display result search
- 868
- 1000
- 1000
- 1000
شخصیت و زندگی امام کاظم(ع)
سخنرانی حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع «شخصیت و زندگی امام کاظم(ع)»، سال 1401
شخصیت و زندگی امام کاظم علیه السلام از جهات مختلفی قابل‌بحث و گفتگوست. امام کاظم علیه‌السلام 20 سال با پدر بزرگوارشان زندگی کردند و معارف دینی را از امام صادق علیه‌السلام اخذ نمودند و دوران امامتشان نیز 35 سال طول کشید.
کتاب «مَطالِبُ السَؤول فی مَناقِب آلِ الرَّسول» محمد بن طلحه شافعی دربردارنده زندگی‌نامه حضرت زهرا و ائمه اطهار علیهم‌السلام است. این اندیشمند شافعی در رابطه با امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌نویسد که امام کاظم علیه السلام شب‌ها را با سجده و نماز صبح می‌نمودند و روزها را با روزه و انفاق به فقرا سپری می‌کردند و کسانی که به ایشان بدی و تندی می‌کردند را با احسان و بخشش پاسخ می‌دادند.
اهل‌بیت علیهم السلام سیئه را با حسنه جواب می دادند. امام محمد تقی علیه السلام در پاسخ به نامه کسی که از پدر ناصبی خود گلایه کرده بود، می فرمایند؛ «الْمُدَارَاةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْمُکَاشَفَةِ وَ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرٌ» مدارا بهتر از دعواست و شکیبایی و بردباری پیشه کن و صبور باش چراکه عاقبت نیک در انتظار متقین است.
محمد بن طلحه شافعی از اندیشمندان اهل سنت در کتاب خود می‌نویسد، اگر کسی نسبت به موسی بن جعفر علیه السلام مرتکب خطایی می‌شد، گذشت می نمود؛ از بس ایشان عبادت می کرد که در مدینه به عبد صالح و در عراق به باب الحوائج معروف بود.
به نقل از تاریخ بغدادی، ابو علی خلال شیخ الحنابله یکی دیگر از اندیشمندان برجسته اهل سنت در رابطه با امام کاظم علیه السلام می‌گوید؛ هر گرفتاری که پیدا کردم به موسی بن جعفر علیه السلام متوسل شدم و هر حاجتی که داشتم را خداوند متعال با توسل به این مرد الهی برآورده ساخت.
در رابطه با جلسه مناظره هشام بن حکم با مخالفین که با حضور پنهانی و پشت پرده هارون‌الرشید برگزار شد، مخالفین در توطئه‌ای از وجوب تبعیت از دستور امام برای مبارزه مسلحانه با حکومت سؤال کردند که بعد از رفت‌وبرگشت‌های فراوان و گریز هشام از بیان پاسخ صریح، با شنیدن پاسخ وجوب اطاعت از امام(ع) در هر شرایطی؛ هارون‌الرشید برافروخته و به نقلی بعد از برگشت از جلسه دستور زندانی شدن امام کاظم علیه السلام را صادر کرد.
امام کاظم علیه السلام مجموعاً چهار بار زندانی شدند که هر بار دستور قتل امام علیه السلام در زندان توسط هارون‌الرشید صادر می‌شد که با مخالفت زندانبانان مواجه گردید که امام علیه السلام در آخرین مرحله در زندان سندی بن شاهک مسموم و در سن 55 سالگی به شهادت رسیدند.
یکی از ویژگی باب الحوائج بودن امام کاظم علیه السلام در رسیدگی و توجه به امورات مردم است. مراجعات مالی ائمه اطهار علیه السلام بسیار زیاد بود به‌گونه‌ای که از نیشابور، قم و دیگر بلاد اسلامی بارهای متعددی برای ایشان ارسال می‌شد؛ از طرفی خود امام موسی بن جعفر علیه السلام نیز باغ خرمایی داشته، مبادرت به کشاورزی می‌کردند. این مؤلفه‌ها ضمن تقویت بنیه مالی امام علیه السلام، گسیل مراجعه مستمندان را در پی داشت.
حلم و بردباری امام موسی بن جعفر علیه السلام در برطرف سازی حوائج و مواجهه با گناهکاران یکی دیگر از ویژگی های حضرت است. گاهی تنها شنیدن حرف گرفتار، او را آرام می‌سازد؛ بر اساس روایات اسلامی چیزی در زیر این آسمان بالاتر از ایمان به خدا و خدمت به مردم نیست.
امام کاظم علیه السلام در دعایی به فـضـل بن یونس، بر اهمیت استدامت در بیان دعای «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْمُعَارِینَ وَ لَا تُخْرِجْنِی مِنَ التَّقْصِیرِ» تأکید فرمودند: ایمانی که عاریه‌ای ترسیم گردد؛ با یک تلنگر گناه، وسوسه و شبهه از بین خواهد رفت. هیچ‌وقت نباید خود را بی‌نیاز بدانیم، همواره باید خود را مقصر دانسته، حس کنیم نسبت به دین کم گذاشته‌ایم.
