display result search
- 669
- 1000
- 1000
- 1000
تقویت اخلاق توحیدی در انسان، جلسه پنجم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید احمد فقیهی با موضوع «تقویت اخلاق توحیدی در انسان»، جلسه پنجم، سال 1402
« اَللّهُمَّ عَرِّفْْنى نَفْسَکَ»
مرحوم علامه طباطبایی در المیزان می فرمایند اساس اخلاق بر توحید، شناخت خدا و ایمان به خداوند است. تا توحید در وجود انسان مستقر نشود، و در کنار توحید، توسل شکل نگیرد اخلاق یک بنایی می شود که محکم و استوار نیست. یک چند روزی انسان در فضائل و رذائل یک کارهایی انجام می دهد و بعد هم با یک بادی انسان می لغزد.
اما اینکه این توحید، چطور در وجود انسان مستقر و پابرجا می شود، غیر از مطالعات، تحقیقات و کارهایی که بالاخره باید انجام بگیرد جداگانه ،قرآن یک روشی دارد که در ادامه به آن اشاره می کنیم. قرآن غیر از اینکه همه چیز در این عالم را ملک خدا می داند ـ «لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرِضْ» خداوند را سلطان عالم هستی نیز می داند. قرآن مکرر هم مالکیت خدا و هم سلطنت خدا را مطرح می فرماید .
منتها این نیز یک امر کلی است. در اخلاق و تربیت گفته می شود که امور کلی خیلی اثرگذار نیست، باید به جزئیات توجه کرد. بنای قرآن بر این است که امور جزئی این عالم را همیشه به خدا نسبت می دهد. قرآن هیچ وقت نمی گوید باران می بارد، میفرماید «هُوَ الِّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً» این توجه را به مردم می دهد که ببینید باران نمی آید، خدای او را ببینید. «هُوَ الَّذِی». برای اینکه ما از این غفلت درآییم. کار دست دیگری است.
این توجه را به مردم می دهد که ببینید باران نمی آید، خدای او را ببینید ،«هُوَ الَّذِی». برای اینکه ما از این غفلت درآییم. کار دست دیگری است. در سوره واقعه میفرماید: «أَفَرأَیْتمُ الْمَاءَ الِّذِی تشْرَبُونَ أَأنَتْمْ أَنْزلَتُمُوُهُ مِنَ الْمزُنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ» یا «أَفرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ أأَنْتمُ أَنْشَأْتمُ شَجَرَتَهَا أَمْ نحُنُ الْمنُشئُونَ»، این آبی که میخورید، این آتشی که می افروزید، همه از او است. ما غفلت می کنیم. این پشتوانه آن توحید است که انسان لحظه به لحظه، آن به آن چیزی نمی بیند الا او
« اَللّهُمَّ عَرِّفْْنى نَفْسَکَ»
مرحوم علامه طباطبایی در المیزان می فرمایند اساس اخلاق بر توحید، شناخت خدا و ایمان به خداوند است. تا توحید در وجود انسان مستقر نشود، و در کنار توحید، توسل شکل نگیرد اخلاق یک بنایی می شود که محکم و استوار نیست. یک چند روزی انسان در فضائل و رذائل یک کارهایی انجام می دهد و بعد هم با یک بادی انسان می لغزد.
اما اینکه این توحید، چطور در وجود انسان مستقر و پابرجا می شود، غیر از مطالعات، تحقیقات و کارهایی که بالاخره باید انجام بگیرد جداگانه ،قرآن یک روشی دارد که در ادامه به آن اشاره می کنیم. قرآن غیر از اینکه همه چیز در این عالم را ملک خدا می داند ـ «لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرِضْ» خداوند را سلطان عالم هستی نیز می داند. قرآن مکرر هم مالکیت خدا و هم سلطنت خدا را مطرح می فرماید .
منتها این نیز یک امر کلی است. در اخلاق و تربیت گفته می شود که امور کلی خیلی اثرگذار نیست، باید به جزئیات توجه کرد. بنای قرآن بر این است که امور جزئی این عالم را همیشه به خدا نسبت می دهد. قرآن هیچ وقت نمی گوید باران می بارد، میفرماید «هُوَ الِّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً» این توجه را به مردم می دهد که ببینید باران نمی آید، خدای او را ببینید. «هُوَ الَّذِی». برای اینکه ما از این غفلت درآییم. کار دست دیگری است.
این توجه را به مردم می دهد که ببینید باران نمی آید، خدای او را ببینید ،«هُوَ الَّذِی». برای اینکه ما از این غفلت درآییم. کار دست دیگری است. در سوره واقعه میفرماید: «أَفَرأَیْتمُ الْمَاءَ الِّذِی تشْرَبُونَ أَأنَتْمْ أَنْزلَتُمُوُهُ مِنَ الْمزُنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ» یا «أَفرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ أأَنْتمُ أَنْشَأْتمُ شَجَرَتَهَا أَمْ نحُنُ الْمنُشئُونَ»، این آبی که میخورید، این آتشی که می افروزید، همه از او است. ما غفلت می کنیم. این پشتوانه آن توحید است که انسان لحظه به لحظه، آن به آن چیزی نمی بیند الا او
تاکنون نظری ثبت نشده است