display result search
- 365
- 1000
- 1000
- 1000
دین برنامه‌ای هیجان‌انگیز برای زندگی مسابقه‌ای، جلسه نهم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "دین برنامه‌ای هیجان‌انگیز برای زندگی مسابقه‌ای"، جلسه نهم، سال 1402
انسان زندگی خودش را با مسابقه شروع می‌کند و می‌بینیم که مسابقه دادن و رقابت موجب حسادت و عداوت می‌شود. اما در کودکان کینه و عداوتی وجود ندارد. در مسابقه نباید حسادت و عداوت باشد و رقابت نباید حذف شود. وقتی رقابت را در امور خوب حذف کنیم رقابت در امور بد در رفتار انسان ادامه پیدا می‌کند. انسان هرگز دست از رقابت بر نمی‌دارد، انسان ذاتاً دوست دارد که همیشه برتر از دیگران باشد. انسان نمی‌تواند روحیه رقابتی را در خودش از بین ببرد، ولی چه بهتر حالا که ما اهل مسابقه هستیم در امور خیر با دیگران مسابقه بدهیم. خداوند انسان‌ها را آفرید تا ببیند چه کسی برتر است. در این مسابقه امتیازها پنهان است و جایزه‌ها هم پنهان است. گاهی اوقات اصلاً انسان متوجه نمی‌شود که جایزه برده است. ما باید تلاش کنیم تا مشکلات موجود در مسیر رقابت را برطرف کنیم. ما اگر اهل مسابقه نباشیم، دین و معنویت را در ذهن دیگران خراب می‌کنیم. آدم‌های فهمیده در اخلاص با هم مسابقه می‌گذارند و اخلاص یک امر پنهان است. مسابقه گذاشتن در دینداری و معنویت سبب جذابیت آنها می‌شود. انفعالی و حداقلی به سراغ معنویت رفتن موجب کسالت دیگران نسبت به دین می‌شود. اما اگر با اشتیاق برویم سراغ معنویت موجب جذابیت دین و معنویت می‌شویم. مسجد میدان مسابقه است، یعنی میدان بروز شوق رسیدن به بالاترین درجات است. فضای فعلی بسیاری از مساجد مسابقه‌ای نیست. در مسابقه به دنبال درجات بالاتر بهشت هستیم. دین کسی که اهل مسابقه نیست جذاب نیست. نماز شب؛ محل تمرین و آماده شدن برای مسابقه است. دعا برای فرزندان برای اینکه اهل مسابقه شوند خیلی مهم است. اگر مسابقه‌ای دینداری نکنیم، با اشتیاق دینداری نخواهیم کرد. دین مسابقه‌ای، برنامه‌ای با نشاط برای زندگی است. مسابقه برای دنیا در روایات نکوهیده شده است.
انسان زندگی خودش را با مسابقه شروع می‌کند و می‌بینیم که مسابقه دادن و رقابت موجب حسادت و عداوت می‌شود. اما در کودکان کینه و عداوتی وجود ندارد. در مسابقه نباید حسادت و عداوت باشد و رقابت نباید حذف شود. وقتی رقابت را در امور خوب حذف کنیم رقابت در امور بد در رفتار انسان ادامه پیدا می‌کند. انسان هرگز دست از رقابت بر نمی‌دارد، انسان ذاتاً دوست دارد که همیشه برتر از دیگران باشد. انسان نمی‌تواند روحیه رقابتی را در خودش از بین ببرد، ولی چه بهتر حالا که ما اهل مسابقه هستیم در امور خیر با دیگران مسابقه بدهیم. خداوند انسان‌ها را آفرید تا ببیند چه کسی برتر است. در این مسابقه امتیازها پنهان است و جایزه‌ها هم پنهان است. گاهی اوقات اصلاً انسان متوجه نمی‌شود که جایزه برده است. ما باید تلاش کنیم تا مشکلات موجود در مسیر رقابت را برطرف کنیم. ما اگر اهل مسابقه نباشیم، دین و معنویت را در ذهن دیگران خراب می‌کنیم. آدم‌های فهمیده در اخلاص با هم مسابقه می‌گذارند و اخلاص یک امر پنهان است. مسابقه گذاشتن در دینداری و معنویت سبب جذابیت آنها می‌شود. انفعالی و حداقلی به سراغ معنویت رفتن موجب کسالت دیگران نسبت به دین می‌شود. اما اگر با اشتیاق برویم سراغ معنویت موجب جذابیت دین و معنویت می‌شویم. مسجد میدان مسابقه است، یعنی میدان بروز شوق رسیدن به بالاترین درجات است. فضای فعلی بسیاری از مساجد مسابقه‌ای نیست. در مسابقه به دنبال درجات بالاتر بهشت هستیم. دین کسی که اهل مسابقه نیست جذاب نیست. نماز شب؛ محل تمرین و آماده شدن برای مسابقه است. دعا برای فرزندان برای اینکه اهل مسابقه شوند خیلی مهم است. اگر مسابقه‌ای دینداری نکنیم، با اشتیاق دینداری نخواهیم کرد. دین مسابقه‌ای، برنامه‌ای با نشاط برای زندگی است. مسابقه برای دنیا در روایات نکوهیده شده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است