- 984
- 1000
- 1000
- 1000
مصائب دینداری، جلسه هشتم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حامد کاشانی با موضوع «مصائب دینداری»، جلسه هشتم، سال 1397
آخرین بحثی که خدمت شما عرض شد دو قسمت داشت، یکی اینکه این تواصی به حق که میگوییم، مهمترین تواصی به حق چیست؟ مهمترین حق ولایت است. سرّ آن چیست که مهمترین حق ولایت است، عرض کردیم که چون اوست که فصل الخطاب است، چون اوست که اولویّت مشخص میکند. شما در کوفه هستید و غذا به ایتام میرسانید در حالی که سیّدالشّهداء علیه السلام بیرون از کوفه در کربلا گرفتار است، واضح است که آنجا نمازخواندن و گناه کردن، گرچه این دو با یکدیگر تفاوت دارد، اما در این موقعیّت خیلی با یکدیگر تفاوت نداشته باشد! چون اصل ولایت است که در آن زمان امام حسین علیه السلام هستند.
خیلی روشن است که جامعه به فصل الخطاب نیاز دارد و این فقط برای زمان دسترسی به معصوم نیست، منتها حقّ اصلیِ با اصالتِ آن برای دوران امام معصوم است. ما از نعمتِ اصلی که دیدنِ امام معصوم یعنی امام زمان علیه السلام و رهبری ظاهری آن بزرگوار است محروم هستیم، لذا روایات نامِ ما را یتیم گذاشتهاند.
چطور اگر کسی دست بر سر یتیم بکشد خدای متعال به او عنایت میکند؟ اگر کسی به یکی از ایتام آل پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم که ما هستیم کمک کند، یعنی مثلاً یک کاسب میخواهد به مردم جوراب بفروشد میبیند کمی اوضاع خراب شده است میگوید من پنج درصد از سود خود کم میکنم چون اینها ایتام امام زمان روحی له الفداه هستند، خیلی نمیخواهد انسان کارهای پیچیدهای کند، مثلاً اینطور نیست که بگوییم حتماً برو و پای خود را روی مین بگذار! آن مصداق خیلی روشن از جهاد است، آن خیلی فوق العاده است، اما فقط آن نیست، یک کارمند که در اداره حقوق میگیرد کار مردم را راه بیندازد و بگوید اینها شیعیان اهل بیت علیهم السلام هستند. ما را یتیم حساب کردند و یتیم قابل ترحّم است، و خدای متعال هم ترحّم یتیم را میخرد، و اگر کسی یتیم را اذیّت کند خشم خدای متعال را خریده است.
آخرین بحثی که خدمت شما عرض شد دو قسمت داشت، یکی اینکه این تواصی به حق که میگوییم، مهمترین تواصی به حق چیست؟ مهمترین حق ولایت است. سرّ آن چیست که مهمترین حق ولایت است، عرض کردیم که چون اوست که فصل الخطاب است، چون اوست که اولویّت مشخص میکند. شما در کوفه هستید و غذا به ایتام میرسانید در حالی که سیّدالشّهداء علیه السلام بیرون از کوفه در کربلا گرفتار است، واضح است که آنجا نمازخواندن و گناه کردن، گرچه این دو با یکدیگر تفاوت دارد، اما در این موقعیّت خیلی با یکدیگر تفاوت نداشته باشد! چون اصل ولایت است که در آن زمان امام حسین علیه السلام هستند.
خیلی روشن است که جامعه به فصل الخطاب نیاز دارد و این فقط برای زمان دسترسی به معصوم نیست، منتها حقّ اصلیِ با اصالتِ آن برای دوران امام معصوم است. ما از نعمتِ اصلی که دیدنِ امام معصوم یعنی امام زمان علیه السلام و رهبری ظاهری آن بزرگوار است محروم هستیم، لذا روایات نامِ ما را یتیم گذاشتهاند.
چطور اگر کسی دست بر سر یتیم بکشد خدای متعال به او عنایت میکند؟ اگر کسی به یکی از ایتام آل پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم که ما هستیم کمک کند، یعنی مثلاً یک کاسب میخواهد به مردم جوراب بفروشد میبیند کمی اوضاع خراب شده است میگوید من پنج درصد از سود خود کم میکنم چون اینها ایتام امام زمان روحی له الفداه هستند، خیلی نمیخواهد انسان کارهای پیچیدهای کند، مثلاً اینطور نیست که بگوییم حتماً برو و پای خود را روی مین بگذار! آن مصداق خیلی روشن از جهاد است، آن خیلی فوق العاده است، اما فقط آن نیست، یک کارمند که در اداره حقوق میگیرد کار مردم را راه بیندازد و بگوید اینها شیعیان اهل بیت علیهم السلام هستند. ما را یتیم حساب کردند و یتیم قابل ترحّم است، و خدای متعال هم ترحّم یتیم را میخرد، و اگر کسی یتیم را اذیّت کند خشم خدای متعال را خریده است.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
تاکنون نظری ثبت نشده است