display result search
- 437
- 1000
- 1000
- 1000
سیره عبادی امام صادق علیه‌السلام
سخنرانی حجت الاسلام سیدجواد بهشتی با موضوع «سیره عبادی امام صادق علیه‌السلام»، سال 1398
رهبران آسمانی دنبال مأموریت اصلی هستند که بندگی خداست. فلسفه خلقت به کمال رسیدن انسان است و انسان هم در سایه بندگی خدا به آن نقطه می‌رسد. بهترین عبادت کنندگان انبیاء بودند و بعد از انبیاء، اوصیاء، لذا اگر بخواهیم الگوهای برتر در زمینه عبادت و نماز را بگوییم همین شخصیت‌ها هستند. با این جمله شروع می‌کنیم که رهبر یکی از فرق مسلمان، مالکی‌ها پیرو او هستند، چند سال شاگردی امام صادق علیه السلام را کرده است. یکی از توصیفاتش از امام صادق این است که «وَ قَدْ کُنْتُ أَخْتَلِفُ إِلَیْهِ زَمَاناً» زمانی به خانه امام صادق در رفت و آمد بودم، او را در یکی از این سه حال می‌دیدم، «فَمَا کُنْتُ أَرَاهُ إِلَّا عَلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ إِمَّا مُصَلِّیاً» یا نماز می‌خواند، «وَ إِمَّا صَامِتاً» یا در حال سکوت بود که سکوت ائمه هم با تفکر همراه است. «وَ إِمَّا یَقْرَأُ الْقُرْآنَ» یا قرآن می‌خواند. نماز خواندن با قرآن خواندن ائمه با ما خیلی متفاوت بوده است. مثل گرسنگی که نیاز به غذا دارد یا تشنه‌ای که به دنبال آب می‌گردد، اگر نمی‌رسید، واقعاً پر پر می‌شدند. گاهی نماز ما دیر می‌شود یا قضا می‌شود اینقدر غصه نمی‌خوریم. آنها دنبال این رابطه بودند، حیات و خوشبختی خودشان را رد پرتو این رابطه می‌دانستند. امام صادق فرمود: پدرم شخصی کثیر الذکر بود. از کودکی در خانه‌ای بزرگ شدیم که پدرم بچه‌ها را صدا می‌زد و ما را به تلاوت قرآن و نماز خواندن تشویق می کرد. از این خاطره معلوم می‌شود که نمی‌شود کسی ناگهانی اهل نماز باشد. یعنی طی فرایندی باید رخ بدهد، نمی‌شود آمپولی را درست کنیم و تزریق کنیم تا کسی اهل نماز شود.
در یک فضایی باید بچه‌های ما در کودکی که شخصیتشان شکل می‌گیرد، هرچه به سمت تولد برویم حساس‌تر، فکر نکنیم هفت سالگی، نه سالگی و دوازده سالگی، نه از همان دوران جنینی، شخصیت آنها شکل می‌گیرد. از زمان خواستگاری، نه از نه سالگی و هفت سالگی و پنج سالگی و سه سالگی، از وقتی که پسری می‌خواهد دختری را برای زندگی انتخاب کند، یا دختری، پسری را انتخاب کند باید به نماز او فکر کند. این را حدیث می‌گوید. اگر آنجا فکر کرد، در آینده فرزندانی که خدا به آنها داد، در دامان پدر و مادری که دغدغه نماز دارند پرورش پیدا می‌کند و اهل نماز می‌شود. مراحلی دارد که عرض خواهیم کرد. امام صادق علیه السلام اشاره می‌کند که در کودکی پدر ما به نماز ما اهمیت می‌داد.
امام صادق علیه السلام طبق حدیثی فرمودند: خداوند به موسی بن عمران پیغام داد که آیا می‌دانی را تو را برگزیدم؟ کلمه «اصطفاء» در قرآن زیاد آمده است. «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً» کسانی را قرآن اسم می‌برد که خدا اینها را سوا کرده است. در احادیثی دارد که برایشان پیغام داده، برای حضرت ابراهیم، برای حضرت موسی بن عمران، می‌دانی چرا شما را سوا کردم؟ موسی بن عمران پاسخ داد: پروردگارا، خودتان بفرمایید، خداوند فرمود: زیرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بی‌نظیر بود. هرگاه به نماز می‌ایستادی گونه‌های خود را به خاک می‌نهادی.
