display result search
- 956
- 1000
- 1000
- 1000
عالم حیات و عالم موت، جلسه دوم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «عالم حیات و عالم موت»، جلسه دوم، سال 1402
«یوم ندعوا کل اناس بامامهم فاما من اوتی کتابه بیمینه فاوئلک یقرئون کتابهم ولا یظلمون فتیلا من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخره اعمی و اضل سبیلا»
از آیات نورانی قرآن استفاده می شود که ما دو امامت کلی در عالم داریم یکی امامت ائمه ای که یهدون بامرنا مأموریت آنها هدایت امت هاست. اینها را در وادی نور و در وادی بندگی خدای متعال سیر می دهند به امرنا، امر الهی هم در دست آنهاست با این امر امت را پیش می برند و یک ائمه ای هم هستند که یدعون الی النار به تعبیر قرآن مردم را دعوت به آتش می کنند
ذیل این دو تا امام دو امت شکل می گیرد دو تا جامعه ساخته می شود دو تا عالم به وجود می آید ذیل این دو امام که محور این دو عالم هم خود این دو امام اند. یک عالم به تعبیر قرآن عالم نور است دیگری عالم ظلمت، یکی عالم بصیرت و بینایی است یعنی عالم اعمایه و کوری است. اگر کسی در این عالم با ائمه هدی بود در عالم بصیرت است پرده ها کنار می رود اهل بصیرت می شود که این را حالا عرض می کنم و اگر در این عالم بود آن عالم، عالم عمایه و کوری است حجاب ها می افتد همه کورند همه نابینا هستند یکی عالم هدایت است دیگری عالم ضلال است. یکی به تعبیر نورانی قرآن عالم موت است و عالم حیات است. اهل یک عالم آن عالمی که با امام هدی به وجود می آید ذیل این امام شکل می گیرد عالمی است سراسر حیات دارالحیوان است به تعبیر قرآن عالمی است که ذیل ائمه ضلال و ائمه ای که یدعون الی النار شکل می گیرد سراسر آن عالم موت است این تعبیر نورانی قرآن در سوره مبارکه فاطر در خدمتتان هست خدای متعال مقایسه می کند این عالم ها را با هم می فرماید و ما یستوی الاعمی والبصیر آدم بینا و نابینا یکسان نیستند حالا این بصیرت و بینایی در این دنیا این هم خودش یک امکانی است یک عده ای از این امکان محروم اند عالم امتحان است این مهم نیست ممکن است خدای متعال این را به نحوی جبران کند برایشان و جبران هم می کند ناظر به یک عمایه و بصیرت دیگری است آن چه ما در این دنیا می بینیم مثل هاست. این مثلها یک حقایقی پشت سرشان هست. اهل بصیرت آنهایی که اهل عبرت اند از این مثل ها منتقل می شوند به آن حقیقت ها آن حقیقت ها را می فهمند.
و ما یستوی الاعمی والبصیر آدم ها دو دسته اند یک عده اعمی هستند یک عده بصیرند یک عده نشستند به حسب ظاهر چشم دارند می بینند می خوانند این مقصود نیست. این دو تا با هم یکسان نیستند و ما یستوی الاعمی والبصیر ولا الظلمات ولا النور آدم بینا و آدم نابینا یکی نیست خود آدم ها، آدم ها متفاوت اند یکی بصیر است یکی نابیناست. آدم هایی که در این عالم با امام حق راه می روند بصیر می شوند حالا قرآن توضیح داده چرا، آدم هایی که در آن عالم با امام باطل راه می روند آنها دچار عمایه و کوری می شوند این تفاوت خود آدم هاست تفاوت عالمشان چی است و ما یستوی الاعمی والبصیر و لا الظلمات و لا النور عالمشان عالم ظلمات است یکی عالم نور است.
آدم نابینا در وادی ظلمات آدم بینا در عالم نور و وادی نور است. که حالا تفصیل این امر در آیه نور و آیه ظلمات در سوره مبارکه نور است که وادی نور را و مراتب این عالم را توضیح می دهد و وادی ظلمات و درکاتش را هم توضیح می دهد پس آدم ها تقسیم می شوند به بصیر و نابینا اعمی و بصیر عالم هم عالم ظلمات و نور است باز هم مقایسه می فرماید قرآن و لا الظل و لا الحرور دو تا عالم است.