شخصیت و زندگی امام کاظم علیه السلام از جهات مختلفی قابل‌بحث و گفتگوست. امام کاظم علیه‌السلام 20 سال با پدر بزرگوارشان زندگی کردند و معارف دینی را از امام صادق علیه‌السلام اخذ نمودند و دوران امامتشان نیز 35 سال طول کشید.
کتاب «مَطالِبُ السَؤول فی مَناقِب آلِ الرَّسول» محمد بن طلحه شافعی دربردارنده زندگی‌نامه حضرت زهرا و ائمه اطهار علیهم‌السلام است. این اندیشمند شافعی در رابطه با امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌نویسد که امام کاظم علیه السلام شب‌ها را با سجده و نماز صبح می‌نمودند و روزها را با روزه و انفاق به فقرا سپری می‌کردند و کسانی که به ایشان بدی و تندی می‌کردند را با احسان و بخشش پاسخ می‌دادند.
اهل‌بیت علیهم السلام سیئه را با حسنه جواب می دادند. امام محمد تقی علیه السلام در پاسخ به نامه کسی که از پدر ناصبی خود گلایه کرده بود، می فرمایند؛ «الْمُدَارَاةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْمُکَاشَفَةِ وَ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرٌ» مدارا بهتر از دعواست و شکیبایی و بردباری پیشه کن و صبور باش چراکه عاقبت نیک در انتظار متقین است.
محمد بن طلحه شافعی از اندیشمندان اهل سنت در کتاب خود می‌نویسد، اگر کسی نسبت به موسی بن جعفر علیه السلام مرتکب خطایی می‌شد، گذشت می نمود؛ از بس ایشان عبادت می کرد که در مدینه به عبد صالح و در عراق به باب الحوائج معروف بود.
به نقل از تاریخ بغدادی، ابو علی خلال شیخ الحنابله یکی دیگر از اندیشمندان برجسته اهل سنت در رابطه با امام کاظم علیه السلام می‌گوید؛ هر گرفتاری که پیدا کردم به موسی بن جعفر علیه السلام متوسل شدم و هر حاجتی که داشتم را خداوند متعال با توسل به این مرد الهی برآورده ساخت.
در رابطه با جلسه مناظره هشام بن حکم با مخالفین که با حضور پنهانی و پشت پرده هارون‌الرشید برگزار شد، مخالفین در توطئه‌ای از وجوب تبعیت از دستور امام برای مبارزه مسلحانه با حکومت سؤال کردند که بعد از رفت‌وبرگشت‌های فراوان و گریز هشام از بیان پاسخ صریح، با شنیدن پاسخ وجوب اطاعت از امام(ع) در هر شرایطی؛ هارون‌الرشید برافروخته و به نقلی بعد از برگشت از جلسه دستور زندانی شدن امام کاظم علیه السلام را صادر کرد.
امام کاظم علیه السلام مجموعاً چهار بار زندانی شدند که هر بار دستور قتل امام علیه السلام در زندان توسط هارون‌الرشید صادر می‌شد که با مخالفت زندانبانان مواجه گردید که امام علیه السلام در آخرین مرحله در زندان سندی بن شاهک مسموم و در سن 55 سالگی به شهادت رسیدند.
یکی از ویژگی باب الحوائج بودن امام کاظم علیه السلام در رسیدگی و توجه به امورات مردم است. مراجعات مالی ائمه اطهار علیه السلام بسیار زیاد بود به‌گونه‌ای که از نیشابور، قم و دیگر بلاد اسلامی بارهای متعددی برای ایشان ارسال می‌شد؛ از طرفی خود امام موسی بن جعفر علیه السلام نیز باغ خرمایی داشته، مبادرت به کشاورزی می‌کردند. این مؤلفه‌ها ضمن تقویت بنیه مالی امام علیه السلام، گسیل مراجعه مستمندان را در پی داشت.
حلم و بردباری امام موسی بن جعفر علیه السلام در برطرف سازی حوائج و مواجهه با گناهکاران یکی دیگر از ویژگی های حضرت است. گاهی تنها شنیدن حرف گرفتار، او را آرام می‌سازد؛ بر اساس روایات اسلامی چیزی در زیر این آسمان بالاتر از ایمان به خدا و خدمت به مردم نیست.
امام کاظم علیه السلام در دعایی به فـضـل بن یونس، بر اهمیت استدامت در بیان دعای «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْمُعَارِینَ وَ لَا تُخْرِجْنِی مِنَ التَّقْصِیرِ» تأکید فرمودند: ایمانی که عاریه‌ای ترسیم گردد؛ با یک تلنگر گناه، وسوسه و شبهه از بین خواهد رفت. هیچ‌وقت نباید خود را بی‌نیاز بدانیم، همواره باید خود را مقصر دانسته، حس کنیم نسبت به دین کم گذاشته‌ایم.
تاکنون نظری ثبت نشده است