display result search
- 147
- 1000
- 1000
- 1000
مقام محمود،مقامی سازگار با ذات انسان، جلسه پنجم
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "مقام محمود، مقامی سازگار با ذات انسان".
بحثمان در مقام محمود رسید به اینجا که مقامی که خداوند برای ما دوست دارد یک مقام حقیقی و متناسب با شخصیت و هدف خلقت ماست. اساساً وقتی سخن از مقام می‌شود، مقام عبارت است از جایگاهی که در خلقت، انسان احراز می‌کند و قدمی هست که انسان برای رسیدن به هدف خلقتش برمی‌دارد. مقام با توجه به هدف یک شخص مشخص می‌شود، یعنی هدف غایی از خلقت یک موجود اول در نظر گرفته می‌شود، بعد هر چقدر این موجود به آن هدف نزدیک می‌شود گفته می‌شود که دارای مقام است، یعنی مقام باید با ساختار شخصیتی و ذاتی یک موجود سازگاری داشته باشد و هدف از خلقت انسان تقرب به خداست و اینکه اسماء و صفات حق تعالی در انسان تجلی پیدا کند. اگر این هدف مد نظر قرار نگیرد ما خیلی از اوقات سر خودمان را کلاه می‌گذاریم، چون غایت مشخص نیست که ما خودمان را با آن بسنجیم. پس قرار است انسان مثل خدا باشد و خدا می‌فرماید ای بنده من از من به تو سلام باد. این سلام خدا در واقع رساندن انسان به خداست. پس غایت در خلقت ما مانند خدا شدن هست. خداوند هم دوست دارد که ما مثل خودش شویم، برای همین از روح خودش در ما دمیده است. مقام همیشه با هدف سنجیده می‌شود. اگر ما به سمت غایت و هدف نهایی مان حرکت کنیم به مقام نزدیک‌تر می‌شویم. کمالات همیشه به نفع انسان نیست. مقام یعنی تجلی اسم خدا در انسان، و به معنای شبیه خدا شدن هست. اگر من حواسم باشد که من باید شبیه خدا شوم دیگر سر خودم را کلاه نمی‌گذارم. زیانکارترین انسان‌ها کسانی هستند که خیال می‌کنند، خیلی آدم حسابی هستند. مقام وقتی محمود و پسندیده است که بین ما و خدا شباهت ایجاد کند. مقام محمود این است که ما برسیم به جایی که هم درجه با امیرالمومنین شویم.
بحثمان در مقام محمود رسید به اینجا که مقامی که خداوند برای ما دوست دارد یک مقام حقیقی و متناسب با شخصیت و هدف خلقت ماست. اساساً وقتی سخن از مقام می‌شود، مقام عبارت است از جایگاهی که در خلقت، انسان احراز می‌کند و قدمی هست که انسان برای رسیدن به هدف خلقتش برمی‌دارد. مقام با توجه به هدف یک شخص مشخص می‌شود، یعنی هدف غایی از خلقت یک موجود اول در نظر گرفته می‌شود، بعد هر چقدر این موجود به آن هدف نزدیک می‌شود گفته می‌شود که دارای مقام است، یعنی مقام باید با ساختار شخصیتی و ذاتی یک موجود سازگاری داشته باشد و هدف از خلقت انسان تقرب به خداست و اینکه اسماء و صفات حق تعالی در انسان تجلی پیدا کند. اگر این هدف مد نظر قرار نگیرد ما خیلی از اوقات سر خودمان را کلاه می‌گذاریم، چون غایت مشخص نیست که ما خودمان را با آن بسنجیم. پس قرار است انسان مثل خدا باشد و خدا می‌فرماید ای بنده من از من به تو سلام باد. این سلام خدا در واقع رساندن انسان به خداست. پس غایت در خلقت ما مانند خدا شدن هست. خداوند هم دوست دارد که ما مثل خودش شویم، برای همین از روح خودش در ما دمیده است. مقام همیشه با هدف سنجیده می‌شود. اگر ما به سمت غایت و هدف نهایی مان حرکت کنیم به مقام نزدیک‌تر می‌شویم. کمالات همیشه به نفع انسان نیست. مقام یعنی تجلی اسم خدا در انسان، و به معنای شبیه خدا شدن هست. اگر من حواسم باشد که من باید شبیه خدا شوم دیگر سر خودم را کلاه نمی‌گذارم. زیانکارترین انسان‌ها کسانی هستند که خیال می‌کنند، خیلی آدم حسابی هستند. مقام وقتی محمود و پسندیده است که بین ما و خدا شباهت ایجاد کند. مقام محمود این است که ما برسیم به جایی که هم درجه با امیرالمومنین شویم.
کاربر مهمان