display result search
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع «اهمیت عید غدیر»، سال 1393
عیدهایی که در اسلام به عنوان عید مطرح شده و به بزرگ داشت آن‌ها به عنوان تعظیم شعایر الهی توصیه شده این‌ها روزهایی هستند و ایامی هستند که یک درب خاص رحمت خدا باز شده است یک اتفاقی در عالم افتاده که آن روز به هر حال زمینه‌ی قرب و وصول بندگان خدا به خدا فراهم است آن روز به عنوان روز عید یعنی عود یعنی عود الی الله برگشت به خدا. همین طوری هر روزی را در دین مقدس اسلام به عنوان عید مطرح نمی‌کنند مثلا سی روز شخص روزه گرفته بندگی کرده ریاضت کشیده مراقبت کرده از خودش احیانا شب زنده داری‌هایی داشته احیا کرده بعضی از شب‌ها را به خصوص شب‌های قدر را ارتباط با قرآن داشته، این سی روز خیلی آمادگی در نفس انسان به وجود می‌آورد آن وقت روز اول شوال را که با توجه به این مقدمات فرد یک رشدی کرده و زمینه‌ی ورودش به ساحت مقدس پروردگار عالم فراهم شده به عنوان عید فطر مطرح می‌کنند یا مثلا فرض کنید حاجی از راه‌های دور و نزدیک رفته مکه مناسک را انجام داده مناسک عظیم احرام و سعی و طواف و وقوف در عرفات و مشعور و منا و بیابان گردی‌هایی را به هر حال سختی کشیدن‌هایی که در آن جا به تناسب خودش دارد تا رجم و تا این که یک آمادگی در نفس‌اش پیدا می‌شود بعد از این مدت دوری از خانواده و بیابان گردی به خاطر خدا و سختی‌هایی را تحمل کردن آن وقت روز دهم ذی الحجه را به عنوان روز عید قربان مطرح می‌کنند چون یک زمینه‌ای و مقدماتی فراهم شده که امروز می‌تواند برای او قرب ایجاد بکند آن روز می‌شود عید چه برای آن کسی که نزدیک است چه آن کسانی که دور هستند
عید غدیر هم که به عنوان عیدالله الاکبر است واقعا حادثه‌ای که اتفاق افتاده حادثه‌ای است که درب خاص رحمت خدا تا قیامت به روی بندگان باز شده است. دربی که شیطان را به فریاد درآورده این روز روز کوچکی نیست فقط یک حادثه‌ی تاریخی نیست که در 18 ذی الحجه سال دهم هجری در یک محلی به نام غدیر خم اتفاق افتاد و مثلا پیغمبر اکرم دست امیرالمومنین علیه السلام را گرفت بلند کرد به عنوان این که بعد از من تو برای مردم این جامعه‌ی آن زمان سرپرست باش و رهبری داشته باش نه خیلی فراتر از این است اصلا پیغمبر اکرم از طرف خداوند متعال ماموریت پیدا کرد که رسالت‌اش را پیوند بزند به جریان امامت که تا قیامت باقی بماند یعنی اگر نبود امامت که دنباله‌ی همان رسالت پیغمبر است که جریان رسالت پیغمبر و دین را به همان شکلی که خود نبی در زمان حیات‌اش بوده ادامه بدهد تا قیامت، رسالت هم از بین می‌رفت رسالت هم ابتر می‌شد.
عیدهایی که در اسلام به عنوان عید مطرح شده و به بزرگ داشت آن‌ها به عنوان تعظیم شعایر الهی توصیه شده این‌ها روزهایی هستند و ایامی هستند که یک درب خاص رحمت خدا باز شده است یک اتفاقی در عالم افتاده که آن روز به هر حال زمینه‌ی قرب و وصول بندگان خدا به خدا فراهم است آن روز به عنوان روز عید یعنی عود یعنی عود الی الله برگشت به خدا. همین طوری هر روزی را در دین مقدس اسلام به عنوان عید مطرح نمی‌کنند مثلا سی روز شخص روزه گرفته بندگی کرده ریاضت کشیده مراقبت کرده از خودش احیانا شب زنده داری‌هایی داشته احیا کرده بعضی از شب‌ها را به خصوص شب‌های قدر را ارتباط با قرآن داشته، این سی روز خیلی آمادگی در نفس انسان به وجود می‌آورد آن وقت روز اول شوال را که با توجه به این مقدمات فرد یک رشدی کرده و زمینه‌ی ورودش به ساحت مقدس پروردگار عالم فراهم شده به عنوان عید فطر مطرح می‌کنند یا مثلا فرض کنید حاجی از راه‌های دور و نزدیک رفته مکه مناسک را انجام داده مناسک عظیم احرام و سعی و طواف و وقوف در عرفات و مشعور و منا و بیابان گردی‌هایی را به هر حال سختی کشیدن‌هایی که در آن جا به تناسب خودش دارد تا رجم و تا این که یک آمادگی در نفس‌اش پیدا می‌شود بعد از این مدت دوری از خانواده و بیابان گردی به خاطر خدا و سختی‌هایی را تحمل کردن آن وقت روز دهم ذی الحجه را به عنوان روز عید قربان مطرح می‌کنند چون یک زمینه‌ای و مقدماتی فراهم شده که امروز می‌تواند برای او قرب ایجاد بکند آن روز می‌شود عید چه برای آن کسی که نزدیک است چه آن کسانی که دور هستند
عید غدیر هم که به عنوان عیدالله الاکبر است واقعا حادثه‌ای که اتفاق افتاده حادثه‌ای است که درب خاص رحمت خدا تا قیامت به روی بندگان باز شده است. دربی که شیطان را به فریاد درآورده این روز روز کوچکی نیست فقط یک حادثه‌ی تاریخی نیست که در 18 ذی الحجه سال دهم هجری در یک محلی به نام غدیر خم اتفاق افتاد و مثلا پیغمبر اکرم دست امیرالمومنین علیه السلام را گرفت بلند کرد به عنوان این که بعد از من تو برای مردم این جامعه‌ی آن زمان سرپرست باش و رهبری داشته باش نه خیلی فراتر از این است اصلا پیغمبر اکرم از طرف خداوند متعال ماموریت پیدا کرد که رسالت‌اش را پیوند بزند به جریان امامت که تا قیامت باقی بماند یعنی اگر نبود امامت که دنباله‌ی همان رسالت پیغمبر است که جریان رسالت پیغمبر و دین را به همان شکلی که خود نبی در زمان حیات‌اش بوده ادامه بدهد تا قیامت، رسالت هم از بین می‌رفت رسالت هم ابتر می‌شد.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
تاکنون نظری ثبت نشده است