«یوم ندعوا کل اناس بامامهم فاما من اوتی کتابه بیمینه فاوئلک یقرئون کتابهم ولا یظلمون فتیلا من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخره اعمی و اضل سبیلا»
از آیات نورانی قرآن استفاده می شود که ما دو امامت کلی در عالم داریم یکی امامت ائمه ای که یهدون بامرنا مأموریت آنها هدایت امت هاست. اینها را در وادی نور و در وادی بندگی خدای متعال سیر می دهند به امرنا، امر الهی هم در دست آنهاست با این امر امت را پیش می برند و یک ائمه ای هم هستند که یدعون الی النار به تعبیر قرآن مردم را دعوت به آتش می کنند
ذیل این دو تا امام دو امت شکل می گیرد دو تا جامعه ساخته می شود دو تا عالم به وجود می آید ذیل این دو امام که محور این دو عالم هم خود این دو امام اند. یک عالم به تعبیر قرآن عالم نور است دیگری عالم ظلمت، یکی عالم بصیرت و بینایی است یعنی عالم اعمایه و کوری است. اگر کسی در این عالم با ائمه هدی بود در عالم بصیرت است پرده ها کنار می رود اهل بصیرت می شود که این را حالا عرض می کنم و اگر در این عالم بود آن عالم، عالم عمایه و کوری است حجاب ها می افتد همه کورند همه نابینا هستند یکی عالم هدایت است دیگری عالم ضلال است. یکی به تعبیر نورانی قرآن عالم موت است و عالم حیات است. اهل یک عالم آن عالمی که با امام هدی به وجود می آید ذیل این امام شکل می گیرد عالمی است سراسر حیات دارالحیوان است به تعبیر قرآن عالمی است که ذیل ائمه ضلال و ائمه ای که یدعون الی النار شکل می گیرد سراسر آن عالم موت است این تعبیر نورانی قرآن در سوره مبارکه فاطر در خدمتتان هست خدای متعال مقایسه می کند این عالم ها را با هم می فرماید و ما یستوی الاعمی والبصیر آدم بینا و نابینا یکسان نیستند حالا این بصیرت و بینایی در این دنیا این هم خودش یک امکانی است یک عده ای از این امکان محروم اند عالم امتحان است این مهم نیست ممکن است خدای متعال این را به نحوی جبران کند برایشان و جبران هم می کند ناظر به یک عمایه و بصیرت دیگری است آن چه ما در این دنیا می بینیم مثل هاست. این مثلها یک حقایقی پشت سرشان هست. اهل بصیرت آنهایی که اهل عبرت اند از این مثل ها منتقل می شوند به آن حقیقت ها آن حقیقت ها را می فهمند.
و ما یستوی الاعمی والبصیر آدم ها دو دسته اند یک عده اعمی هستند یک عده بصیرند یک عده نشستند به حسب ظاهر چشم دارند می بینند می خوانند این مقصود نیست. این دو تا با هم یکسان نیستند و ما یستوی الاعمی والبصیر ولا الظلمات ولا النور آدم بینا و آدم نابینا یکی نیست خود آدم ها، آدم ها متفاوت اند یکی بصیر است یکی نابیناست. آدم هایی که در این عالم با امام حق راه می روند بصیر می شوند حالا قرآن توضیح داده چرا، آدم هایی که در آن عالم با امام باطل راه می روند آنها دچار عمایه و کوری می شوند این تفاوت خود آدم هاست تفاوت عالمشان چی است و ما یستوی الاعمی والبصیر و لا الظلمات و لا النور عالمشان عالم ظلمات است یکی عالم نور است.
آدم نابینا در وادی ظلمات آدم بینا در عالم نور و وادی نور است. که حالا تفصیل این امر در آیه نور و آیه ظلمات در سوره مبارکه نور است که وادی نور را و مراتب این عالم را توضیح می دهد و وادی ظلمات و درکاتش را هم توضیح می دهد پس آدم ها تقسیم می شوند به بصیر و نابینا اعمی و بصیر عالم هم عالم ظلمات و نور است باز هم مقایسه می فرماید قرآن و لا الظل و لا الحرور دو تا عالم است.
تاکنون نظری ثبت نشده است