اوقات تربیت را به عنوان تربیت کودک می‌بینیم و گاهی تربیت فرزند که با هم متفاوت هستند. ما گاهی تربیت را روی فرزند خودمان اعمال می‌کنیم ولی گاهی اوقات ممکن است ما فرزندی هم نداشته باشیم اما تربیت را می‌آموزیم تا روی کودکان اعمال کنیم و برخورد با کودکان را بدانیم. در هر حال ما به عنوان پدر و مادر، در این دنیا رسالتی داریم و لازم است که فنون تربیت را بیاموزیم. اما گاهی اوقات به عنوان یک انسان هستیم و به عنوان یک انسان لازم است که برای برخورد با کودکان تربیت را بیاموزیم. ما وقتی صحبت از تربیت می‌کنیم یعنی اینکه ما قائل هستیم به اینکه نوع رفتار یک شخص در شخص دیگر اثر می‌گذارد. اولین عامل موثر در رفتار، احساس ماست. در تربیت فرزندان این نکته به صورت احساس است. احساس انسان به کسی هم تابع احساس انسان به دیگران است. انسان نسبت به خودش حبّ ذات دارد. اگر مهر مادری و مهر پدری نباشد، هیچ فرزندی بزرگ نمی‌شود. این مهر و محبت باید باشد تا والدین حوصله کنند فرزندشان را بزرگ کنند. هر چقدر این مهر و محبت بین والدین و فرزندان شدت پیدا کند، نوع رفتار ما هم با فرزندانمان فرق می‌کند.
دومین عامل نگاه و ارزیابی میزان بقای خود و دیگران است. احساس همیشه تابع نگاه است. نگاه ما هم نگاهی احتمالی است ولی عقل می‌گوید باید به نگاه احتمالی هم توجه کنیم. در امر ازدواج نوع نگاه و تصمیم افراد برای زندگی تاثیرگذار است. والدین در پنج چیز فرزندشان اثرگذار هستند؛ یکی زیبایی. دوم، دین فرزند. سوم، هوش فرزند. چهارم، اخلاق کودک. پنجم، در عقل کودک تاثیر می‌گذارند. ما به عنوان والدین در آخرت بابت نوع تربیتی که بر روی فرزندمان اعمال کردیم مورد سوال قرار می‌گیریم.
ما گاهی اوقات تربیت را به عنوان تربیت کودک می‌بینیم و گاهی تربیت فرزند که با هم متفاوت هستند. ما گاهی تربیت را روی فرزند خودمان اعمال می‌کنیم ولی گاهی اوقات ممکن است ما فرزندی هم نداشته باشیم اما تربیت را می‌آموزیم تا روی کودکان اعمال کنیم و برخورد با کودکان را بدانیم. در هر حال ما به عنوان پدر و مادر، در این دنیا رسالتی داریم و لازم است که فنون تربیت را بیاموزیم. اما گاهی اوقات به عنوان یک انسان هستیم و به عنوان یک انسان لازم است که برای برخورد با کودکان تربیت را بیاموزیم. ما وقتی صحبت از تربیت می‌کنیم یعنی اینکه ما قائل هستیم به اینکه نوع رفتار یک شخص در شخص دیگر اثر می‌گذارد. اولین عامل موثر در رفتار، احساس ماست. در تربیت فرزندان این نکته به صورت احساس است. احساس انسان به کسی هم تابع احساس انسان به دیگران است. انسان نسبت به خودش حبّ ذات دارد. اگر مهر مادری و مهر پدری نباشد، هیچ فرزندی بزرگ نمی‌شود. این مهر و محبت باید باشد تا والدین حوصله کنند فرزندشان را بزرگ کنند. هر چقدر این مهر و محبت بین والدین و فرزندان شدت پیدا کند، نوع رفتار ما هم با فرزندانمان فرق می‌کند.
دومین عامل نگاه و ارزیابی میزان بقای خود و دیگران است. احساس همیشه تابع نگاه است. نگاه ما هم نگاهی احتمالی است ولی عقل می‌گوید باید به نگاه احتمالی هم توجه کنیم. در امر ازدواج نوع نگاه و تصمیم افراد برای زندگی تاثیرگذار است. والدین در پنج چیز فرزندشان اثرگذار هستند؛ یکی زیبایی. دوم، دین فرزند. سوم، هوش فرزند. چهارم، اخلاق کودک. پنجم، در عقل کودک تاثیر می‌گذارند. ما به عنوان والدین در آخرت بابت نوع تربیتی که بر روی فرزندمان اعمال کردیم مورد سوال قرار می‌گیریم.
تاکنون نظری ثبت نشده است