رهبران آسمانی دنبال مأموریت اصلی هستند که بندگی خداست. فلسفه خلقت به کمال رسیدن انسان است و انسان هم در سایه بندگی خدا به آن نقطه می‌رسد. بهترین عبادت کنندگان انبیاء بودند و بعد از انبیاء، اوصیاء، لذا اگر بخواهیم الگوهای برتر در زمینه عبادت و نماز را بگوییم همین شخصیت‌ها هستند. با این جمله شروع می‌کنیم که رهبر یکی از فرق مسلمان، مالکی‌ها پیرو او هستند، چند سال شاگردی امام صادق علیه السلام را کرده است. یکی از توصیفاتش از امام صادق این است که «وَ قَدْ کُنْتُ أَخْتَلِفُ إِلَیْهِ زَمَاناً» زمانی به خانه امام صادق در رفت و آمد بودم، او را در یکی از این سه حال می‌دیدم، «فَمَا کُنْتُ أَرَاهُ إِلَّا عَلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ إِمَّا مُصَلِّیاً» یا نماز می‌خواند، «وَ إِمَّا صَامِتاً» یا در حال سکوت بود که سکوت ائمه هم با تفکر همراه است. «وَ إِمَّا یَقْرَأُ الْقُرْآنَ» یا قرآن می‌خواند. نماز خواندن با قرآن خواندن ائمه با ما خیلی متفاوت بوده است. مثل گرسنگی که نیاز به غذا دارد یا تشنه‌ای که به دنبال آب می‌گردد، اگر نمی‌رسید، واقعاً پر پر می‌شدند. گاهی نماز ما دیر می‌شود یا قضا می‌شود اینقدر غصه نمی‌خوریم. آنها دنبال این رابطه بودند، حیات و خوشبختی خودشان را رد پرتو این رابطه می‌دانستند. امام صادق فرمود: پدرم شخصی کثیر الذکر بود. از کودکی در خانه‌ای بزرگ شدیم که پدرم بچه‌ها را صدا می‌زد و ما را به تلاوت قرآن و نماز خواندن تشویق می کرد. از این خاطره معلوم می‌شود که نمی‌شود کسی ناگهانی اهل نماز باشد. یعنی طی فرایندی باید رخ بدهد، نمی‌شود آمپولی را درست کنیم و تزریق کنیم تا کسی اهل نماز شود.
در یک فضایی باید بچه‌های ما در کودکی که شخصیتشان شکل می‌گیرد، هرچه به سمت تولد برویم حساس‌تر، فکر نکنیم هفت سالگی، نه سالگی و دوازده سالگی، نه از همان دوران جنینی، شخصیت آنها شکل می‌گیرد. از زمان خواستگاری، نه از نه سالگی و هفت سالگی و پنج سالگی و سه سالگی، از وقتی که پسری می‌خواهد دختری را برای زندگی انتخاب کند، یا دختری، پسری را انتخاب کند باید به نماز او فکر کند. این را حدیث می‌گوید. اگر آنجا فکر کرد، در آینده فرزندانی که خدا به آنها داد، در دامان پدر و مادری که دغدغه نماز دارند پرورش پیدا می‌کند و اهل نماز می‌شود. مراحلی دارد که عرض خواهیم کرد. امام صادق علیه السلام اشاره می‌کند که در کودکی پدر ما به نماز ما اهمیت می‌داد.
امام صادق علیه السلام طبق حدیثی فرمودند: خداوند به موسی بن عمران پیغام داد که آیا می‌دانی را تو را برگزیدم؟ کلمه «اصطفاء» در قرآن زیاد آمده است. «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً» کسانی را قرآن اسم می‌برد که خدا اینها را سوا کرده است. در احادیثی دارد که برایشان پیغام داده، برای حضرت ابراهیم، برای حضرت موسی بن عمران، می‌دانی چرا شما را سوا کردم؟ موسی بن عمران پاسخ داد: پروردگارا، خودتان بفرمایید، خداوند فرمود: زیرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بی‌نظیر بود. هرگاه به نماز می‌ایستادی گونه‌های خود را به خاک می‌نهادی.
تاکنون نظری ثبت نشده است