- 1017
- 1000
- 1000
- 1000
مصائب دینداری، جلسه چهارم
سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حامد کاشانی با موضوع «مصائب دینداری»، جلسه چهارم، سال 1397
تواصی به حق یعنی به حق سفارش کن، این یعنی حق بگو یا یعنی به حق عمل کن؟ یعنی تمهید کن که به حق عمل شود و جلوی انحراف از حق را بگیر، وقتی میگوید بگو واضح است که فقط گفتنِ خالیِ آن واضح است که سودی ندارد.
تواصی انواع دارد، منتها بنده مانند دیشب یک دفع شبهه کنم، اینکه عرض کردیم زندگی در غار اختیاری نداریم، شما نمیتوانید نسبت به جامعه بیتفاوت باشید، این راجع به من و شماست! نه علماء و مراجع و ولی فقیه و امام زمان ارواحنا فداه و امام معصوم! آن بزرگواران که اصلاً دستورات خاص دارند، خودِ من و شما نمیتوانیم نسبت به جامعه بیتفاوت باشیم و باید به حق سفارش کنیم.
حالا ممکن است کسی بگوید من که نمیتوانم جامعهی جهانی را تکان بدهم، گفتیم جامعه یعنی اینکه خانوادهی شما هم جامعه است، محل کار شما هم جامعه است، اقوام هم خانواده است، جمع دوستان هم جامعه است، همین هیئت یک جامعه است.
اگر این چهار مرحله را انجام ندهیم دین به دردِ ما نمیخورد که دو مرحلهی آن نشان میدهد که ما باید با دیگران تعامل کنیم، همدیگر را هم در احقاق حق و هم در تحمّل سختیهای این مسیر که به تواصی به صبر میشود کمک کنیم، یعنی به یکدیگر شرح صدر بدهیم، بگوییم «أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ»، «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا»، که برای هر کدام از اینها هم نکاتی عرض کردیم، اما منظورِ ما این نبود که تواصی به حق یعنی مدام قیام کنیم و انقلاب کنیم! مصداق تواصی به حق فقط انقلاب نیست، تواصی به حق تواصی به حق است دیگر! حق مصادیق و انواع دارد! بله! مهمترین حق که به امیرالمؤمنین علیه السلام میگوییم «السَّلامُ عَلَی الْحَقُّ الْحَقیقُ» خودِ شخص امیرالمؤمنین صلواة الله علیه است، یکی از مصادیق تواصی به حق تواصی به امیرالمؤمنین علیه السلام است که حالا اینها را عرض خواهیم کرد. ولی لزوماً حتماً قیام کردن نیست، قیام کردن هم از انواع تواصی به حق است، نه اینکه بگوییم حتماً… مثلاً فرض کنید مگر در هزار و سیصد سال چند مرتبه انقلاب شده است؟ یعنی در مابقی موارد تواصی به حق تعطیل بوده است؟ نخیر! تواصی به حق انواع دارد البته در پیدا کردنِ هدفِ آن!
تواصی به حق یعنی به حق سفارش کن، این یعنی حق بگو یا یعنی به حق عمل کن؟ یعنی تمهید کن که به حق عمل شود و جلوی انحراف از حق را بگیر، وقتی میگوید بگو واضح است که فقط گفتنِ خالیِ آن واضح است که سودی ندارد.
تواصی انواع دارد، منتها بنده مانند دیشب یک دفع شبهه کنم، اینکه عرض کردیم زندگی در غار اختیاری نداریم، شما نمیتوانید نسبت به جامعه بیتفاوت باشید، این راجع به من و شماست! نه علماء و مراجع و ولی فقیه و امام زمان ارواحنا فداه و امام معصوم! آن بزرگواران که اصلاً دستورات خاص دارند، خودِ من و شما نمیتوانیم نسبت به جامعه بیتفاوت باشیم و باید به حق سفارش کنیم.
حالا ممکن است کسی بگوید من که نمیتوانم جامعهی جهانی را تکان بدهم، گفتیم جامعه یعنی اینکه خانوادهی شما هم جامعه است، محل کار شما هم جامعه است، اقوام هم خانواده است، جمع دوستان هم جامعه است، همین هیئت یک جامعه است.
اگر این چهار مرحله را انجام ندهیم دین به دردِ ما نمیخورد که دو مرحلهی آن نشان میدهد که ما باید با دیگران تعامل کنیم، همدیگر را هم در احقاق حق و هم در تحمّل سختیهای این مسیر که به تواصی به صبر میشود کمک کنیم، یعنی به یکدیگر شرح صدر بدهیم، بگوییم «أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ»، «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا»، که برای هر کدام از اینها هم نکاتی عرض کردیم، اما منظورِ ما این نبود که تواصی به حق یعنی مدام قیام کنیم و انقلاب کنیم! مصداق تواصی به حق فقط انقلاب نیست، تواصی به حق تواصی به حق است دیگر! حق مصادیق و انواع دارد! بله! مهمترین حق که به امیرالمؤمنین علیه السلام میگوییم «السَّلامُ عَلَی الْحَقُّ الْحَقیقُ» خودِ شخص امیرالمؤمنین صلواة الله علیه است، یکی از مصادیق تواصی به حق تواصی به امیرالمؤمنین علیه السلام است که حالا اینها را عرض خواهیم کرد. ولی لزوماً حتماً قیام کردن نیست، قیام کردن هم از انواع تواصی به حق است، نه اینکه بگوییم حتماً… مثلاً فرض کنید مگر در هزار و سیصد سال چند مرتبه انقلاب شده است؟ یعنی در مابقی موارد تواصی به حق تعطیل بوده است؟ نخیر! تواصی به حق انواع دارد البته در پیدا کردنِ هدفِ آن!
تاکنون نظری ثبت نشده است